ΔΕΞΙΑ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ. ΠΑΛΑΙΟΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΘΕΩΡΗΣΗ.
ΑΘΗΝΑ 30-1-2009.
Το παρακάτω κείμενο αποτελεί την εισήγηση που κατέθεσα στην Γραμματεία Ιδεολογικού του ΛΑ. Ο. Σ ως μέλος αυτής αναφορικά με τους παλαιούς πολιτικούς όρους Δεξιά και Αριστερά και την χρησιμότητα υπέρβασης αυτών από μια Νέα και Ενιαία Εθνική Κοινωνική Παράταξη των Ελλήνων.
ΔΕΞΙΑ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ. ΠΑΛΑΙΟΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΘΕΩΡΗΣΗ.
Παλαιότερα το Κράτος ως αφετηρία της συνολικής δράσης και γέννημα του Έθνους βρισκόταν στην υπηρεσία του δίχως ενοχλητικές μεσολαβήσεις τρίτων παραγόντων και υποταγές σε ξένα συμφέροντα, το δε Έθνος ταυτιζόταν με τον Λαό μέσα από άμεσες διαδικασίες αυτοελέγχου και ανάληψης ευθυνών. Γιατί πραγματικά το Έθνος δεν είναι ένα ευφυολόγημα ή μια αφηρημένη έννοια, αλλά η πρωταρχική αμφικτιονία ενός λαού που μοιράζεται κοινή γλώσσα, θρησκεία, καταγωγή και φυλετική προέλευση, που χτίζει μέσα από κοινές πολιτισμικές αξίες και κανόνες για την κοινωνική δικαιοσύνη και αξιοκρατία το κοινό κατάλυμα που λέγεται Κράτος. Με άλλα λόγια Έθνος είναι ο Λαός που έχει δικαίωμα επαυξήσεως στα αγαθά, την στέγη, την εργασία και την εθνική κυριαρχία ενάντια σε όσους βουλεύονται σμικρύνσεις.
Ο επιβαλλόμενος πολιτικός αγώνας ωστόσο δεν ήταν πάντοτε επιτυχημένος και ακόμη λιγότερο γνήσιος. Η ισορροπία απόψεων και πολιτικής θεματολογίας κυριαρχούσε ανάμεσα στις δυνάμεις της Δεξιάς και της Αριστεράς με επίκεντρο τα εθνικά ζητήματα από την μία πλευρά και τα κοινωνικά ζητήματα από την άλλη. Λες και υπήρχε ποτέ περίπτωση το Ελληνικό Έθνος να λειτουργήσει ομαλά και να διατηρήσει την υγεία του ακέραιη δρώντας με τα μισά ζωτικά του όργανα. Έτσι λοιπόν είχε συνδεθεί η Δεξιά με τα εθνικά ιδεώδη και την Μεγάλη Ιδέα για την απελευθέρωση των Σκλάβων Πατρίδων και την εθνική ολοκλήρωση, αλλά και την συντήρηση των ηθών και των παραδόσεων του Ελληνισμού και η Αριστερά είχε χρεωθεί αντίστοιχα μονοπωλιακά τους αγώνες για κοινωνική δικαιοσύνη, αξιοκρατία και εργατικά δικαιώματα. Οι ηγέτες που επιδίωκαν την ιστορική σύζευξη της πολιτικής ατζέντας και την πολιτική ενοποίηση των Ελλήνων Πατριωτών και από τις δύο μεριές του λόφου κρινόντουσαν και κρίνονται ως το λιγότερο περιθωριακοί έως και πολιτικά απόβλητοι.
Σήμερα η επιδίωξη του πολιτικού συστήματος που υπαγορεύει η Νέα Τάξη Πραγμάτων εξακολουθεί να παραμένει ο τεχνητός διαχωρισμός των Ελλήνων σε μια περίοδο που κρίνεται από μεγάλες και κρίσιμες αντιφάσεις. Έχουμε από την μια πλευρά μια υποτιθέμενη δεξιά συντηρητική παράταξη που καπηλεύεται το κόμμα της ΝΔ να αρνείται τον δεξιό πολιτικό χαρακτήρα, να αναλίσκεται σε λαϊκίστικα και ανύπαρκτα μεσαία ευφυολογήματα και να επικαλείται ξαφνικά τάχα μου και υποκριτικά τις διαγραμμένες ρίζες όταν στριμώχνεται στα σχοινιά σε μια επίδειξη πολιτικής γεροντικής άνοιας. Την ίδια στιγμή εγκαταλείπει τα λαϊκά στρώματα στην σκληρότερη οικονομική κατάσταση και φτώχια μέχρι τις εκλογές. Από την άλλη οι δυνάμεις του Σοσιαλισμού και της Αριστεράς θυμίζουν δίκην ιατρού σε ασθενή προς την «συντηρητική» παράταξη τον «δεξιό» της χαρακτήρα και κόπτονται για την τσέπη και την εργασία του λαού, στρεφόμενες όμως με στοργή στους λαθρομετανάστες, τα συνακόλουθα φθηνά μεροκάματα και την έλξη ισχυρών υποστηριχτών.
Η τυχοδιωκτική αναφορά στα πολιτικοϊδεολογικά κλισέ περί Δεξιάς και Αριστεράς διατηρείται για λόγους δημαγωγικής παραπλάνησης των λαϊκών μαζών και αποπλάνησης προς άγρα ψήφων, ενώ η πραγματική αλήθεια είναι ότι η μεν μαϊμού Δεξιά, γνωστή και ως Αστική Δεξιά, έχει εκχωρήσει τα Εθνικά Δίκαια, ενώ η επίπλαστη Αριστερά έχει εγκαταλείψει τους Έλληνες Εργαζόμενους. Το ιδεολογικό τους μονοπώλιο παραμένει κενό γράμμα εις βάρος τόσο της Πατρίδος όσο και του λαού. Η Δεξιά Παγκοσμιοποίηση και ο Αριστερός Διεθνισμός αθροίζονται στον Καπιταλιστικό Νεοταξισμό και συναθροίζονται στην αυλή της πλουτοκρατικής και υπερεθνικής Παγκόσμιας Εξουσίας.
Η Πατρίδα πρέπει να προβεί σ' έναν δυναμικό και ριζοσπαστικό παρεμβατισμό για την διάλυση του Νεοταξικού σκότους και την ανάδειξη του Ελληνικού φωτός. Αλλά η Πατρίδα είμαστε εμείς οι ίδιοι. Είναι ο Ελληνικός Λαός. Είμαστε εμείς που πρέπει να προβούμε σ' έναν ανατρεπτικό και δημιουργικό Πατριωτικό Παρεμβατισμό. Να ανατρέψουμε αυτούς που θέλουν να κοντύνουν Κράτος και θεσμούς, να απομακρύνουμε αυτούς που κλέβουν τον ιδρώτα του Έλληνα Εργάτη, να θέσουμε στο περιθώριο αυτούς που στερούν από την Πατρίδα την Νεολαία και να δημιουργήσουμε την Ελλάδα των ονείρων μας. Μια Ελλάδα ενιαία, Μεγάλη, Δυνατή και απαλλαγμένη από φυτευτές ταξικές διαφορές.
Οφείλουμε να συνθέσουμε έναν Εθνικό Κοινωνισμό τιμώντας το εθνικό μας πολιτικό και ιστορικό υπόβαθρο μακριά από ξένες ιδεοληψίες. Να αποδείξουμε ότι ο Εθνικισμός των Ελλήνων είναι δικαίωμα στην ύπαρξη και την ανάπτυξη της Φυλής μας και ότι ο δικός μας Εθνικός Κοινωνισμός αναφέρεται στον πολίτη του Έθνους που εμπιστεύεται το Κράτος του κι όχι στις ακραίες λογικές της Νέας Τάξης. Άλλωστε ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός αποτελεί προκεχωρημένο φυλάκιο αυτής της Ελλάδος.
Οι όροι Δεξιά και Αριστερά δεν εξυπηρετούν σε τίποτα, γιατί σηματοδοτούν την εγκατάλειψη του λαού και των παραδόσεων. Και εμείς δεν ενδιαφερόμαστε μόνον για τον Έλληνα της Δεξιάς ή μόνον για τον Έλληνα της Αριστεράς, αλλά νοιαζόμαστε για τους Έλληνες του Ενωμένου Έθνους. Πιστεύουμε με πάθος σε μια δημιουργική και αρμονική σύνθεση του λαού και των έργων του. Πιστεύουμε στην διδαχή του παρελθόντος, την βελτίωση του παρόντος και την ανατολή ενός πανίσχυρου ελληνικού μέλλοντος. Προτάσσουμε αντί της προγονοπληξίας την δημιουργία ενός Νέου και Σφριγηλού Ελληνικού Πολιτισμού που θα πραγματωθεί μέσα από την σύζευξη και την συλλειτουργία της πνευματικής και της παραγωγικής διαδικασίας με ίδια μέσα.
Η επιστημοσύνη, η καλλιτεχνική δημιουργία και η παραγωγή υλικών αγαθών πρέπει να τεθούν στην διάθεση του ελληνικού λαού και την αυτάρκεια του Έθνους με την αξιοποίηση και την απόλυτη εθνικοποίηση του συνολικού πλουτοπαραγωγικού ορίζοντα. Επιπλέον καθίσταται αναγκαία η αναδιανομή των πλουτοπαραγωγικών πόρων, που τώρα είτε καταχράται η Νεοταξική πλουτοκρατία είτε κρατά υποθηκευμένους το τραπεζοοικονομικό σύστημα, και η διάθεσή τους με κριτήρια ισοτιμίας, προσφοράς στο κοινωνικό σύνολο και πίστης στην Πατρίδα. Και φυσικά μας ενδιαφέρει η διάθεση για εθελούσια προσφορά ενός Πατριωτικού Κεφαλαίου που θα συνδράμει και θα ενισχύσει την έντονη παρουσία της Εθνικής Εργατικής Τάξης. Όταν μιλάμε για Εθνική Εργατική Τάξη αναφερόμαστε σε ολόκληρη την πυραμίδα του εθνικού παραγωγικού δυναμικού. Αγωνιζόμαστε δηλαδή για μια γνήσια Εθνική Οικονομία που θα στηρίζεται στο Ελληνικό χρήμα και τον Έλληνα εργαζόμενο με το προϊόν της να τροφοδοτεί την Παιδεία, την Υγεία, την Άμυνα, την Οικογένεια, την Εργασία και το Κράτος των Ελλήνων.
Αν καταφέρουμε να υπερβούμε και ουσιαστικά να διαγράψουμε τις πολιτικά και πνευματικά ψυχοτρόπες διαλυτικές και ανθενωτικές ουσίες της Δεξιάς, που τόσο διέστρεψε και κακοποίησε η συστημική ΝΔ, και της Αριστεράς με τους ασύνορους διεθνισμούς, τότε μπορούμε να κοιτάξουμε κατάματα την παγκόσμια κοινότητα ως ανερχόμενο Ελεύθερο και Δυνατό Έθνος. Να αντιτάξουμε στην Παγκοσμιοποίηση την Κοινωνία των Ελεύθερων Εθνών και στον ανούσιο Κοσμοπολιτισμό την Συνεργασία των Λαών. Να φέρουμε μια σύγχρονη Μεγάλη Ιδέα του Γένους με την Κοινωνική Αλληλεγγύη των Ελλήνων και την στήριξη και την επέκταση του Κοινοτικού Τρόπου Ανάπτυξης στις Σκλάβες Ελληνικές Πατρίδες και την Ομογένεια. Όπου υπάρχουν Έλληνες εκεί υφίσταται το Ελληνικό Έθνος, με κεντρικό συντονισμό από την Πατρίδα μας και την συνδρομή των Ελλήνων στα δρώμενα του τόπου που ζουν μέσα από ελληνοκεντρική συλλογική δράση. Η Πατρίδα ασκεί εθνικό παρεμβατικό ρόλο και το Έθνος υπεύθυνη κοινωνική πολιτική. Αυτός είναι ο Πατριωτικός Παρεμβατισμός και ο Εθνικός Κοινωνισμός του Ανυπέρβλητου Ελληνισμού.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
ΔΕΞΙΑ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ. ΠΑΛΑΙΟΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΘΕΩΡΗΣΗ.
Παλαιότερα το Κράτος ως αφετηρία της συνολικής δράσης και γέννημα του Έθνους βρισκόταν στην υπηρεσία του δίχως ενοχλητικές μεσολαβήσεις τρίτων παραγόντων και υποταγές σε ξένα συμφέροντα, το δε Έθνος ταυτιζόταν με τον Λαό μέσα από άμεσες διαδικασίες αυτοελέγχου και ανάληψης ευθυνών. Γιατί πραγματικά το Έθνος δεν είναι ένα ευφυολόγημα ή μια αφηρημένη έννοια, αλλά η πρωταρχική αμφικτιονία ενός λαού που μοιράζεται κοινή γλώσσα, θρησκεία, καταγωγή και φυλετική προέλευση, που χτίζει μέσα από κοινές πολιτισμικές αξίες και κανόνες για την κοινωνική δικαιοσύνη και αξιοκρατία το κοινό κατάλυμα που λέγεται Κράτος. Με άλλα λόγια Έθνος είναι ο Λαός που έχει δικαίωμα επαυξήσεως στα αγαθά, την στέγη, την εργασία και την εθνική κυριαρχία ενάντια σε όσους βουλεύονται σμικρύνσεις.
Ο επιβαλλόμενος πολιτικός αγώνας ωστόσο δεν ήταν πάντοτε επιτυχημένος και ακόμη λιγότερο γνήσιος. Η ισορροπία απόψεων και πολιτικής θεματολογίας κυριαρχούσε ανάμεσα στις δυνάμεις της Δεξιάς και της Αριστεράς με επίκεντρο τα εθνικά ζητήματα από την μία πλευρά και τα κοινωνικά ζητήματα από την άλλη. Λες και υπήρχε ποτέ περίπτωση το Ελληνικό Έθνος να λειτουργήσει ομαλά και να διατηρήσει την υγεία του ακέραιη δρώντας με τα μισά ζωτικά του όργανα. Έτσι λοιπόν είχε συνδεθεί η Δεξιά με τα εθνικά ιδεώδη και την Μεγάλη Ιδέα για την απελευθέρωση των Σκλάβων Πατρίδων και την εθνική ολοκλήρωση, αλλά και την συντήρηση των ηθών και των παραδόσεων του Ελληνισμού και η Αριστερά είχε χρεωθεί αντίστοιχα μονοπωλιακά τους αγώνες για κοινωνική δικαιοσύνη, αξιοκρατία και εργατικά δικαιώματα. Οι ηγέτες που επιδίωκαν την ιστορική σύζευξη της πολιτικής ατζέντας και την πολιτική ενοποίηση των Ελλήνων Πατριωτών και από τις δύο μεριές του λόφου κρινόντουσαν και κρίνονται ως το λιγότερο περιθωριακοί έως και πολιτικά απόβλητοι.
Σήμερα η επιδίωξη του πολιτικού συστήματος που υπαγορεύει η Νέα Τάξη Πραγμάτων εξακολουθεί να παραμένει ο τεχνητός διαχωρισμός των Ελλήνων σε μια περίοδο που κρίνεται από μεγάλες και κρίσιμες αντιφάσεις. Έχουμε από την μια πλευρά μια υποτιθέμενη δεξιά συντηρητική παράταξη που καπηλεύεται το κόμμα της ΝΔ να αρνείται τον δεξιό πολιτικό χαρακτήρα, να αναλίσκεται σε λαϊκίστικα και ανύπαρκτα μεσαία ευφυολογήματα και να επικαλείται ξαφνικά τάχα μου και υποκριτικά τις διαγραμμένες ρίζες όταν στριμώχνεται στα σχοινιά σε μια επίδειξη πολιτικής γεροντικής άνοιας. Την ίδια στιγμή εγκαταλείπει τα λαϊκά στρώματα στην σκληρότερη οικονομική κατάσταση και φτώχια μέχρι τις εκλογές. Από την άλλη οι δυνάμεις του Σοσιαλισμού και της Αριστεράς θυμίζουν δίκην ιατρού σε ασθενή προς την «συντηρητική» παράταξη τον «δεξιό» της χαρακτήρα και κόπτονται για την τσέπη και την εργασία του λαού, στρεφόμενες όμως με στοργή στους λαθρομετανάστες, τα συνακόλουθα φθηνά μεροκάματα και την έλξη ισχυρών υποστηριχτών.
Η τυχοδιωκτική αναφορά στα πολιτικοϊδεολογικά κλισέ περί Δεξιάς και Αριστεράς διατηρείται για λόγους δημαγωγικής παραπλάνησης των λαϊκών μαζών και αποπλάνησης προς άγρα ψήφων, ενώ η πραγματική αλήθεια είναι ότι η μεν μαϊμού Δεξιά, γνωστή και ως Αστική Δεξιά, έχει εκχωρήσει τα Εθνικά Δίκαια, ενώ η επίπλαστη Αριστερά έχει εγκαταλείψει τους Έλληνες Εργαζόμενους. Το ιδεολογικό τους μονοπώλιο παραμένει κενό γράμμα εις βάρος τόσο της Πατρίδος όσο και του λαού. Η Δεξιά Παγκοσμιοποίηση και ο Αριστερός Διεθνισμός αθροίζονται στον Καπιταλιστικό Νεοταξισμό και συναθροίζονται στην αυλή της πλουτοκρατικής και υπερεθνικής Παγκόσμιας Εξουσίας.
Η Πατρίδα πρέπει να προβεί σ' έναν δυναμικό και ριζοσπαστικό παρεμβατισμό για την διάλυση του Νεοταξικού σκότους και την ανάδειξη του Ελληνικού φωτός. Αλλά η Πατρίδα είμαστε εμείς οι ίδιοι. Είναι ο Ελληνικός Λαός. Είμαστε εμείς που πρέπει να προβούμε σ' έναν ανατρεπτικό και δημιουργικό Πατριωτικό Παρεμβατισμό. Να ανατρέψουμε αυτούς που θέλουν να κοντύνουν Κράτος και θεσμούς, να απομακρύνουμε αυτούς που κλέβουν τον ιδρώτα του Έλληνα Εργάτη, να θέσουμε στο περιθώριο αυτούς που στερούν από την Πατρίδα την Νεολαία και να δημιουργήσουμε την Ελλάδα των ονείρων μας. Μια Ελλάδα ενιαία, Μεγάλη, Δυνατή και απαλλαγμένη από φυτευτές ταξικές διαφορές.
Οφείλουμε να συνθέσουμε έναν Εθνικό Κοινωνισμό τιμώντας το εθνικό μας πολιτικό και ιστορικό υπόβαθρο μακριά από ξένες ιδεοληψίες. Να αποδείξουμε ότι ο Εθνικισμός των Ελλήνων είναι δικαίωμα στην ύπαρξη και την ανάπτυξη της Φυλής μας και ότι ο δικός μας Εθνικός Κοινωνισμός αναφέρεται στον πολίτη του Έθνους που εμπιστεύεται το Κράτος του κι όχι στις ακραίες λογικές της Νέας Τάξης. Άλλωστε ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός αποτελεί προκεχωρημένο φυλάκιο αυτής της Ελλάδος.
Οι όροι Δεξιά και Αριστερά δεν εξυπηρετούν σε τίποτα, γιατί σηματοδοτούν την εγκατάλειψη του λαού και των παραδόσεων. Και εμείς δεν ενδιαφερόμαστε μόνον για τον Έλληνα της Δεξιάς ή μόνον για τον Έλληνα της Αριστεράς, αλλά νοιαζόμαστε για τους Έλληνες του Ενωμένου Έθνους. Πιστεύουμε με πάθος σε μια δημιουργική και αρμονική σύνθεση του λαού και των έργων του. Πιστεύουμε στην διδαχή του παρελθόντος, την βελτίωση του παρόντος και την ανατολή ενός πανίσχυρου ελληνικού μέλλοντος. Προτάσσουμε αντί της προγονοπληξίας την δημιουργία ενός Νέου και Σφριγηλού Ελληνικού Πολιτισμού που θα πραγματωθεί μέσα από την σύζευξη και την συλλειτουργία της πνευματικής και της παραγωγικής διαδικασίας με ίδια μέσα.
Η επιστημοσύνη, η καλλιτεχνική δημιουργία και η παραγωγή υλικών αγαθών πρέπει να τεθούν στην διάθεση του ελληνικού λαού και την αυτάρκεια του Έθνους με την αξιοποίηση και την απόλυτη εθνικοποίηση του συνολικού πλουτοπαραγωγικού ορίζοντα. Επιπλέον καθίσταται αναγκαία η αναδιανομή των πλουτοπαραγωγικών πόρων, που τώρα είτε καταχράται η Νεοταξική πλουτοκρατία είτε κρατά υποθηκευμένους το τραπεζοοικονομικό σύστημα, και η διάθεσή τους με κριτήρια ισοτιμίας, προσφοράς στο κοινωνικό σύνολο και πίστης στην Πατρίδα. Και φυσικά μας ενδιαφέρει η διάθεση για εθελούσια προσφορά ενός Πατριωτικού Κεφαλαίου που θα συνδράμει και θα ενισχύσει την έντονη παρουσία της Εθνικής Εργατικής Τάξης. Όταν μιλάμε για Εθνική Εργατική Τάξη αναφερόμαστε σε ολόκληρη την πυραμίδα του εθνικού παραγωγικού δυναμικού. Αγωνιζόμαστε δηλαδή για μια γνήσια Εθνική Οικονομία που θα στηρίζεται στο Ελληνικό χρήμα και τον Έλληνα εργαζόμενο με το προϊόν της να τροφοδοτεί την Παιδεία, την Υγεία, την Άμυνα, την Οικογένεια, την Εργασία και το Κράτος των Ελλήνων.
Αν καταφέρουμε να υπερβούμε και ουσιαστικά να διαγράψουμε τις πολιτικά και πνευματικά ψυχοτρόπες διαλυτικές και ανθενωτικές ουσίες της Δεξιάς, που τόσο διέστρεψε και κακοποίησε η συστημική ΝΔ, και της Αριστεράς με τους ασύνορους διεθνισμούς, τότε μπορούμε να κοιτάξουμε κατάματα την παγκόσμια κοινότητα ως ανερχόμενο Ελεύθερο και Δυνατό Έθνος. Να αντιτάξουμε στην Παγκοσμιοποίηση την Κοινωνία των Ελεύθερων Εθνών και στον ανούσιο Κοσμοπολιτισμό την Συνεργασία των Λαών. Να φέρουμε μια σύγχρονη Μεγάλη Ιδέα του Γένους με την Κοινωνική Αλληλεγγύη των Ελλήνων και την στήριξη και την επέκταση του Κοινοτικού Τρόπου Ανάπτυξης στις Σκλάβες Ελληνικές Πατρίδες και την Ομογένεια. Όπου υπάρχουν Έλληνες εκεί υφίσταται το Ελληνικό Έθνος, με κεντρικό συντονισμό από την Πατρίδα μας και την συνδρομή των Ελλήνων στα δρώμενα του τόπου που ζουν μέσα από ελληνοκεντρική συλλογική δράση. Η Πατρίδα ασκεί εθνικό παρεμβατικό ρόλο και το Έθνος υπεύθυνη κοινωνική πολιτική. Αυτός είναι ο Πατριωτικός Παρεμβατισμός και ο Εθνικός Κοινωνισμός του Ανυπέρβλητου Ελληνισμού.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου