H ΤΡΩΘΕΙΣΑ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ ΕΝΟΣ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

ΑΘΗΝΑ 22-1-2008.

Η βαθιά πολιτική κρίση και η έλλειψη εμπιστοσύνης των πολιτών προς τους εκφραστές του Συστήματος Διακυβέρνησης βρίσκονται πλέον σε προχωρημένο στάδιο. Τα κόμματα που εκφράζουν την καθεστωτική αντίληψη αδυνατούν να πείσουν τον λαό ότι υπάρχει οδός και τρόπος διαφυγής από την αδιέξοδη ατραπό που τα ίδια οδήγησαν την Πατρίδα κατά μεγάλο ποσοστό, χωρίς να ξεχνάμε την τεράστια συμβολή των επικοινωνιακών και οικονομικών συνδαιτυμόνων.

Είναι ιδιαιτέρως άκομψο να προσπαθεί να πείσει κάποιος ότι παρότι αποτελεί αναπόσπαστο και εξέχον μέλος μιας καταστάσεως δεν φέρει ευθύνη για τα πεπραγμένα στα οποία προφανέστατα έχει συμπράξει. Είναι σαν να παραδεχόμαστε την απουσία μιας συνιστώσας τού προβλήματος που κατ’ ουσία σημαίνει την ακύρωση του. Ασφαλέστερος κριτής της καθεστωτικής παθογένειας και αψευδής μάρτυρας καταδεικνύεται ο ίδιος ο λαός. Και είναι τόσο βαθύ το τραύμα της Πολιτικής Τάξεως και των συνοδοιπόρων της που διαρρηγνύει το προστατευτικό κέλυφος της αλληλοϋποστηρίξεως κάποιων εξεχόντων μελών της. Καταστάσεις που λαβαίνουν χώρα υπό το βάρος κρίσιμων εξελίξεων στη Βαλκανική γειτονιά μας.

Στη Σερβία διενεργείται μια κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση που διαθέτει εξαιρετικά σημαντική συμβολική αξία και ουσιαστικά πολιτικά μηνύματα. Το Κοσσυφοπέδιο βαίνει προς αλβανοποίηση και ο Αλβανικός αλυτρωτισμός ορέγεται την αρπαγή ευρύτερων εδαφών, ανάμεσά τους και ελληνικών, για την πραγματοποίηση της μεγάλης ιδέας τους. Τα Σκόπια εμμένουν ανοήτως στην μακεδονοποίησή τους, γεγονός που βοηθά τα άνομα σχέδια της Νέας Σιωνιστικής Τάξεως Πραγμάτων για τον επιδιωκόμενο τεμαχισμό της περιοχής. Και όλα αυτά σε μια εκτεταμένη γεωγραφική περιφέρεια που έχει έντονο ελληνικό ενδιαφέρον και ισχυρή Ελληνική πληθυσμιακή παρουσία έστω και κάτω από αλλογενείς σημαίες. Η Ελλάς θα έπρεπε να αποτελεί Εγγυήτρια Δύναμη για την ομαλότητα στα Βαλκάνια. Αλλά ποια Ελλάς όμως; Ασφαλώς όχι αυτή που βιώνουμε σήμερα.

Ο Πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής επισκέπτεται την Τουρκία υπό τις πλέον αρνητικές περιστάσεις. Κάτι που αποδεικνύει στην πράξη ότι η συγκεκριμένη επίσκεψη είναι προϊόν εφιαλτικών πιέσεων και εντόνου παρασκηνίου. Σε κάθε περίπτωση οι Η. Π. Α επιθυμούν και επιτάσσουν τη συνέχιση των ελληνοτουρκικών επαφών. Κι όλα αυτά παρά την έντονη τουρκική παραβατικότητα σε βάρος της Πατρίδος μας. Ποιος αμφιβάλλει λοιπόν ότι η μετάβαση Καραμανλή στην Άγκυρα είναι αλλοτρίως επιβαλλόμενη;

Παράλληλα στο εσωτερικό της χώρας κυβέρνηση και παρατρεχάμενοι έχουν μπλεχθεί και διαπλεχθεί στη δίνη δύο αποπειρών αυτοκτονίας και τις αποκαλύψεις κρυφών συναλλαγών και εξυπηρετήσεων. Παραπολιτικό σκηνικό και πολιτικάντικες μέθοδοι που έχουν επισκιάσει τα πάντα, αποκαλύπτοντας πέραν πάσης αμφιβολίας τα αθεράπευτα κουσούρια ενός Συστήματος Εξουσίας που πνέει τα λοίσθια.

Βέβαια η Καθεστηκυία Τάξη της Πατρίδος μας δεν θα παραδοθεί τόσο εύκολα και δεν θα παραδεχθεί την ήττα και την ανεπάρκειά της ούτε την λαϊκή δυσφορία και απέχθεια που την συνοδεύουν στον δρόμο προς το πολιτικό της αδιέξοδο. Έτσι λοιπόν και κινούμενη σ’ αυτό ακριβώς το πλαίσιο, μια μερίδα του πολιτικού κόσμου διατείνεται ότι διαθέτει τις ευαισθησίες και την ικανότητα να βγάλει την χώρα από το τωρινό αδιέξοδο.

Διατείνεται λοιπόν η εγχώρια Σοσιαλδημοκρατία με τους κομματικούς της εκπροσώπους ότι επιβάλλεται να αντιμετωπιστεί θεσμικά η κρίση του Συστήματος και ζητεί τη σύγκληση του Συμβουλίου των Πολιτικών Αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Αυτό το νόημα είχε η επίσκεψη του Προέδρου του ΠΑ.ΣΟ.Κ Γ. Παπανδρέου στον Κάρολο Παπούλια, αλλά και η διαρροή στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ προς τα διάφορα πασοκικά ρεύματα τύπου Ε. Βενιζέλου. Ρεύματα που ωστόσο είναι ιδιαιτέρως ψυχρά, ενώ ο Αρχηγός του ΠΑ.ΣΟ.Κ αδυνατεί να εμπνεύσει για τον σοσιαλισμό του. Σοσιαλισμός που δεν πρόκειται ποτέ να αποκτήσει τα κοινωνικά χαρακτηριστικά ενός ουσιώδους Ελληνικού Κοινωνισμού. Κάτι που αντιλαμβάνονται οι ψηφοφόροι του ΠΑ.ΣΟ.Κ και κατευθύνονται ατυχώς γι’ αυτούς στην αγκάλη της αριστερόστροφης έκφρασης του Νεοταξισμού. Η Ελληνική Αριστερά, εγκλωβισμένη στα συμπλέγματα του σκοτεινού παρελθόντος της και τις σύγχρονες δουλείες της, αδυνατεί να αντικρύσει τα πραγματικά συμφέροντα της Πατρίδος. Μια Πατρίδα που ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε να τη μεγαλώσει και έναν λαό που ποτέ δεν θέλησε να τον ενώσει.

Η ανεπάρκεια της Συντηρητικής Παρατάξεως όπως την εκφράζει η Ν.Δ είναι γεγονός αναντίρρητο. Η μόνη προσφορά της μέσα στην ατζαμοσύνη της είναι ότι άθελά της τεκμηρίωσε τον βούρκο του ντόπιου Νεοταξισμού. Πότε άλλοτε τα τελευταία χρόνια συνεκλήθη για αληθινά σοβαρό λόγο το Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών; Επειδή λοιπόν τα ζέοντα ζητήματα της Ελλάδος είναι πολλά και ζητούν άμεσες λύσεις, τόσο σε Εθνικό όσο και σε Κοινωνικό επίπεδο, κάποιοι πρέπει να εκφράσουν με πολιτική άποψη και κομματική πρόταση τις πατριωτικές αναζητήσεις των Ελλήνων μακριά από τετριμμένες αντιλήψεις που εκφράζουν πρόσωπα του παρόντος συστήματος. Ευθύνη που αντιστοιχεί στην Μεγάλη Εθνική και Κοινωνική Παράταξη. Χωρίς να ξεχνά τους ήρωες της. Τιμώντας τους με ύψιστο αίσθημα ευθύνης δίχως κομματικές παρωπίδες. Διότι η Τιμή δεν είναι ακρότητα αλλά Υπέρτατη Υποχρέωση. Όπως και θα πράξω το Σάββατο 2 Φεβρουαρίου 2008 και ώρα 19.00 στην Αθήνα, στην Πλατεία Κολοκοτρώνη για τους ήρωες των Ιμίων Βλαχάκο, Γιαλοψό και Καραθανάση. ΑΘΑΝΑΤΟΙ!

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

ΗΛ/ΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ: http://karachalios-spiros.blogspot.com

http://polapopsis.blogspot.com