Η ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

ΑΘΗΝΑ 22-3-2019.

Γράφει ο Σπυρίδων Κ. Καραχάλιος

Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος με την παράταξη «Ελληνική Αυγή για την Καλλιθέα». Υπεύθυνος Τύπου τής παρατάξεως «Ελληνική Αυγή για την Καλλιθέα».

Έχουν περάσει 198 χρόνια από την εξέγερση τού Ελληνικού Γένους ενάντια στον ζυγό των Οθωμανών Τούρκων, μετά από 400 χρόνια σκλαβιάς, προκειμένου να γενούμε ελεύθερο Έθνος. Η τουρκοκρατία υπήρξε μια σκλαβιά στην οποία είχαν στηρίξει τα συμφέροντά τους ακόμη και κάποιοι δήθεν σύμμαχοί μας. Η Εθνική μας Επανάσταση απέδωσε το σημερινό κράτος, έστω και μέσα από πολλά εμπόδια και οπωσδήποτε με εδαφικές απώλειες που ακόμη υφιστάμεθα. Για να σκλαβωθούμε σήμερα από διεθνείς τοκογλύφους και ψευτορωμιούς πολιτικούς.

Το Εικοσιένα δεν ήταν η μοναδική στρατιωτική ενέργεια τού Ελληνισμού μας για τη λευτεριά από τούς Τούρκους. Υπήρξαν κι άλλες ανάλογες ενέργειες που καταπνίγηκαν από τον εχθρό, αφού η διχόνοια τής Φυλής μας και η εμπλοκή των «συμμάχων» με τα αντικρουόμενα συμφέροντα αδυνατούσαν τον εθνικό μας σκοπό. Δεν είναι άγνωστη κατάσταση αυτή η υπόθεση. Αρκεί να αναφέρουμε ότι στον καιρό τής παρακμής και τής τελικής πτώσεως τού Βυζαντίου μας, η εσωτερική νομή τής εξουσίας, ο διάλογος με τούς δήθεν δυνατούς και εν τέλει η στήριξη κάποιων δήθεν συμμάχων που φτάσανε έξω από τα τείχη τής αυτοκρατορίας στο πλευρό των Τούρκων, όταν πολύ λιγότεροι ήταν μέσα από τα τείχη, οδήγησαν στο θάνατο τον γενναίο Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Παλαιολόγο και την Αγία Ρωμανία μας στη σκλαβιά.

Η λευτεριά τού Έθνους έρχεται μέσα από την ενότητα και την ισχύ τής Φυλής. Χρειάζεται μια συμπαγής εθνική κοινότητα που διαθέτει εθνικό στρατηγικό σκοπό. Η λευτεριά ταιριάζει στους ζωντανούς λαούς που διαθέτουν Πίστη και Πατριωτισμό, με το αίμα να βράζει στις φλέβες τους και διάθεση να απλωθούν στις προαιώνιες εστίες με τον πολιτισμό και το ατσάλι. Γιατί πολύ σωστά έχει λεχθεί ότι η ελευθερία θέλει αρετή και τόλμη. Κι έτσι ακριβώς σηκώθηκαν οι Έλληνες το 1821, για τού Χριστού την Πίστη την Αγία και τής Πατρίδος την Ελευθερία.

Ο Εθνάρχης Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και όλοι οι τρανοί ήρωες τού καιρού εκείνου, λίγοι στην αρχή όπως πάντα, μιας και όλα στην ελληνική κοινωνία τα πλάκωνε η σκλαβιά, αποφάσισαν να συντρίψουν τούς Τούρκους και τούς συμμάχους τους, ώστε να αναστήσουν ολάκερη την Αυτοκρατορική Αγία Ρωμανία μας. Η Επανάσταση για τον Γέρο τού Μοριά περνούσε απαραιτήτως από την Αγία Σοφία και την Βασιλεύουσα των Ελλήνων Κωνσταντινούπολη. Και η νίκη τής Φυλής μας στόχευε τούς Τούρκους, τούς Σιωνιστές και τούς Νενέκους για τον αφανισμό τους. Αυτή η παλινόρθωση τού Αιώνιου Ελληνισμού σήκωσε μεγάλο μίσος των εχθρών μας που επιβάλλανε ανάμεσά μας εμφυλίους, ψευτορωμιούς και την καταδίκη τού Κολοκοτρώνη.

Η Επανάσταση τού Εικοσιένα ξεκίνησε με τις καλύτερες προϋποθέσεις. Ο λαός μας άρχισε να μεταβάλλεται από φοβισμένο ραγιά σε θαρραλέο πολεμιστή. Η νεκρική υποταγή τού σκλαβωμένου Ελληνικού Γένους στον τύραννο ως δήθεν ασφάλεια άρχισε να εγκαταλείπεται. Το χαράτσι τού Τούρκου παραμερίστηκε από το ελληνικό σπαθί. Οι οπλαρχηγοί, οι κλέφτες και οι αρματολοί μετατράπηκαν σε οργανωμένα εκστρατευτικά σώματα. Το Έθνος ομοθυμαδόν κίνησε από την Αγία Λαύρα για να απλώσει τα ιερά μας λάβαρα σε προσκυνήματα και χώματα ελληνικά. Οι πόλεις τής Πελοποννήσου λύνανε τα δεσμά τους. Ώσπου τα δανεικά χρήματα και οι εξουσίες των τότε ψευτορωμιών, ολόιδιων με τούς τωρινούς, σκόρπισαν διχασμούς και πάτησαν βέβηλα πάνω στα τίμια αίματα των Ηρώων Αληθινών Ελλήνων.

Στον καιρό τού Εικοσιένα τα σύνορα τής Ελλάδος φτάσανε στον Όλυμπο, γιατί ο Εθνικός Αγών πληγώθηκε από τα μέσα, από τον διαχρονικό Εφιάλτη εκάστου χρονικής περιόδου. Οι «λογικοί» προδότες βάλανε φυλακή τούς θαρραλέους Πατριώτες. Ο Αθανάσιος Διάκος σουβλίστηκε από την άτιμη Τουρκιά γιατί αρνήθηκε να αλλαξοπιστήσει και να προδώσει Χριστό και Ελλάδα. Ο Παπαφλέσσας θυσιάστηκε στο Μανιάκι για να καταδείξει την ανάγκη να εγκαταλείψει η Φυλή μας τα κουσούρια τα ατομικά και να εγερθεί ως Αυτοκρατορικό Γένος μαζικά. Και ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης δυστυχώς έχασε γιο και φυλακίστηκε για να τρομοκρατηθεί ο Ελληνισμός.

Τα φλογερά ελληνικά όπλα δεν σίγησαν. Η Ελλάς τσάκισε την Τουρκιά στα Δερβενάκια. Το σπαθί τού Νικηταρά Σταματελόπουλου τού Τουρκοφάγου στόμωσε από την εξόντωση των απόβλητων βαρβάρων τής Ανατολής. Οι θυσίες τού Ιερού Λόχου που κίνησε με τον Αλέξανδρο Υψηλάντη στην κεφαλή και των γυναικών στο Ζάλογγο πιάσανε τόπο. Φτάσαμε στην μεγάλη και νικηφόρα μάχη στην Πέτρα τής Βοιωτίας, τής γης που ανθοβόλησαν ο Διάκος και οι Πανουργιάδες.

Οι «σύμμαχοι» δεν μπορούσαν να κλείσουν τα μάτια πιότερο. Αποφάσισαν να βάλουν έλεγχο και στην Ελλάδα και στην παρανόμως ευρισκόμενη σε χώματα ελληνικά Τουρκία. Κι έτσι ήρθε η ναυμαχία τού Ναβαρίνου και αποδόθηκε στο τέλος τής διαδρομής ελληνικό κράτος, έστω και κολοβό, με δανεικά πάλι χρέη στους τότε νεοταξίτες. Είναι εκείνα τα δάνεια που συνήφθησαν τάχα για αγορά οπλισμού, εκείνα που στον δρόμο φαγωνόντουσαν και φτάνανε ψιχία σε Πατρίδα και λαό. Για να μείνουμε εμείς οι Έλληνες φτωχοί και λίγοι.  

Οι Αληθινοί Έλληνες είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι και Πατριώτες. Οι Αληθινοί Έλληνες λευτερώνουν πάσα ματωμένη ελληνική γη. Οι Αληθινοί Έλληνες φτιάχνουν ακέραιη και Μεγάλη Ελλάδα. Οι Αληθινοί Έλληνες δεν αφήνουν χνάρι εχθρού τής Πίστης και τής Φυλής μας στα πυρωμένα και αποστολικά μας χώματα. Οι Αληθινοί Έλληνες πορευόμαστε μπροστά στην Νίκη με το Δίκαιο και το Ατσάλι. Οι Αληθινοί Έλληνες είμαστε οπωσδήποτε Εθνικιστές.

Το Εικοσιένα έδωσε το πρώτο μετά τουρκοκρατίας ελληνικό κράτος. Οι βαλκανικοί πόλεμοι μάς απόδωσαν Ήπειρο, Μακεδονία και Θράκη, που θέλουν να αρπάξουν πάλι οι αιώνιοι εχθροί μας. Και η δική μας Εθνικιστική Ελλάδα θα ολοκληρώσει την Εθνική Επανάσταση των Ελλήνων με την συντριβή προδοτών και βαρβάρων, ασιατών και σταυρωτήδων. Η Ελλάδα των ονείρων μας και τής ιστορικής αληθείας θέλει την Γαλανόλευκη και τον Βυζαντινό Αετό να απλώνονται στην Ανατολική Θράκη, την Ίμβρο, την Τένεδο, την Ιωνία και τον Πόντο, στην Αγία Ρωμανία Μας.