ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΙΔΕΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΑΘΗΝΑ 19-11-2009.
Η διεργασία για την ανάδειξη της νέας ηγεσίας στην ΝΔ προκαλεί την συζήτηση για την επιστροφή των ιδεών στην πολιτική ενάντια στο υφιστάμενο περιβάλλον της απόλυτης κρίσης αξιών. Κρίση που έχει να κάνει με την εξαπλωθείσα αναξιοκρατία σε βάρος των αγνότερων λαϊκών στρωμάτων της ελληνικής κοινωνίας, την αλλοίωση των εθνικών και κοινωνικών γνωρισμάτων αυτής, την εμπότιση της πολιτικής ζωής με τα φαινόμενα της πιο βαθιάς διαφθοράς και σήψης και το ξεπούλημα των εθνικών ζητημάτων και των λαϊκών κατακτήσεων.
Σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, έχουμε ανάγκη από την ευγενέστερη έκφανση της πολιτικής φιλοσοφίας που συνδέει την Ιδεολογία με τον Πατριωτισμό και την Κοινωνική Αλληλεγγύη. Φιλοσοφία που σχηματοποιεί την ενεργό συμμετοχή τού πολίτη στην διαμόρφωση των σκέψεων και την εφαρμογή των πράξεων υπέρ του Έθνους και της Πολιτείας χωρίς μεσάζοντες και χορηγούς.
Πολύ θα θέλαμε να πιστέψουμε στην ειλικρίνεια των προθέσεων. Ειδικότερα αν η δομή της πολιτικής ζωής τού τόπου στηριζόταν στην αγάπη τού πολίτη για την κοινωνία, την Πατρίδα, την οικογένεια, τον Χριστιανισμό, την Σημαία τού Ελληνικού Έθνους. Η έκφραση της επιθυμίας όμως δεν αρκεί. Πρέπει να συνοδεύεται επιπλέον από την ικανότητα λήψεως των ανάλογων πρωτοβουλιών και τελικά αυτή την ίδια την πράξη.
Σε καμία περίπτωση δεν μετακινούμαστε από τις πολιτικές μας θέσεις. Δεν παραχωρούμε εθνικό έδαφος, εμμένουμε μέχρι δικαιώσεως στην διεκδίκηση των αλύτρωτων ελληνικών πατρίδων με τρόπους που είναι ούτως ή άλλως συμβατοί, δεν αντικαθιστούμε τους Έλληνες με τα καραβάνια των λαθρομεταναστών και τις ελληνοποιήσεις και τις ψήφους της ντροπής, δεν εγκαταλείπουμε την Εθνική Εργατική Τάξη στα σκλαβοπάζαρα τού νεοταξικού περιβάλλοντος εργασίας με την ομηρία περιορισμένων συμβάσεων απασχόλησης. Επαναλαμβάνουμε ότι η μόνη προοπτική για την χώρα είναι ο Ελληνικός Εθνικισμός.
Μαθαίνουμε και ακούμε για την ύπαρξη τού περίφημου Κοινωνικού Φιλελευθερισμού. Κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι μπορεί να υπάρξει λαϊκός καπιταλισμός. Με την διαφορά όμως ότι στην περίφημη Αστική «Δημοκρατία», καθεστώς που στηρίζεται ξεκάθαρα στην πλουτοκρατία και την ελαστική συνείδηση, οι μεγάλες θέσεις και τα πολλά χρήματα βρίσκονται στα χέρια των ελαχίστων που δομούν τα πολιτικά τζάκια.
Στην γαλάζια μάχη της διαδοχής η Ντόρα Μπακογιάννη κάνει λόγο για την διεύρυνση της επιρροής αμφίπλευρα προς το κέντρο και την δεξιά, με ανοίγματα στα νέα, λέει, ρεύματα σκέψης. Έχω την εντύπωση ότι αυτό έχει ήδη συμβεί με τον περίφημο μεσαίο χώρο, τα δε «ρεύματα» υπήρξαν εξαιρετικά ψυχρά για την ΝΔ στις τελευταίες εκλογές. Οι παλινωδίες και οι καιροσκοπισμοί της κ. Μπακογιάννη στα εθνικά μας θέματα και οι αβάντες τού ντόπιου Νεοταξισμού δεν παρέχουν τα εχέγγυα για την ανάπτυξη της Πατρίδος.
Από την πλευρά του ο κ. Σαμαράς δηλώνει ότι η σιωπή των ιδεών είναι η σιωπή των αμνών και ότι λέει όχι στην σιωπή των ιδεών. Μας λέει ότι δεν πρέπει να υπάρξει ιδεολογικός αφοπλισμός και αναφέρεται στην έννοια της Πατρίδος. Μόνον που ο Πατριωτισμός δεν είναι ιδεολογικό ένδυμα εποχής που φοριέται συγκυριακά, αλλά ακολουθεί όλους τους αγώνες της Πατρίδος, σε όλους τους ιστορικούς χρόνους, σε καλές και άσχημες εποχές, στον καιρό της ειρήνης και στην αντάρα του πολέμου. Οι δε πολίτες δεν είναι αμνοί να παρασυρθούν εκ νέου στην λογική τού μαντριού.
Η δε υποκρισία της Κεντροαριστεράς, με την εύνοια της απουσίας της αξιωματικής αντιπολίτευσης, στα ζητήματα του ασφαλιστικού και της εργασίας κορυφώνεται. Με την Ελληνική Οικονομία να τίθεται σε επιτήρηση με την υπαγόρευση μέτρων περιορισμού του ελλείμματος από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή! Η ξεδιάντροπη παράδοση της Οικονομίας μας στα χέρια του ξένου παράγοντα είναι μια ακόμη επίδειξη υπακοής στα συμφέροντα του Νεοταξισμού.
Η όψιμη αναφορά στην εισφοροδιαφυγή, την εισφοροκλοπή και την ανασφάλιστη εργασία από την Αριστερά επισκιάζεται από την αίτηση για την ένταξη ακόμα περισσότερων μεταναστών στο ασφαλιστικό μας σύστημα. Μόνο που οι στατιστικές για το όργιο της ηθελημένης μαύρης εργασίας και το παραεμπόριο οδηγεί σε παράνομα κέρδη της τάξης των 10 δις ευρώ. Η δε ελαστική εργασία και οι υπέρογκοι μισθοί των κομματικά αρεστών στελεχών στο δημόσιο κινούνται ανεξέλεγκτα.
Στα εθνικά μας ζητήματα οι Βρετανοί τάζουν την μερική επιστροφή των υπεξαιρεμένων στρατιωτικών βάσεων στην Κυπριακή Δημοκρατία αν γίνει αποδεκτό το σχέδιο της διζωνικής τουρκικής επικυριαρχίας στην Μεγαλόνησο. Ουδείς εκ της Καθεστηκυίας Τάξεως φέρει αντίσταση. Στο ζήτημα της καταδίκης της Ιταλίας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ο ΣΥΡΙΖΑ με επερώτηση στην ελληνική βουλή ζητά την όμοια αποκαθήλωση των εικόνων του Χριστιανισμού από τις αίθουσες των ελληνικών σχολείων. Μια εκκωφαντική σιωπή προσφέρει το έδαφος της μελλοντικής αποδοχής.
Ο Ελληνικός Εθνικοκοινωνισμός προτάσσει την ηχηρή συμμετοχή της Εθνικής Λαϊκής Κοινότητας στα πολιτικά πράγματα και την αποκαθήλωση των νεοραγιάδων του πολιτικαντισμού. Την ενεργοποίηση των δημοψηφισμάτων σ’ όλα τα μεγάλα εθνικά και κοινωνικά ζητήματα και την δυναμική επιστροφή της Εθνικής Ιδέας σε μια Μεγάλη και Δυνατή Ελλάδα που την Κοινωνία και την Εργασία θα την καθοδηγούν οι Έλληνες και μόνον.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
http://karachalios-spiros.blogspot.com/
http://ethnapopsis.blogspot.com/
Σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, έχουμε ανάγκη από την ευγενέστερη έκφανση της πολιτικής φιλοσοφίας που συνδέει την Ιδεολογία με τον Πατριωτισμό και την Κοινωνική Αλληλεγγύη. Φιλοσοφία που σχηματοποιεί την ενεργό συμμετοχή τού πολίτη στην διαμόρφωση των σκέψεων και την εφαρμογή των πράξεων υπέρ του Έθνους και της Πολιτείας χωρίς μεσάζοντες και χορηγούς.
Πολύ θα θέλαμε να πιστέψουμε στην ειλικρίνεια των προθέσεων. Ειδικότερα αν η δομή της πολιτικής ζωής τού τόπου στηριζόταν στην αγάπη τού πολίτη για την κοινωνία, την Πατρίδα, την οικογένεια, τον Χριστιανισμό, την Σημαία τού Ελληνικού Έθνους. Η έκφραση της επιθυμίας όμως δεν αρκεί. Πρέπει να συνοδεύεται επιπλέον από την ικανότητα λήψεως των ανάλογων πρωτοβουλιών και τελικά αυτή την ίδια την πράξη.
Σε καμία περίπτωση δεν μετακινούμαστε από τις πολιτικές μας θέσεις. Δεν παραχωρούμε εθνικό έδαφος, εμμένουμε μέχρι δικαιώσεως στην διεκδίκηση των αλύτρωτων ελληνικών πατρίδων με τρόπους που είναι ούτως ή άλλως συμβατοί, δεν αντικαθιστούμε τους Έλληνες με τα καραβάνια των λαθρομεταναστών και τις ελληνοποιήσεις και τις ψήφους της ντροπής, δεν εγκαταλείπουμε την Εθνική Εργατική Τάξη στα σκλαβοπάζαρα τού νεοταξικού περιβάλλοντος εργασίας με την ομηρία περιορισμένων συμβάσεων απασχόλησης. Επαναλαμβάνουμε ότι η μόνη προοπτική για την χώρα είναι ο Ελληνικός Εθνικισμός.
Μαθαίνουμε και ακούμε για την ύπαρξη τού περίφημου Κοινωνικού Φιλελευθερισμού. Κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι μπορεί να υπάρξει λαϊκός καπιταλισμός. Με την διαφορά όμως ότι στην περίφημη Αστική «Δημοκρατία», καθεστώς που στηρίζεται ξεκάθαρα στην πλουτοκρατία και την ελαστική συνείδηση, οι μεγάλες θέσεις και τα πολλά χρήματα βρίσκονται στα χέρια των ελαχίστων που δομούν τα πολιτικά τζάκια.
Στην γαλάζια μάχη της διαδοχής η Ντόρα Μπακογιάννη κάνει λόγο για την διεύρυνση της επιρροής αμφίπλευρα προς το κέντρο και την δεξιά, με ανοίγματα στα νέα, λέει, ρεύματα σκέψης. Έχω την εντύπωση ότι αυτό έχει ήδη συμβεί με τον περίφημο μεσαίο χώρο, τα δε «ρεύματα» υπήρξαν εξαιρετικά ψυχρά για την ΝΔ στις τελευταίες εκλογές. Οι παλινωδίες και οι καιροσκοπισμοί της κ. Μπακογιάννη στα εθνικά μας θέματα και οι αβάντες τού ντόπιου Νεοταξισμού δεν παρέχουν τα εχέγγυα για την ανάπτυξη της Πατρίδος.
Από την πλευρά του ο κ. Σαμαράς δηλώνει ότι η σιωπή των ιδεών είναι η σιωπή των αμνών και ότι λέει όχι στην σιωπή των ιδεών. Μας λέει ότι δεν πρέπει να υπάρξει ιδεολογικός αφοπλισμός και αναφέρεται στην έννοια της Πατρίδος. Μόνον που ο Πατριωτισμός δεν είναι ιδεολογικό ένδυμα εποχής που φοριέται συγκυριακά, αλλά ακολουθεί όλους τους αγώνες της Πατρίδος, σε όλους τους ιστορικούς χρόνους, σε καλές και άσχημες εποχές, στον καιρό της ειρήνης και στην αντάρα του πολέμου. Οι δε πολίτες δεν είναι αμνοί να παρασυρθούν εκ νέου στην λογική τού μαντριού.
Η δε υποκρισία της Κεντροαριστεράς, με την εύνοια της απουσίας της αξιωματικής αντιπολίτευσης, στα ζητήματα του ασφαλιστικού και της εργασίας κορυφώνεται. Με την Ελληνική Οικονομία να τίθεται σε επιτήρηση με την υπαγόρευση μέτρων περιορισμού του ελλείμματος από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή! Η ξεδιάντροπη παράδοση της Οικονομίας μας στα χέρια του ξένου παράγοντα είναι μια ακόμη επίδειξη υπακοής στα συμφέροντα του Νεοταξισμού.
Η όψιμη αναφορά στην εισφοροδιαφυγή, την εισφοροκλοπή και την ανασφάλιστη εργασία από την Αριστερά επισκιάζεται από την αίτηση για την ένταξη ακόμα περισσότερων μεταναστών στο ασφαλιστικό μας σύστημα. Μόνο που οι στατιστικές για το όργιο της ηθελημένης μαύρης εργασίας και το παραεμπόριο οδηγεί σε παράνομα κέρδη της τάξης των 10 δις ευρώ. Η δε ελαστική εργασία και οι υπέρογκοι μισθοί των κομματικά αρεστών στελεχών στο δημόσιο κινούνται ανεξέλεγκτα.
Στα εθνικά μας ζητήματα οι Βρετανοί τάζουν την μερική επιστροφή των υπεξαιρεμένων στρατιωτικών βάσεων στην Κυπριακή Δημοκρατία αν γίνει αποδεκτό το σχέδιο της διζωνικής τουρκικής επικυριαρχίας στην Μεγαλόνησο. Ουδείς εκ της Καθεστηκυίας Τάξεως φέρει αντίσταση. Στο ζήτημα της καταδίκης της Ιταλίας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ο ΣΥΡΙΖΑ με επερώτηση στην ελληνική βουλή ζητά την όμοια αποκαθήλωση των εικόνων του Χριστιανισμού από τις αίθουσες των ελληνικών σχολείων. Μια εκκωφαντική σιωπή προσφέρει το έδαφος της μελλοντικής αποδοχής.
Ο Ελληνικός Εθνικοκοινωνισμός προτάσσει την ηχηρή συμμετοχή της Εθνικής Λαϊκής Κοινότητας στα πολιτικά πράγματα και την αποκαθήλωση των νεοραγιάδων του πολιτικαντισμού. Την ενεργοποίηση των δημοψηφισμάτων σ’ όλα τα μεγάλα εθνικά και κοινωνικά ζητήματα και την δυναμική επιστροφή της Εθνικής Ιδέας σε μια Μεγάλη και Δυνατή Ελλάδα που την Κοινωνία και την Εργασία θα την καθοδηγούν οι Έλληνες και μόνον.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
http://karachalios-spiros.blogspot.com/
http://ethnapopsis.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου