ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑΣ

Η Ελλάδα σήμερα


ΕΥΡΩΠΗ, ΗΠΑ ΚΑΙ ΙΣΛΑΜ

ΑΘΗΝΑ 11-6-2009.

Οι Ευρωεκλογές πέρασαν, αλλά η αυτόνομη πολιτική βούληση στην υπηρεσία των ευρωπαϊκών λαών παραμένει το μεγαλύτερο ερωτηματικό και το κυριότερο ζητούμενο. Αυτό είναι άλλωστε το βασικότερο κριτήριο που οδήγησε τους Ευρωπαίους πολίτες στην συντριπτική υπερψήφιση των Συντηρητικών και Δεξιών πολιτικών σχηματισμών με την εντολή προάσπισης των τοπικών παραδόσεων, της ιδιαίτερης πολιτισμικής αναφοράς, της εθνικής αυθυπαρξίας και του χριστιανικού χαρακτήρα.

Οι προκλήσεις ωστόσο είναι ακόμα εδώ. Το Ευρωσύνταγμα, η μετανάστευση που προκαλούν οι τοπικές συγκρούσεις ή οι εθνοκτόνοι εποικισμοί, οι θρησκευτικοί φανατισμοί και οι συναφείς συγκρούσεις, οι ενεργειακοί πόλεμοι είτε με οικονομικά είτε με στρατιωτικά μέσα, οι παρεμβάσεις των ΗΠΑ. Παρεμβάσεις που διαθέτουν έναν φαινομενικά ήπιο και διαλλακτικό χαρακτήρα, αλλά εξακολουθούν να διαχωρίζουν τους συνομιλητές σε λιγότερο ή περισσότερο προνομιακούς. Παράλληλα η ρητορική και οι ενέργειες που εκπέμπονται από οργανώσεις τύπου Αλ Κάιντα για την αναζωπύρωση τού θρησκευτικού μίσους εκτραχύνουν δυσοίωνα το καλλιεργούμενο πολιτικό κλίμα.

Οι θιασώτες της ευρωπαϊκής «διεύρυνσης», που μας έρχεται διόλου τυχαία από τις ανατολικές περιφέρειες της ηπείρου μας και ακουμπά τα όρια της Μέσης Ανατολής, προωθούνται συστηματικά. Παράλληλα οι υποτιθέμενες θρησκευτικές ελευθερίες και οι κρατικές απαλλοτριώσεις που επιβάλλονται με τις λόγχες και τα χρηματιστήρια και οι διαχωρισμοί των εξοπλισμών σε συστημικούς και αντιδραστικούς χαρακτηρίζουν τις Νεοταξικές επιλογές. Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τις πολύτιμες υπηρεσίες που προσφέρουν οι χώρες τού πρώην σοσιαλιστικού «παραδείσου». Από την μια πλευρά η αμέριστη πριμοδότηση της εισόδου της Τουρκίας στην ΕΕ, θέση που ενδοτικά υπηρετούν οι ενταύθα νεοταξικές πολιτικές δυνάμεις, και από την άλλη το σφίξιμο του γεωπολιτικού κλοιού πέριξ της αναγεννημένης Ρωσίας.

Η πρόβα των θρησκευτικών συγκρούσεων έστω και σε μικρογραφία που προσφάτως ζήσαμε και η άναρχη μετανάστευση είναι καταστάσεις που σχετίζονται τόσο με τα τεκταινόμενα στην γειτονική μας Μέση Ανατολή όσο και με τους διεθνείς πολιτικούς εκβιασμούς που βρίσκονται σε εξέλιξη. Είδαμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον την επίσκεψη του Προέδρου Ομπάμα στις Αραβικές χώρες και την ομιλία του στο Κάιρο σε μια προσπάθεια προσέγγισης του Ισλάμ. Ακούσαμε με πολύ προσοχή να γίνεται λόγος για την ίδρυση Παλαιστινιακού Κράτους, ζήτημα που καθυστερεί σκόπιμα να βρει την λύση του, αγαστή γειτονία και σταμάτημα των εποικισμών. Απόψεις εξόχως ορθές και δίκαιες. Πράγματα που ο Αμερικανός «σύμμαχος» δεν συμμερίζεται για την Κύπρο Μας, αφού και ο τουρκικός εποικισμός γίνεται ουσιαστικά αποδεκτός και ο Τούρκος Κατακτητής ωθείται σε μια μη ευρωπαϊκή Ευρώπη. Αλλά και ο εποικισμός τού Ισραήλ στηλιτεύεται δίχως την ουσιαστική παύση του.

Στην ίδια ομιλία ο Αμερικανός Πρόεδρος αναφέρθηκε στο δικαίωμα των κρατών να κυβερνώνται όπως τα ίδια επιθυμούν, με εμπιστοσύνη στο κράτος δικαίου και στην απονομή της δικαιοσύνης, αλλά και στην ελευθερία να ζουν με τον τρόπο που αυτά επιλέγουν. Μίλησε υπέρ της ασκήσεως των θρησκευτικών δικαιωμάτων των μουσουλμάνων, ενώ αναφέρθηκε στο Ιράν με μάλλον στρογγυλευμένο τρόπο. Τα δικαιώματα των μουσουλμάνων είναι προφανώς σεβαστά, αλλά και τα αντίστοιχα των Χριστιανών χρίζουν παρόμοιας αποκατάστασης, αν αναλογιστούμε μέχρι σήμερα την έξοδο της Πίστεώς μας από τις ελληνικές ταυτότητες ή τις διώξεις και τις εγκληματικές ενέργειες σε βάρος χριστιανικών πληθυσμών στα Ιεροσόλυμα, στην Τουρκία και αλλού. Ιδιαίτερη μέριμνα δεν έχει ακουστεί για την επαναλειτουργία της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολή Μας, πράγμα βεβαίως που βαρύνει πρώτιστα τις απούσες Ελληνικές Αρχές.

Από την άλλη πλευρά οι ΗΠΑ δείχνουν μια πρόσθετη τάση να μετατρέψουν την Ευρώπη σε διεθνές απορριμματοδοχείο ή στην καλύτερη περίπτωση σε παγκόσμιο πανδοχείο των αποτυχημένων πολιτικών επιλογών της. Αυτό συμβαίνει στην περίπτωση του κλεισίματος των φυλακών του Γκουαντανάμο με την επιβολή ενός κειμένου συμφωνίας για την υποδοχή πρώην κρατουμένων από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις που θα αποδεχθούν κάτι τέτοιο, παίρνοντας υποτίθεται τα απαραίτητα μέτρα για να μην τεθεί σε κίνδυνο η δημόσια τάξη και η εσωτερική ασφάλεια των άλλων χωρών της ΕΕ. Όμως η ελληνική εμπειρία μαρτυρά ότι η παραμονή περαιτέρω μη ευρωπαϊκών πληθυσμών μαζί με τα μεταναστευτικά ρεύματα που καθοδηγούνται εσκεμμένα στους λαούς μας με τις γνωστές παραβατικές συμπεριφορές και τις εθνοφυλετικές νοθεύσεις είναι ασύμβατη για την ασφάλεια των πολιτών μας. Ας αναλογιστούμε τις απειλές τού Μπιν Λάντεν ενάντια στις συμμαχίες με χριστιανούς και Εβραίους που θα καταστρέψουν την πίστη του Ισλάμ και το κάλεσμα για ένα μακροχρόνιο πόλεμο ενάντια στους «άπιστους», αλλά και την μέγιστη πιθανότητα η πρόσφατη πτώση του αεροσκάφους της Air France να οφείλεται σε τρομοκρατική ενέργεια ενάντια σε μια αντιστεκόμενη Γαλλία.

Το μεγάλο διακύβευμα σήμερα είναι μια Μεγάλη και Ισχυρή Ελλάδα με πρωταγωνιστικό ρόλο σε μια αδέσμευτη Ευρώπη των Εθνών και των Λαών. Δεν είναι τυχαίο ότι η Εθνικοκοινωνική Παράταξη είναι εκείνη που αντιστέκεται στην λαθρομετανάστευση, την ανασφάλεια και την φτώχια του πολίτη της Εθνικής Κοινότητας. Δεν είναι τυχαίο ότι η αναφορά του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού και του Γιώργου Καρατζαφέρη στα θέματα αυτά αγκαλιάστηκε από τον ελληνικό λαό και συνεχίζεται αυξητικά. Διότι η απάντηση βρίσκεται στην κάθαρση και στην επαναφορά της Ελλάδος στους Έλληνες.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
ΜΕΛΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΛΑ. Ο. Σ
http://karachalios-spiros.blogspot.com/
http://ethnapopsis.blogspot.com/

Δεν υπάρχουν σχόλια: