ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ ΚΑΙ ΕΘΝΟΦΥΛΕΤΙΚΗ ΣΥΝΟΧΗ
ΑΘΗΝΑ 24-11-2008.
Κάποιοι έχουν βαλθεί να ολοκληρώσουν την πτώση των εθνικών κρατών στα πλαίσια του σχεδιασμού για την υπαγωγή της ελεύθερης ανθρωπότητας στα όρια της υπό δημιουργία ενιαίας παγκόσμιας ολοκληρωτικής κοινωνίας μέσα από μια διεργασία που περιλαμβάνει την μεταβολή στις παραδοσιακές κρατικές υποδομές και τις διεθνείς σχέσεις. Με την οικονομία και την γεωπολιτική να έχουν καταστεί το όχημα της ανομίας.
Ο Διεθνιστικός Νεοταξισμός στηρίζεται στην άνανδρη λογική ότι τα ισχυρά κάστρα πέφτουν από εσωτερικούς κλυδωνισμούς και αναταραχές. Αναταραχές που μπορούν εύκολα να προκληθούν αν έχουν προηγηθεί αφενός μεν η τροφοδότηση της ματαιοδοξίας ελαστικών εθνικών συνειδήσεων, αφετέρου δε η πυροδότηση της ανθρώπινης δυστυχίας επιτεινόμενη από την μετάγγιση της αλλοεθνούς ανέχειας. Το σημερινό ανακάτωμα των λαών έχει οδηγήσει τους διαμετακομιστικούς δρόμους των οικονομικών συναλλαγών να εμπορεύονται ανθρώπινες ψυχές.
Κάποτε υπήρχε η ρομαντική και προσοδοφόρος εκδοχή των εξερευνητικών ταξιδιών που πραγματοποιούσαν τα Έθνη με σκοπό την καταγραφή οικονομικών κερδών και πολιτισμικών διαδόσεων σε τόπους μακρινούς με την ευθύνη του Εθνικού Κράτους. Στην συνέχεια καθιερώθηκε η μεταναστευτική διαδικασία με την κάλυψη διακρατικών συμφωνιών με σκοπό την εξυπηρέτηση εργασιακών αναγκών, εργατικών ωφελημάτων και ομαλών κοινωνικών συνθηκών. Υπήρχε σαφώς η διάκριση του νόμιμου και του παράνομου στοιχείου με το τελευταίο να διώκεται. Σήμερα η κρατική ευθύνη έχει καταλυθεί και οι διακρατικές συμφωνίες καταστρατηγούνται μονομερώς. Η δε παράνομη μετανάστευση πολιτογραφείται κανονικά ως οικονομική μετανάστευση.
Στην Πατρίδα μας η λαθρομετανάστευση έχει γίνει τροφοδότης λογαριασμός νέων ψηφοφόρων σε αντικατάσταση των διαφυγόντων τοπικών ψηφοφόρων της εκλογικής πελατείας των καθεστωτικών κομμάτων, θέατρο εκδήλωσης σκόπιμου και επιλεκτικού ανθρωπισμού, αίτιο πολλαπλασιασμού της εγκληματικότητας και όργανο σχεδιασμού επίπλαστων μειονοτήτων. Έχει οδηγήσει την Ελληνική Κοινωνία σε μια καθημερινά επιτεινόμενη πληθυσμιακή μετάλλαξη που θεωρείται δικαιολογημένη μόνο στις δυτικές κοινωνίες που στηρίχθηκαν οικονομικά στην εκμετάλλευση των τριτοκοσμικών αποικιών τους και τώρα εισπράττουν τις ανταρσίες των πεινασμένων πολιτών τους.
Η επικινδυνότητα του φαινομένου αυξάνεται από την πλήρη ανυπαρξία μεταναστευτικής πολιτικής και συναφούς πολιτικού προγράμματος. Το χρόνιο οικονομικό πρόβλημα που ταλανίζει την χώρα αποκτά εκρηκτικές διαστάσεις. Οι εκπρόσωποι της καθεστηκυίας τάξεως ισχυρίζονται ότι οι μετανάστες συνδράμουν στην κίνηση της αγοράς και την παραγωγή έργου. Τα κλειστά εργοστάσια, η πτώση της παραγωγικής διαδικασίας, η δεινή οικονομική κατάσταση των ασφαλιστικών ταμείων και η ανεργία της Εθνικής Εργατικής Τάξης διαψεύδουν τους ραγιάδες του Νεοταξισμού.
Η αδήλωτη εργασία και τα φθηνά μεροκάματα εξυπηρετούν τους εκφραστές του καπιταλισμού στο χώρο της επιχειρηματικότητας που επιδιώκουν την μείωση του εργατικού κόστους σε βάρος του Έθνους κι όχι το Κράτος που αδυνατεί να καταγράψει έσοδα, αφού αυτά παίρνουν τον δρόμο εκτός των συνόρων σε χώρες που κατά κύριο λόγο εχθρεύονται την Πατρίδα μας. Ωστόσο η Σοσιαλδημοκρατία και η Αριστερά που στηρίζουν την ύπαρξή τους στις εξαγγελίες υπέρ των εργαζομένων «αδυνατούν» στο σημείο αυτό να υπερασπιστούν τον ντόπιο εργάτη, διότι ο αλλοδαπός είναι ψηφοφόρος που χαρίζει εύκολα την ψήφο, δεν κάνει απεργίες και δεν ζητά αυξήσεις.
Η άμεση συνέπεια αυτής της πολιτικής τόσο στην Πατρίδα μας όσο και στην υπόλοιπη Ευρώπη σε πολιτειακό επίπεδο είναι η χαλάρωση της εθνικής ομοιογένειας και η δόμηση των πολυπολιτισμικών κοινωνιών. Ατυχώς όμως για τους Νεοταξίτες εμπνευστές του πολυπολιτισμικού κράτους η παγκόσμια οικονομική κρίση οδηγεί τα πράγματα στην αποτυχία του νέου μοντέλου κρατικής συγκρότησης και στην εμφάνιση δυσάρεστων φαινόμενων για τους λαούς.
Χαρακτηριστικό δείγμα είναι ένα δημοσίευμα της βρετανικής εφημερίδας «Sunday Herald» που παραδέχεται το πρόβλημα και χτυπάει προειδοποιητική καμπάνα. Η εν λόγω εφημερίδα κάνει λόγο για μεγάλη ιστορική στιγμή μεταξύ της βιομηχανικής επανάστασης και της πετρελαϊκής κρίσης, ενώ αναφέρει ότι το μόνο πράγμα που συγκρατεί τα Ευρωπαϊκά Κράτη από ένα ξέσπασμα φυλετικών ταραχών σε σημείο πολέμου είναι η προς το παρόν σταθερή οικονομική κατάσταση. Η εφημερίδα εκτιμά ότι αν υπάρξει σοβαρή οικονομική κρίση, θα εκραγεί φυλετικός πόλεμος. Και αυτό, όπως λέει, εδώ που βρισκόμαστε σήμερα, είναι πλέον ζήτημα χρόνου να συμβεί. Αν αναλογιστούμε τα γεγονότα με τις φυλετικές ταραχές που έζησε η Γαλλία πριν καν ξεσπάσει η κρίση προ ετών από τους μετανάστες των αποικιών της, τότε ο κίνδυνος έρχεται πιο κοντά.
Η κατάρρευση του πολυπολιτισμικού κράτους και της παγκοσμιοποίησης επίκειται. Επιβάλλεται να τους επιφέρουμε το τελικό κτύπημα. Να οδηγήσουμε τις οικονομικές διεργασίες στην υπηρεσία της ανάτασης του Εθνικού Κράτους με το πατριωτικό συναίσθημα και να θέσουμε ως κινητήριο μοχλό την Εθνική Εργατική Τάξη. Σε συνεργασία με μια Πατριωτική Επιχειρηματική Τάξη που θα ευνοήσει και θα ευνοηθεί από το Έθνος ή θα κατευθυνθεί στην πόρτα εξόδου. Και φυσικά με την μεταναστευτική διαδικασία να εξυπηρετεί συγκεκριμένες επαγγελματικές ανάγκες του Κράτους και μόνον, με κριτήριο επιλογής των μεταναστών την ασφάλεια της Πατρίδος και των πολιτών, με την προστασία της ελληνικότητας μακριά από επιβλαβείς ελληνοποιήσεις και την έξοδο από την χώρα μετά το πέρας του παρασχόμενου έργου. Σε ισχνότατο ποσοστό και προερχόμενοι από χώρες που θα παράσχουν αντισταθμιστικά οφέλη υπέρ του Ελληνικού Έθνους. Πολιτική που μπορεί να διεκπεραιώσει μόνον η Εθνική και Κοινωνική Παράταξη.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
http://karachalios-spiros.blogspot.com/
Ο Διεθνιστικός Νεοταξισμός στηρίζεται στην άνανδρη λογική ότι τα ισχυρά κάστρα πέφτουν από εσωτερικούς κλυδωνισμούς και αναταραχές. Αναταραχές που μπορούν εύκολα να προκληθούν αν έχουν προηγηθεί αφενός μεν η τροφοδότηση της ματαιοδοξίας ελαστικών εθνικών συνειδήσεων, αφετέρου δε η πυροδότηση της ανθρώπινης δυστυχίας επιτεινόμενη από την μετάγγιση της αλλοεθνούς ανέχειας. Το σημερινό ανακάτωμα των λαών έχει οδηγήσει τους διαμετακομιστικούς δρόμους των οικονομικών συναλλαγών να εμπορεύονται ανθρώπινες ψυχές.
Κάποτε υπήρχε η ρομαντική και προσοδοφόρος εκδοχή των εξερευνητικών ταξιδιών που πραγματοποιούσαν τα Έθνη με σκοπό την καταγραφή οικονομικών κερδών και πολιτισμικών διαδόσεων σε τόπους μακρινούς με την ευθύνη του Εθνικού Κράτους. Στην συνέχεια καθιερώθηκε η μεταναστευτική διαδικασία με την κάλυψη διακρατικών συμφωνιών με σκοπό την εξυπηρέτηση εργασιακών αναγκών, εργατικών ωφελημάτων και ομαλών κοινωνικών συνθηκών. Υπήρχε σαφώς η διάκριση του νόμιμου και του παράνομου στοιχείου με το τελευταίο να διώκεται. Σήμερα η κρατική ευθύνη έχει καταλυθεί και οι διακρατικές συμφωνίες καταστρατηγούνται μονομερώς. Η δε παράνομη μετανάστευση πολιτογραφείται κανονικά ως οικονομική μετανάστευση.
Στην Πατρίδα μας η λαθρομετανάστευση έχει γίνει τροφοδότης λογαριασμός νέων ψηφοφόρων σε αντικατάσταση των διαφυγόντων τοπικών ψηφοφόρων της εκλογικής πελατείας των καθεστωτικών κομμάτων, θέατρο εκδήλωσης σκόπιμου και επιλεκτικού ανθρωπισμού, αίτιο πολλαπλασιασμού της εγκληματικότητας και όργανο σχεδιασμού επίπλαστων μειονοτήτων. Έχει οδηγήσει την Ελληνική Κοινωνία σε μια καθημερινά επιτεινόμενη πληθυσμιακή μετάλλαξη που θεωρείται δικαιολογημένη μόνο στις δυτικές κοινωνίες που στηρίχθηκαν οικονομικά στην εκμετάλλευση των τριτοκοσμικών αποικιών τους και τώρα εισπράττουν τις ανταρσίες των πεινασμένων πολιτών τους.
Η επικινδυνότητα του φαινομένου αυξάνεται από την πλήρη ανυπαρξία μεταναστευτικής πολιτικής και συναφούς πολιτικού προγράμματος. Το χρόνιο οικονομικό πρόβλημα που ταλανίζει την χώρα αποκτά εκρηκτικές διαστάσεις. Οι εκπρόσωποι της καθεστηκυίας τάξεως ισχυρίζονται ότι οι μετανάστες συνδράμουν στην κίνηση της αγοράς και την παραγωγή έργου. Τα κλειστά εργοστάσια, η πτώση της παραγωγικής διαδικασίας, η δεινή οικονομική κατάσταση των ασφαλιστικών ταμείων και η ανεργία της Εθνικής Εργατικής Τάξης διαψεύδουν τους ραγιάδες του Νεοταξισμού.
Η αδήλωτη εργασία και τα φθηνά μεροκάματα εξυπηρετούν τους εκφραστές του καπιταλισμού στο χώρο της επιχειρηματικότητας που επιδιώκουν την μείωση του εργατικού κόστους σε βάρος του Έθνους κι όχι το Κράτος που αδυνατεί να καταγράψει έσοδα, αφού αυτά παίρνουν τον δρόμο εκτός των συνόρων σε χώρες που κατά κύριο λόγο εχθρεύονται την Πατρίδα μας. Ωστόσο η Σοσιαλδημοκρατία και η Αριστερά που στηρίζουν την ύπαρξή τους στις εξαγγελίες υπέρ των εργαζομένων «αδυνατούν» στο σημείο αυτό να υπερασπιστούν τον ντόπιο εργάτη, διότι ο αλλοδαπός είναι ψηφοφόρος που χαρίζει εύκολα την ψήφο, δεν κάνει απεργίες και δεν ζητά αυξήσεις.
Η άμεση συνέπεια αυτής της πολιτικής τόσο στην Πατρίδα μας όσο και στην υπόλοιπη Ευρώπη σε πολιτειακό επίπεδο είναι η χαλάρωση της εθνικής ομοιογένειας και η δόμηση των πολυπολιτισμικών κοινωνιών. Ατυχώς όμως για τους Νεοταξίτες εμπνευστές του πολυπολιτισμικού κράτους η παγκόσμια οικονομική κρίση οδηγεί τα πράγματα στην αποτυχία του νέου μοντέλου κρατικής συγκρότησης και στην εμφάνιση δυσάρεστων φαινόμενων για τους λαούς.
Χαρακτηριστικό δείγμα είναι ένα δημοσίευμα της βρετανικής εφημερίδας «Sunday Herald» που παραδέχεται το πρόβλημα και χτυπάει προειδοποιητική καμπάνα. Η εν λόγω εφημερίδα κάνει λόγο για μεγάλη ιστορική στιγμή μεταξύ της βιομηχανικής επανάστασης και της πετρελαϊκής κρίσης, ενώ αναφέρει ότι το μόνο πράγμα που συγκρατεί τα Ευρωπαϊκά Κράτη από ένα ξέσπασμα φυλετικών ταραχών σε σημείο πολέμου είναι η προς το παρόν σταθερή οικονομική κατάσταση. Η εφημερίδα εκτιμά ότι αν υπάρξει σοβαρή οικονομική κρίση, θα εκραγεί φυλετικός πόλεμος. Και αυτό, όπως λέει, εδώ που βρισκόμαστε σήμερα, είναι πλέον ζήτημα χρόνου να συμβεί. Αν αναλογιστούμε τα γεγονότα με τις φυλετικές ταραχές που έζησε η Γαλλία πριν καν ξεσπάσει η κρίση προ ετών από τους μετανάστες των αποικιών της, τότε ο κίνδυνος έρχεται πιο κοντά.
Η κατάρρευση του πολυπολιτισμικού κράτους και της παγκοσμιοποίησης επίκειται. Επιβάλλεται να τους επιφέρουμε το τελικό κτύπημα. Να οδηγήσουμε τις οικονομικές διεργασίες στην υπηρεσία της ανάτασης του Εθνικού Κράτους με το πατριωτικό συναίσθημα και να θέσουμε ως κινητήριο μοχλό την Εθνική Εργατική Τάξη. Σε συνεργασία με μια Πατριωτική Επιχειρηματική Τάξη που θα ευνοήσει και θα ευνοηθεί από το Έθνος ή θα κατευθυνθεί στην πόρτα εξόδου. Και φυσικά με την μεταναστευτική διαδικασία να εξυπηρετεί συγκεκριμένες επαγγελματικές ανάγκες του Κράτους και μόνον, με κριτήριο επιλογής των μεταναστών την ασφάλεια της Πατρίδος και των πολιτών, με την προστασία της ελληνικότητας μακριά από επιβλαβείς ελληνοποιήσεις και την έξοδο από την χώρα μετά το πέρας του παρασχόμενου έργου. Σε ισχνότατο ποσοστό και προερχόμενοι από χώρες που θα παράσχουν αντισταθμιστικά οφέλη υπέρ του Ελληνικού Έθνους. Πολιτική που μπορεί να διεκπεραιώσει μόνον η Εθνική και Κοινωνική Παράταξη.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
http://karachalios-spiros.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου