ΕΔΑΦΙΚΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΚΡΑΤΙΚΗ ΥΠΟΣΤΑΣΗ
ΑΘΗΝΑ 8-2-2009.
Η συζήτηση για την ασφάλεια και την ευημερία στις σχέσεις των κρατών διεξάγεται μέσα σε πνεύμα υποκρισίας και διαφορετικής αντίληψης στην λογική των δύο μέτρων και των δύο σταθμών. Η αντιμετώπιση αυτή πραγματοποιεί σαφείς γεωγραφικούς διαχωρισμούς και διαθέτει έντονο το προσδιοριστικό στοιχείο των γεωπολιτικών σκοπιμοτήτων εν μέσω πρόδηλων εθνικών συμμαχικών στρατοπεδεύσεων με αντικρουόμενα συμφέροντα. Τα προβληματικά σημεία του χάρτη και οι πολιτικές αδικίες σε βάρος κρατών αναγνωρίζονται ή και ανακαλύπτονται επιλεκτικά.
Αν παρατηρήσουμε προσεκτικά τους επιλεχθέντες στόχους επάνω σ’ έναν μορφολογικό χάρτη, θα κάνουμε την διαπίστωση ότι έχουμε να κάνουμε με σημαντικά γεωστρατηγικά περάσματα και πλουτοπαραγωγικούς παραδείσους. Η κυριαρχία των φερώνυμων Μεγάλων Δυνάμεων σταθμεύει από αυτά τα περάσματα στον δρόμο για την επέκταση της επιρροής τους και η ικανοποίηση των τοπικών ζητημάτων διέρχεται από τα παρεχόμενα οικονομικά ανταλλάγματα και τις προσφερόμενες εδαφικές διευκολύνσεις. Σ’ αυτή την πολιτική και διπλωματική «λογική» οι ανάδοχοι των «λύσεων» δεν διστάζουν να προβαίνουν σε τερατογενέσεις ανύπαρκτων κρατών, δημιουργώντας σκόπιμες γεωπολιτικές αναταράξεις.
Σήμερα η χώρα μας διαθέτει την προεδρία του Οργανισμού Ασφάλειας και Συνεργασίας ( ΟΑΣΕ ) την στιγμή που τα εθνικά μας ζητήματα είναι πλήρως ανοιχτά, οι προκλήσεις σε βάρος μας σε Β. Ήπειρο, Μακεδονία, Θράκη, Αιγαίο και Κύπρο πυκνώνουν θρασύτατα και οι μαφιόζοι της Νέας Τάξης Πραγμάτων χρησιμοποιούν όλο το άθλιο οπλοστάσιο στην περιοχή μας και σε βάρος μας. Δυστυχώς η αρνητική τροπή αυτών των θεμάτων σε βάρος του Ελληνικού Έθνους γίνεται με ευθύνη της πολιτικής μας ηγεσίας. Αναμφίβολα το παράλληλο άνοιγμα πολλών μετώπων με την σημερινή προχειρότητα, τις ξενόδουλες αποδοχές και τις αναπάντητες προκλήσεις δυσκολεύουν την κατάσταση.
Έτσι λοιπόν ενώ στην Β. Ήπειρο οι Αλβανοί επιδιώκουν να αρπάξουν τις περιουσίες των Ελλήνων και στην Κύπρο επιδιώκεται περαιτέρω τουρκοποίηση, με βαριές ευθύνες Αθηνών και Λευκωσίας, η αμερικανοπροσκυνημένη Ευρωπαϊκή Ένωση επιχειρεί να προσδώσει πρώτη από όλους τους νεοταξικούς μηχανισμούς ανεξάρτητη κρατική οντότητα στο Κοσσυφοπέδιο. Σε μια συνεδρίαση το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, εξ ονόματος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων, με την ευρεία έγκριση σχετικού ψηφίσματος εξέφρασε την υποστήριξή του στην οικονομική και πολιτική ανάπτυξη του Κοσσυφοπεδίου μέσα από την σαφή προοπτική ένταξης στην ΕΕ της περιοχής στο σύνολό της. Όταν ωστόσο συζητήθηκε ξεχωριστή τροπολογία που ενθαρρύνει τα κράτη – μέλη της ΕΕ που δεν το έχουν κάνει να αναγνωρίσουν την ανεξαρτησία των Αλβανών του Κοσσυφοπεδίου, τότε η τροπολογία πέρασε με σαφώς ισχνή πλειοψηφία.
Η πορεία αυτής της υπόθεσης φέρνει την Ελλάδα προ των ευθυνών της και επιτάσσει την διεκδίκηση της αυτονομίας και της απελευθέρωσης της Β. Ηπείρου ως ιερό καθήκον και απαραίτητη προϋπόθεση για την ισχυροποίηση του Ελληνικού Έθνους και την αποτροπή εθνικών περιπετειών. Αυτή αναμφισβήτητα είναι η δέουσα ελληνική απάντηση κι όχι η στήριξη της αλβανικής ένταξης στην ΕΕ. Οι αγώνες των Βορειοηπειρωτών απέδωσαν καρπούς με την αυτονομία του Πρωτοκόλλου της Κερκύρας, την στιγμή που το Κράτος του 1914 επιζητούσε, όπως το σημερινό, την επιθανάτια ηρεμία του. Οι πολιτικοί πρόδωσαν τους εθνικούς πόθους τού βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού, διατηρώντας τα αλβανικά δεσμά.
Οφείλουμε να θυμόμαστε και να τιμούμε τους αγώνες των προγόνων μας για Εθνική Ελευθερία και να δώσουμε ευλαβική υπόσχεση και ιερό όρκο ότι θα συνεχίσουμε τον καλό αγώνα για την απελευθέρωση κάθε ελληνικής γης. Διότι κάποιοι έχουν θέσει σκοπό να θέσουν την Ελλάδα σε μεγάλο κίνδυνο, καθώς φαίνεται και από την υπόθεση της Κύπρου Μας. Σε επίσκεψη που πραγματοποίησε ο Τούρκος υπουργός εξωτερικών στην Μεγαλόνησο προέβη σε δηλώσεις που μαρτυρούν την τουρκική κατακτητική διάθεση επί του συνόλου του κυπριακού εδάφους. Ο Αλί Μπαμπατζάν ανέφερε τις τουρκικές θέσεις για λύση στην βάση δύο κρατών και για διατήρηση των τουρκικών εγγυήσεων. Μίλησε ακόμη για την διζωνικότητα και για ένα νέο συνεταιρισμό από δύο συνιστώντα κράτη «ίσης απόστασης». Και το κυριότερο, είπε πως η αποτελεσματική και ενεργή εγγύηση της Τουρκίας θα συνεχιστεί και σε μελλοντική λύση του Κυπριακού. Ο δε Τούρκος Πρόεδρος Γκιουλ είπε σε τουρκοκύπριους μαθητές και δασκάλους που τον επισκέφθηκαν στην Τουρκία ότι η Τουρκία είναι η Μητέρα Πατρίδα και η «τουρκική δημοκρατία της Β. Κύπρου» είναι το παιδί της και ότι η Τουρκία θα διεκδικεί πάντοτε το παιδί της.
Είναι καιρός πλέον να εντάξουμε στην εξωτερική μας πολιτική την Διεκδίκηση αντί του συμβιβασμού και την Δύναμη αντί της συμμαχικής επαιτείας. Να οργανώσουμε δηλαδή τις Εθνικές μας Κοινότητες στα σκλαβωμένα ελληνικά εδάφη και να διεκδικήσουμε την αυτοδιάθεση των Ελλήνων. Να προτάξουμε την δυναμική παρουσία της Ελλάδος και να καταστήσουμε σαφές ότι όταν το Δίκαιο δεν αποδίδεται κατακτάται. Και φυσικά να αναζητήσουμε αντισυμβατικούς νεοταξικά συμμάχους με θέληση και πυγμή παρόμοια. Όμως αυτό που προέχει είναι να δυναμώσει η Ελλάς εσωτερικά. Να ξεσχίσουμε οποιαδήποτε μειοδοτική συμφωνία. Να δικαιώσουμε τα λαϊκά αιτήματα και να δημιουργήσουμε μια ενωμένη κοινωνία των Ελλήνων. Και τότε αυτή η Νέα Ελλάδα θα ανοίξει την αγκαλιά της να σκεπάσει όλα τα παιδιά του Ελληνικού Έθνους με εθνική αυτοπεποίθηση και λαϊκή πρωτοβουλία. Με εθνικοκοινωνική πίστη και αφοσίωση στην Μεγάλη Ελλάδα της καρδιάς μας.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
http://karachalios-spiros.blogspot.com/
Αν παρατηρήσουμε προσεκτικά τους επιλεχθέντες στόχους επάνω σ’ έναν μορφολογικό χάρτη, θα κάνουμε την διαπίστωση ότι έχουμε να κάνουμε με σημαντικά γεωστρατηγικά περάσματα και πλουτοπαραγωγικούς παραδείσους. Η κυριαρχία των φερώνυμων Μεγάλων Δυνάμεων σταθμεύει από αυτά τα περάσματα στον δρόμο για την επέκταση της επιρροής τους και η ικανοποίηση των τοπικών ζητημάτων διέρχεται από τα παρεχόμενα οικονομικά ανταλλάγματα και τις προσφερόμενες εδαφικές διευκολύνσεις. Σ’ αυτή την πολιτική και διπλωματική «λογική» οι ανάδοχοι των «λύσεων» δεν διστάζουν να προβαίνουν σε τερατογενέσεις ανύπαρκτων κρατών, δημιουργώντας σκόπιμες γεωπολιτικές αναταράξεις.
Σήμερα η χώρα μας διαθέτει την προεδρία του Οργανισμού Ασφάλειας και Συνεργασίας ( ΟΑΣΕ ) την στιγμή που τα εθνικά μας ζητήματα είναι πλήρως ανοιχτά, οι προκλήσεις σε βάρος μας σε Β. Ήπειρο, Μακεδονία, Θράκη, Αιγαίο και Κύπρο πυκνώνουν θρασύτατα και οι μαφιόζοι της Νέας Τάξης Πραγμάτων χρησιμοποιούν όλο το άθλιο οπλοστάσιο στην περιοχή μας και σε βάρος μας. Δυστυχώς η αρνητική τροπή αυτών των θεμάτων σε βάρος του Ελληνικού Έθνους γίνεται με ευθύνη της πολιτικής μας ηγεσίας. Αναμφίβολα το παράλληλο άνοιγμα πολλών μετώπων με την σημερινή προχειρότητα, τις ξενόδουλες αποδοχές και τις αναπάντητες προκλήσεις δυσκολεύουν την κατάσταση.
Έτσι λοιπόν ενώ στην Β. Ήπειρο οι Αλβανοί επιδιώκουν να αρπάξουν τις περιουσίες των Ελλήνων και στην Κύπρο επιδιώκεται περαιτέρω τουρκοποίηση, με βαριές ευθύνες Αθηνών και Λευκωσίας, η αμερικανοπροσκυνημένη Ευρωπαϊκή Ένωση επιχειρεί να προσδώσει πρώτη από όλους τους νεοταξικούς μηχανισμούς ανεξάρτητη κρατική οντότητα στο Κοσσυφοπέδιο. Σε μια συνεδρίαση το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, εξ ονόματος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων, με την ευρεία έγκριση σχετικού ψηφίσματος εξέφρασε την υποστήριξή του στην οικονομική και πολιτική ανάπτυξη του Κοσσυφοπεδίου μέσα από την σαφή προοπτική ένταξης στην ΕΕ της περιοχής στο σύνολό της. Όταν ωστόσο συζητήθηκε ξεχωριστή τροπολογία που ενθαρρύνει τα κράτη – μέλη της ΕΕ που δεν το έχουν κάνει να αναγνωρίσουν την ανεξαρτησία των Αλβανών του Κοσσυφοπεδίου, τότε η τροπολογία πέρασε με σαφώς ισχνή πλειοψηφία.
Η πορεία αυτής της υπόθεσης φέρνει την Ελλάδα προ των ευθυνών της και επιτάσσει την διεκδίκηση της αυτονομίας και της απελευθέρωσης της Β. Ηπείρου ως ιερό καθήκον και απαραίτητη προϋπόθεση για την ισχυροποίηση του Ελληνικού Έθνους και την αποτροπή εθνικών περιπετειών. Αυτή αναμφισβήτητα είναι η δέουσα ελληνική απάντηση κι όχι η στήριξη της αλβανικής ένταξης στην ΕΕ. Οι αγώνες των Βορειοηπειρωτών απέδωσαν καρπούς με την αυτονομία του Πρωτοκόλλου της Κερκύρας, την στιγμή που το Κράτος του 1914 επιζητούσε, όπως το σημερινό, την επιθανάτια ηρεμία του. Οι πολιτικοί πρόδωσαν τους εθνικούς πόθους τού βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού, διατηρώντας τα αλβανικά δεσμά.
Οφείλουμε να θυμόμαστε και να τιμούμε τους αγώνες των προγόνων μας για Εθνική Ελευθερία και να δώσουμε ευλαβική υπόσχεση και ιερό όρκο ότι θα συνεχίσουμε τον καλό αγώνα για την απελευθέρωση κάθε ελληνικής γης. Διότι κάποιοι έχουν θέσει σκοπό να θέσουν την Ελλάδα σε μεγάλο κίνδυνο, καθώς φαίνεται και από την υπόθεση της Κύπρου Μας. Σε επίσκεψη που πραγματοποίησε ο Τούρκος υπουργός εξωτερικών στην Μεγαλόνησο προέβη σε δηλώσεις που μαρτυρούν την τουρκική κατακτητική διάθεση επί του συνόλου του κυπριακού εδάφους. Ο Αλί Μπαμπατζάν ανέφερε τις τουρκικές θέσεις για λύση στην βάση δύο κρατών και για διατήρηση των τουρκικών εγγυήσεων. Μίλησε ακόμη για την διζωνικότητα και για ένα νέο συνεταιρισμό από δύο συνιστώντα κράτη «ίσης απόστασης». Και το κυριότερο, είπε πως η αποτελεσματική και ενεργή εγγύηση της Τουρκίας θα συνεχιστεί και σε μελλοντική λύση του Κυπριακού. Ο δε Τούρκος Πρόεδρος Γκιουλ είπε σε τουρκοκύπριους μαθητές και δασκάλους που τον επισκέφθηκαν στην Τουρκία ότι η Τουρκία είναι η Μητέρα Πατρίδα και η «τουρκική δημοκρατία της Β. Κύπρου» είναι το παιδί της και ότι η Τουρκία θα διεκδικεί πάντοτε το παιδί της.
Είναι καιρός πλέον να εντάξουμε στην εξωτερική μας πολιτική την Διεκδίκηση αντί του συμβιβασμού και την Δύναμη αντί της συμμαχικής επαιτείας. Να οργανώσουμε δηλαδή τις Εθνικές μας Κοινότητες στα σκλαβωμένα ελληνικά εδάφη και να διεκδικήσουμε την αυτοδιάθεση των Ελλήνων. Να προτάξουμε την δυναμική παρουσία της Ελλάδος και να καταστήσουμε σαφές ότι όταν το Δίκαιο δεν αποδίδεται κατακτάται. Και φυσικά να αναζητήσουμε αντισυμβατικούς νεοταξικά συμμάχους με θέληση και πυγμή παρόμοια. Όμως αυτό που προέχει είναι να δυναμώσει η Ελλάς εσωτερικά. Να ξεσχίσουμε οποιαδήποτε μειοδοτική συμφωνία. Να δικαιώσουμε τα λαϊκά αιτήματα και να δημιουργήσουμε μια ενωμένη κοινωνία των Ελλήνων. Και τότε αυτή η Νέα Ελλάδα θα ανοίξει την αγκαλιά της να σκεπάσει όλα τα παιδιά του Ελληνικού Έθνους με εθνική αυτοπεποίθηση και λαϊκή πρωτοβουλία. Με εθνικοκοινωνική πίστη και αφοσίωση στην Μεγάλη Ελλάδα της καρδιάς μας.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
http://karachalios-spiros.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου