ΣΥΜΜΑΧΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΝΔΟΓΕΝΕΙΣ ΚΛΟΝΙΣΜΟΙ.

ΑΘΗΝΑ 3-7-2008.

Βαθαίνει η κρίση θεσμών και η ανέχεια των λαών στα όρια της πάλαι ποτέ κραταιάς Ευρώπης. Μια Ευρώπη που ασφαλώς εμφανίζει αισθητά υποβαθμισμένη πολιτική επιρροή και αυτοτέλεια μετά την έναρξη των διαδικασιών ενοποίησης σε σχέση με την παλιά παρουσία και αίγλη των εθνικών κρατών. Υποτίθεται ότι η συνένωση των επιμέρους κρατικών στοιχείων υπεροχής θα επέφερε την ανάδειξη μιας ευρωπαϊκής περιφερειακής δυνάμεως ικανής να ανατρέψει τα σενάρια της ήδη αναδυόμενης αχαλίνωτης νεοταξικής υπερεξουσίας.

Εκείνο ασφαλώς που δεν προσμετρήθηκε είναι η ταυτότητα με την οποία θα πορευτούν οι ευρωπαϊκοί λαοί. Οι μαζικές αντιδράσεις που σημειώνονται με αφορμή την επινόηση του διαβόητου ευρωσυντάγματος αποδεικνύουν την ύπαρξη και διαμόρφωση μιας στερεής αποφασιστικότητας των πολιτών να προασπίσουν την εθνοφυλετική τους ιδιοπροσωπία και να περιφρουρήσουν τον ρόλο και την παρουσία του εθνικού κράτους. Οι μεγάλοι ηγέτες που ξεκίνησαν την πρωτογενή ευρωπαϊκή οικονομική συνεργασία, την πάλαι ποτέ ΕΟΚ, είχαν στο μυαλό τους την καλλιέργεια κλίματος σταθερότητας και την θωράκιση της ηπείρου μας από εξωτερικές και εξωθεσμικές πιέσεις.

Είναι σαφές λοιπόν ότι η συμμαχική πολιτική έλαβε τις διαστάσεις της εταιρικότητας των λαών προκειμένου να επέλθει η πρόοδος και η διατήρηση των πρωτείων των ευρωπαϊκών εθνών. Η προσχηματική διαπάλη ανάμεσα στο δίπολο του καπιταλισμού και της σοσιαλδημοκρατίας δεν πτόησε την γενιά των ικανών ηγετών. Η μετέπειτα διέλευση του Νεοταξισμού ήρθε να προσδώσει τις αληθινές διαστάσεις των υποτιθέμενων αντιπάλων ιδεών μέσα από την πραγματικότητα του δεξιού και του αριστερού βραχίονα της μιας και αδιαίρετης παγκοσμιοποίησης με την ταυτόχρονη άλωση συνόρων και οικονομιών.

Οι άλογες και καθολικά ασύμφορες μετακινήσεις προσώπων και αγαθών, η συναφής εξαγωγή της φτώχιας, η καλλιέργεια κλίματος δυσαρέσκειας και κοινωνικών αναταραχών σημειώνουν μεγάλη εξάπλωση και σαρώνουν με επιθετικό τρόπο τις ευρωπαϊκές κοινωνίες την ίδια στιγμή που η υπογεννητικότητα και η συρρίκνωση της ντόπιας αγοράς εργασίας εκτραχύνουν την κατάσταση ασταμάτητα. Η γενικευμένη εικόνα επαληθεύει πλήρως την συμπαιγνία που εξυφαίνεται. Τα επόμενα βήματα στον κατήφορο που απεργάζεται ο Νεοταξισμός είναι η πλήρης σήψη των πολιτικών και οικονομικών συναλλαγών, η σύγχυση ως παράγωγο χάους και ατιμωρησίας, η πριμοδότηση «λαϊκών» κινημάτων που συμμετέχουν ωστόσο παρασκηνιακά στο μεγάλο φαγοπότι και τις ενδοτικές συναλλαγές και η ισοπέδωση των πάντων προκειμένου να διατηρηθεί ο μηχανισμός της εσωτερικής αλώσεως των ευρωπαϊκών εθνών.

Ωστόσο υπάρχουν κάποιοι ηγέτες που επιθυμούν να δραστηριοποιηθούν σ’ ένα κοινό άξονα αρχών και θέσεων με βάση την ανάπτυξη ουσιαστικού πολιτικού λόγου και συμπεριφοράς για την ανάπτυξη μιας ευρωπαϊκής δυναμικής ισχύος. Ένας τέτοιος ηγέτης είναι ο Γάλλος Πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί, ο οποίος βλέπει την ανάληψη της προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ενώσεως από τη χώρα του να συμπίπτει με την ανάγκη λήψεως επιτακτικών λύσεων και πρωτοβουλιών. Το ζήτημα της δίκαιης και πανηγυρικής απορρίψεως του ευρωσυντάγματος από τον ιρλανδικό λαό σε συνδυασμό με τον ευρωσκεπτικισμό του τσέχικου κοινοβουλίου και την άρνηση του Πολωνού Προέδρου Λεχ Καζίνσκι να επικυρώσει την περίφημη Συνθήκη δείχνει να σώζει την εθνική αυτοτέλεια και την πολιτική αυτονομία των λαών μας και στρέφει αλλού το βλέμμα του Γάλλου Προέδρου. Ο Σαρκοζί κατέδειξε ότι η γαλλική προεδρία θα δώσει προτεραιότητα στη χάραξη κοινής μεταναστευτικής πολιτικής, την επίτευξη συμφωνίας για την περικοπή διοξειδίου του άνθρακα κατά 20% έως το 2020, την πρόοδο στις προσπάθειες συγκρότησης ευρωπαϊκής άμυνας, την προώθηση της Μεσογειακής Ένωσης που μπορεί να αντιμετωπίσει την λαθρομετανάστευση και τον περιορισμό της Τουρκίας σε σχέση με την ΕΕ και τον επαναπροσδιορισμό της κοινής αγροτικής πολιτικής που πρέπει να στηρίξει τον Ευρωπαίο Αγρότη και Παραγωγό και κατά συνέπεια την επάρκεια της ηπείρου μας σε αγαθά. Ειδικότερα η προτεινόμενη σκλήρυνση και ο δραστικός περιορισμός της παράνομης μετανάστευσης με μέτρα σε βάρος του παρανόμου, ποινικού ή άλλου περιεχομένου, κινούνται προς την σωστή κατεύθυνση για την παγίωση του εθνοφυλετικού χαρακτήρα της Ευρώπης.

Την ίδια στιγμή στη χώρα μας τα πράγματα κινούνται εντελώς αντίθετα. Ο λαός μας πένεται και γνωρίζει την συρρίκνωση των δικαιωμάτων του, ενώ τα πολιτικά κόμματα του συστήματος βουλιάζουν στη δίνη της δοτής εξουσίας και του θησαυρισμού αδικαιολόγητων πόρων. Στα εθνικά μας ζητήματα οι προκλήσεις συνεχίζονται με προωθήσεις «μακεδονισμών» και «τουρκισμών» και οι πολιτικοί μας προωθούν πλήθος λαθρομεταναστών από εχθρικές μάλιστα χώρες με χορήγηση δικαιωμάτων που δεν συναντώνται σ’ άλλες χώρες. Τα πάντα αποκτώνται αλλά και κρίνονται βάσει του χρήματος ανεξαρτήτως κρίματος. Οφίτσια, περιουσίες, ατιμωρησίες, ενδεχομένως και βουλευτικές έδρες. Το άθλημα της πολιτικής άλλωστε κοστίζει ακριβά. Σε αντίθεση με τον ελληνικό λαό που κοστολογείται φθηνά και πληρώνει την στοιχειώδη διαβίωση πανάκριβα.

Η Πατριωτική Παράταξη σηκώνει πλέον στους ώμους της βαρύ φορτίο ευθυνών. Η εθνική καθοδήγηση των λαϊκών αγώνων θέλει πειστικό πολιτικό λόγο, ουσιαστικές προτάσεις, ενότητα και συνεχή δράση στο καμίνι της καθημερινότητας. Με την Εθνική Εργατική Τάξη και Νεολαία σε μια στενή σχέση εταιρικότητας και αλληλεγγύης. Με τον Ελληνικό Εθνικοκοινωνισμό ηγέτη και αρωγό για μια Μεγάλη Ελλάδα και έναν υπερήφανο ελληνικό λαό. Με ουσιαστική αναδιανομή του πλούτου και της γης στους Έλληνες Πατριώτες.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

ΗΛ/ΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ: http://karachalios-spiros.blogspot.com

http://polapopsis.blogspot.com