Η ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΑΥΤΗΣ

ΑΘΗΝΑ 10-4-2012.

Στο τελειότερο προτεκτοράτο του κόσμου οι ιθαγενείς μαθαίνουν τα σωτήρια μέτρα των τοκογλύφων από τους πολιτικούς επιστάτες τους πάντοτε με το πιστόλι στο κρόταφο. Οι θηλιές στο λαιμό των πολιτών διαφημίζονται για γραβάτες και οι υποψήφιοι προς πολιτικό απαγχονισμό πρέπει να δηλώνουν ευχαριστημένοι και να προτιμούν πάντοτε τον ίδιο πολιτικό εκπρόσωπο του διεθνιστικού νεοταξισμού για τις αγορές του θανάτου.

Οι πολίτες έχουν δικαίωμα λόγου μόνον όταν αποφασίσει ο νεοταξικός κομισάριος να τους χρήσει διά ολίγον ψηφοφόρους με συγκεκριμένες ανώδυνες τάχα και πολιτικά ορθές επιλογές. Και οι εργαζόμενοι είναι αναλώσιμοι σαν τα τροχοφόρα. Δουλεύουν όταν κι αν το Σύστημα το επιτρέπει. Εκ περιτροπής και με εργασιακό δακτύλιο.

Αυτή ακριβώς είναι η αξιοπιστία του πολιτικού της εποχής και πάντοτε μέσα σ’ ένα καθεστώς που απλώς μεταλλάχτηκε στο πιο αυστηρό αφού πλέον βγαίνουν στη φόρα τα προσόντα και η πραγματική αποστολή του. Η αποστολή του πολιτικού «μας» λοιπόν είναι να παραμυθιάζει το λαό με υποσχέσεις προεκλογικά, να ανακοινώνει τους τρόπους πολιτικής εκτελέσεως και τις λίστες των εκτελεσθέντων μετεκλογικά και να προχωράει στη συνέχεια στην πώληση του εκκαθαρισμένου προτεκτοράτου στα αφεντικά του. Αλλά με κάποιον τρόπο το καθεστώς χρειάζεται να κρατάει τον υπήκοο της αποικίας υπάκουο και αδρανή, έτοιμο να μετατραπεί σε ιδανικό αυτόχειρα.

Στο νεοταξικό καθεστώς που σήμερα ζούμε με τον πολιτικάντη της παγκοσμιοποίησης να προσποιείται τον πολιτικό του ελληνικού έθνους, η αδρανοποίηση των μαζών λέγεται αξιοπιστία και λαϊκή προστασία. Ο γραικύλος εξουσιαστής της εικονικής «ελληνικής δημοκρατίας» κρύβει επιμελώς κάτω από το χαλί της ενημέρωσης τα οδυνηρά, προωθεί μονοδιάστατα ένα θέμα εξίσου οδυνηρό όπως ακριβώς συμβαίνει με τα μέτρα αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης και «ξάφνου» όταν η πείνα και η ανεργία κατατρώγουν τη σάρκα του λαού, θυμούνται δήθεν ξαφνικά ένα υπαρκτό θέμα που οι ίδιοι επέτρεψαν να διογκωθεί. Όχι φυσικά για να δώσουν αληθινές λύσεις αλλά πασαλείμματα εικονικής αξιοπιστίας προκειμένου να σώσουν κουτάλα εξουσίας και ζωή.

Με αυτόν τον σκοπό προέκυψε το ψεύτικο ενδιαφέρον του καθεστώτος για την αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης. Οι λαθρομετανάστες όμως δεν διώχνονται όπως επιβάλλει ο νόμος αλλά μαντρώνονται σε χώρους πολυτελείας. Αλλά ο πλούτος της χώρας λεηλατείται και η συγκυριαρχία με το σιωνισμό και την Τουρκία επί της Πατρίδος μας ενώπιον ενός λιμοκτονούντος λαού προχωράει.

Αυτή είναι η αξιοπιστία του ντόπιου νεοταξισμού. Μια ατελείωτη σειρά από ψεύδη ακολουθούνται από μια αντίστοιχη σειρά αφαιρετικών μέτρων που σερβίρονται με την μέθοδο του σαλαμιού. Μέτρο και σάρκα. Η δε αφαιρετική διαδικασία από την σάρκα του πολίτη φτάνει στη σάρκα του έθνους, την εδαφική κυριαρχία. Και τότε ο πολιτικάντης πουλάει την τζάμπα και ξενόφερτη αξιοπιστία που διαθέτει για να κερδίσει τον Έλληνα ιθαγενή.

Αυτή η «αξιοπιστία» του πολιτικαντισμού πρέπει να έχει συνέπεια. Και η μόνη συνέπεια που δικαιούται και πρέπει να έχει είναι η ενεργοποίηση έκτακτων στρατοδικείων που θα δικάσει τους πολιτικάντηδες του καθεστώτος που παζαρεύουν ψυχές και πατρίδα για εσχάτη προδοσία. Το πολιτικό σύστημα πρέπει απαραιτήτως να καταλήξει στη χωματερή της ιστορίας.

Για τον Ελληνικό Εθνικοκοινωνισμό η πολιτική αξιοπιστία και η ύπαρξη πολιτικού συστήματος και κομμάτων πρέπει οπωσδήποτε να λειτουργούν σε απόλυτη σύνδεση μεταξύ τους. Η προεκλογική παράθεση του πολιτικού προγράμματος και η ανατροπή του στην μετεκλογική κυβερνητική πράξη συνεπάγεται την κατάρρευση της κυβερνήσεως ως απόδοση πολιτικής ευθύνης. Και η εκπτωτική διαδικασία στα κυριαρχικά δικαιώματα της πατρίδος και του λαού οδηγούν στη δήμευση του συνόλου των περιουσιακών στοιχείων των ενόχων πολιτικάντηδων. Και στην περίπτωση που απειλείται η Πατρίδα με κόντεμα, η θανατική ποινή είναι η δίκαιη τιμωρία προς γνώση και συμμόρφωση. Η απόκρυψη της αληθείας και η συναλλαγή με τον εχθρό δεν πρόκειται να βρουν συγχωροχάρτι παρά μόνο Γουδί και Καιάδα.

Για εμάς τους Έλληνες Εθνικιστές η Πατρίδα μας είναι αιχμάλωτη στυγνών ανθελλήνων και χρήζει ταχέως και ριζοσπαστικής απελευθερώσεως, ξεκινώντας από τους ντόπιους δεσμοφύλακες και φτάνοντας στους ψευτοσυμμάχους εταίρους. Αυτή η διαπίστωση και η εθνική αντεπίθεση για την αποκατάσταση ελληνικής εξουσίας στον τόπο μας είναι η πρώτη εγγύηση αληθινής πολιτικής αξιοπιστίας που παρέχει η Εθνική Παράταξη των Ενωμένων Ελλήνων.

Από τη στιγμή που μιλάμε για Ενωμένους Έλληνες, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να συνειδητοποιήσουμε δύο πράγματα. Αφενός μεν ότι στον πόλεμο που ξεκινάμε τα αντίπαλα στρατόπεδα είναι Έλληνες Εναντίον Όλων, ξένων και ελληνόφωνων ραγιάδων νεοταξισμού και ξενοκρατίας. Και επομένως Εθνικιστές Ενάντια στους πολιτικάντηδες. Και το δεύτερο είναι ότι η δική μας αξιοπιστία δεν είναι το ρουσφέτι και το ραχάτι αλλά λαϊκή εργασία για κοινωνική ευημερία και εθνικός αγώνας για Ελλάδα ανεξάρτητη και δυνατή. Είναι η οικονομική αυθυπαρξία της Πατρίδος και η ενίσχυση του γεωπολιτικού της ρόλου. Για τους προδότες υπάρχουν τα στρατοδικεία και για τα ξένα βάρη η έξοδος από τις πλάτες και τα σύνορα τα ελληνικά.

Αυτή είναι η αξιοπιστία του Εθνικοκοινωνιστή πολιτικού. Ταυτίζεται με την Τιμή της Πατρίδος. Και αυτή η Τιμή δεν παζαρεύεται. Επικρατεί με μόνο γνώμονα τη Νίκη της Ελλάδος και των Ελλήνων.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
http://ethnikistikosagwn.blogspot.com