ΔΙΕΘΝΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ.
Στο πεδίο των οικονομικών διεργασιών το πρόβλημα φάνηκε να ξεκινάει από τους οργανισμούς εμπορίας και διακίνησης του χρήματος. Από αυτούς που ονομάζουμε ευρέως χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς. Από τις τράπεζες που παραλαμβάνουν τις καταθέσεις μιας ζωής της Εργαζόμενης Τάξης προσφέροντας πενιχρές αποδόσεις κεφαλαίων και διαχειρίζονται την ρευστότητα χρήματος στις επιχειρηματικές δραστηριότητες και από τα διεθνή χρηματιστήρια που διαπραγματεύονται χαρτοφυλάκια και δίνουν ή αφαιρούν αξία στην εταιρική μετοχή και περιουσία. Και ξαφνικά διαπιστώθηκε οικονομική ανεπάρκεια και έμφραγμα. Και φράκαραν οι αρτηρίες στον τομέα της απασχόλησης.
Μετά από τις δυσχέρειες ηχηρών ονομάτων του τύπου Morgan Stanley τώρα η κρίση διαβαίνει τα εργασιακά χωράφια ισχυρών αυτοκινητοβιομηχανιών, όπως η General Motors και η Volvo. Επιχειρήσεις με μεγάλη προϊστορία στο χώρο του αυτοκινήτου και ευρύ κύκλο εργασιών, κατά συνέπεια με ικανή διάθεση κεφαλαίων. Τουλάχιστον θεωρητικά. Ήδη οι αναγγελίες για τον δραματικό περιορισμό του αριθμού των εργαζομένων έχουν γνωστοποιηθεί σε πλείστες όσες περιπτώσεις. Πρόκειται για μια λαίλαπα που οφείλεται σε σημαντικό βαθμό στην ανάθεση ρόλου μεσάζοντα μεταξύ Κράτους και Αγοράς στους χρηματοπιστωτικούς κολοσσούς με δυσβάσταχτους όρους και χαμηλά ανταποδοτικά οφέλη.
Δύσκολα βέβαια μπορεί κάποιος νουνεχής πολίτης να πιστέψει ότι το χρήμα ξαφνικά στέρεψε. Ειδικά όταν οι συναλλακτικοί όροι διασφάλιζαν την συγκέντρωση μεγάλων ποσοτήτων υπερκερδών. Είναι σαφές ότι από την οικονομική «σύγκρουση» συμφερόντων του αιώνα κάποια πολύ σημαντικά ποσά θα αλλάξουν χέρια και κάποιες νέες οικονομικές αυτοκρατορίες θα αναδειχθούν αποκτώντας μεγάλα μερίδια αγοράς σε βάρος κάποιων παλιών επιχειρηματικών δυνάμεων. Όλα δείχνουν επιπλέον ότι η προκύπτουσα αναδιανομή εισοδημάτων που ουσιαστικά ευνοείται θα έχει παγκοσμίως συνεχώς λιγότερους παραλήπτες με αυξημένες παρεμβατικές δυνατότητες στον έλεγχο του κόσμου και ολοένα περισσότερα «θύματα» μεταξύ των εργαζομένων και των πολιτικά δεσμευμένων κρατών.
Και ενώ η οικονομία τίθεται στην υπηρεσία του διεθνούς πολιτικού παιχνιδιού, ο Διεθνιστικός Νεοταξισμός ενισχύει τις κατακτητικές του διαθέσεις με την ιδιοποίηση και την κακόβουλη χρήση του πολιτισμού, της εκπαιδευτικής διαδικασίας, της μειονοτικής προστασίας και των θρησκευτικών διαφορών. Πρόκειται για μια πολιτική επεξεργασία πραγμάτων που εξαπλώνεται σε πολλά και διαφορετικά σημεία γεωπολιτικής επιρροής και ενδιαφέροντος με σκοπό την ανατροπή των υφιστάμενων ισορροπιών, τον περιορισμό κυρίαρχων δομών και την ανάδειξη νέων πλειοψηφικών ρευμάτων, πολιτικών ή κρατικών, αλλά πάντως αρεστών στο Παγκόσμιο Σύστημα Εξουσίας.
Ο πολιτικάντικος ενδοτισμός παρεμβαίνει και στην Κύπρο δια της επιχειρούμενης αλλαγής των βιβλίων της ιστορίας για την καλλιέργεια ενός διαστροφικού κλίματος μιας δήθεν ελληνοτουρκικής φιλίας. Μόνο που η επιδιωκόμενη σύγχρονη κυπριακή «ιστορία» έχει σχεδιαστεί χωρίς την τουρκική εισβολή, την ώρα που οι υποτιθέμενες συνομιλίες επίλυσης του Κυπριακού Ζητήματος μεταξύ Χριστόφια και Ταλάτ διεξάγονται παρόντων των Τούρκων εποίκων, του τουρκικού κατοχικού στρατού και των βρετανικών στρατιωτικών βάσεων χωρίς προοπτική αποσύρσεως. Περιθωριοποιείται έτσι και λησμονιέται η παράνομη κατοχή της Β. Κύπρου Μας και μαζί οι αγνοούμενοι, οι νεκροί, οι πρόσφυγες, οι βιασθέντες και σφαγιασθέντες.
Παράλληλα μια νέα υπονόμευση σε βάρος της ελληνικότητας της Θράκης και των μουσουλμάνων συμπατριωτών μας μεθοδεύεται από κύκλους της Άγκυρας προκειμένου να αντιμετωπιστεί η ελληνόψυχη στάση των υπερήφανων Ελλήνων Πομάκων. Έτσι λοιπόν στα πλαίσια του ΟΑΣΕ, του οργανισμού που είναι δηλαδή επιφορτισμένος με την Ασφάλεια και την Συνεργασία στην Ευρώπη, την στιγμή που την προεδρεία ασκεί η χώρα μας, ο Τούρκος αξιωματούχος Ομούρ Ορχούν, «προσωπικός εκπρόσωπος» της Προεδρίας του ΟΑΣΕ για την «αντιμετώπιση των διακρίσεων και της μισαλλοδοξίας εναντίον των μουσουλμάνων», ενημέρωσε ότι προτίθεται να μεταβεί σε αποστολή στην Θράκη. Ο σκοπός είναι η διαπίστωση των υποτιθέμενων δεινών των μουσουλμάνων που η Τουρκία θέλει οπωσδήποτε να αναγορεύσει σε «Τούρκους». Έτσι λοιπόν η Ελλάς ως προεδρεύουσα χώρα στον ΟΑΣΕ καλείται να αποφύγει την οποιαδήποτε αναγνώριση επίπλαστου τουρκισμού της Θράκης Μας, τηρώντας την θέση της αλώβητη.
Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, στα Ιεροσόλυμα το Πατριαρχείο μας προκαλείται από εισβολή στον Ιερό Ναό του Πανάγιου Τάφου από ομάδες εξτρεμιστών. Με οδηγό τον θρησκευτικό φανατισμό κάποιοι κύκλοι επιθυμούν να δυναμιτίσουν τις σχέσεις των λαών της περιοχής και να εκδιώξουν τους Έλληνες μοναχούς, με την ουσιαστική απουσία του Ελληνικού Κράτους.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
ΜΕΛΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΛΑ. Ο. Σ
http://karachalios-spiros.blogspot.com/
http://polapopsis.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου