ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ ΚΑΙ ΛΕΩΝΙΔΑΣ. 4η ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑΞΑΣ.

ΑΘΗΝΑ 30-7-2008.

ΣΧΟΛΙΟ ΑΚΡΩΣ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΙΚΟ.

Μια κομματική εκδήλωση πατριωτικού περιεχομένου και αντισυμβατική για τους καιρούς του πνευματικού, ηθικού και οικονομικού χάους από την μια πλευρά και η χρονολογική υπόμνηση και επέτειος ενός αληθινού πατριώτη και επαναστάτη και της επιτυχούς επιβολής του κινήματός του είναι η αφορμή αλλά και η πηγή έμπνευσης του παρόντος σχολίου. Πρόκειται για την διοργάνωση της εκδηλώσεως τιμής και μνήμης που πραγματοποίησε ο Λαϊκός Σύνδεσμος Χρυσή Αυγή για την αποθεωτική του Ελληνικού Εθνικού Φρονήματος αντίσταση στον εκβαρβαρισμό της Μεγάλης Ελληνικής Πατρίδος κατά τους Αρχαίους Χρόνους και την επικράτηση στην Πατρίδα μας του Εθνοσωτήριου Εθνικοκοινωνικού Καθεστώτος της 4^ης Αυγούστου κατά το έτος 1936 από τον Ιωάννη Μεταξά και το υπ’ αυτόν ιδρυθέν Εθνικό Κόμμα των Ελευθεροφρόνων.

Το Σάββατο 26 Ιουλίου 2008 στο Μέγα Πεδίο των Ηρώων Μαρτύρων του Ελληνικού Έθνους στις Θερμοπύλες η Χρυσή Αυγή απέδωσε τις ανήκουσες τιμές στον Αρχηγό των Αθάνατων Μαχητών και Ιδρυτή της Εθνικής και Κοινωνικής Ιδέας Λεωνίδα. Ασφαλώς η Σπάρτη υπήρξε η Πολιτεία που θεσμοθέτησε το Καθήκον, το Χρέος και την Τιμή του Πολίτη έναντι της Πατρίδος προσδίδοντας σ’ αυτήν τον χαρακτήρα του μεγάλου γεωγραφικού οίκου της φυλής, στον δε πολίτη έδωσε τον χαρακτήρα του Αιώνιου Πολεμιστή που αγωνίζεται για την Δόξα και το Μεγαλείο της Φυλετικής Κοινότητος και την ελευθερία και τα δικαιώματα του λαού. Η σχηματοποίηση της ιδεολογίας αυτής και η επισφράγιση στο πεδίο της μάχης με την προσφορά θυσίας και αίματος υπέρ της Φυλετικής αλλά και της ευρύτερης Εθνικής Κοινότητος, υπέρ της Σπάρτης και κυρίως όλων των Ελλήνων, ανήκει στον Μέγα Βασιλέα και Πολέμαρχο της Σπάρτης Λεωνίδα. Μ’ αυτόν τον τρόπο ο Λεωνίδας αφύπνισε τις εθνικές συνειδήσεις και εμψύχωσε το Γένος των Ελλήνων απέναντι στον Νεοταξισμό του καιρού εκείνου της πολυεθνικής Περσικής Αυτοκρατορίας του Ξέρξη, έδειξε τον αναμφισβήτητο δρόμο της Εθνικής ανατάσεως και κατισχύσεως και θεμελίωσε μέσα από το Καθαρτήριο Πυρ της Μάχης και την προσφορά του Τιμίου Αίματος του Αγνού Στρατιώτη την Εθνικοκοινωνική Ιδέα. Υλοποίησε και τις τρεις προϋποθέσεις αυτής: Αφετηρία και γνώμονας επιτυχίας το Αίμα, η κοινή δηλαδή Καταγωγή, μέσο η προάσπιση και η επέκταση της Γης των Προγόνων και σκοπός η απόδοση Τιμής απέναντι στους ένδοξους Πατέρες και Προγόνους αλλά και στους διαδόχους των επόμενων γενεών. Η Εθνικοκοινωνική κοσμοαντίληψη που συμπυκνώνεται και κωδικοποιείται στις έννοιες Αίμα, Γη και Τιμή, η Αιώνια Ελλάς που προκύπτει μέσα από αυτή την βιωματική ιεροτελεστία και η εμπέδωση της θεμελιακής άποψης ότι Υπέρ Άνω Όλων Στέκει η Ελλάς σχηματοποιήθηκαν στην ανώτερη μορφή τους μέσα από την Θυσία του Λεωνίδα. Όταν εκείνος κατέδειξε ότι οι Ανώτερες Ιδέες υπερνικούν τα ανθρώπινα πλήθη και το Πατριωτικό Φως είναι ανώτερο του βαρβαρικού σκότους. Οι τριακόσιοι Σπαρτιάτες και οι επτακόσιοι Θεσπιείς με την εμπνευσμένη καθοδήγηση του Στρατηλάτη Βασιλέως Λεωνίδα επιτέλεσαν το Απόλυτο Χρέος ως την τελευταία τους πνοή. Αθάνατοι! Συγχαρητήρια στους διοργανωτές.

Την 4^η Αυγούστου 1936 ο ηγέτης του κοινοβουλευτικού κόμματος των Ελευθεροφρόνων Ιωάννης Μεταξάς, μετά από την κρίση ακυβερνησίας και τις διαδοχικές αποτυχίες σχηματισμού κυβερνήσεων από τα κόμματα του κατεστημένου και υπό το βάρος εθνικών και κοινωνικών κινδύνων και αναγκών, έχοντας ήδη λάβει την εντολή του βασιλέως και σχηματίσει πλέον σταθερή κυβέρνηση, αναγκάζεται να περιορίσει μέρος των συνταγματικών διατάξεων προς χάριν του Ελληνικού Έθνους. Το παρόν δικαίωμα παρέχεται στον Εθνικό Κυβερνήτη που λαμβάνει έγκριση προς τούτο από το Κοινοβούλιο με σχετική ψηφοφορία και άνετη πλειοψηφία επί του συνόλου των βουλευτών. Είναι η δεύτερη φορά που λαμβάνει ο Μεταξάς ψήφο εμπιστοσύνης. Η πρώτη ήταν όταν πρωτοσχηματίστηκε η Εθνική Κυβέρνηση. Οι μείζονες λόγοι για την περιστολή των συνταγματικών διατάξεων ήταν τα οξύτατα προβλήματα της καθημερινότητας, η καπηλεία της Αριστεράς και η διαφαινόμενη ανταρσία της και η ταχεία έλευση του επικείμενου Μεγάλου Πολέμου. Στην προσπάθεια για την Αναγέννηση του Ελληνικού Έθνους συστρατεύονται πολλές σημαντικές προσωπικότητες ακόμη και διαφορετικής πολιτικής αφετηρίας και φυσικά η συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού λαού. Το κοινωνικό έργο απασχόλησε ιδιαίτερα τον Μεταξά αφού θα ήταν αυτό που θα εξασφάλιζε την Κοινωνική Συνοχή και την επιτυχία της Εθνικής Επαναστάσεως της 4^ης Αυγούστου. Σημαντική ήταν η συμβολή ως υπουργού εργασίας του εξ αριστερών ορμώμενου αρχισυνδικαλιστή Δημητράτου που ο Εθνικός Κυβερνήτης ενέταξε στην κυβέρνηση, αν και προηγουμένως ανθίστατο του καθεστώτος, με την εντολή να εργαστεί με πνεύμα συνεργασίας προς την εξυπηρέτηση του λαού με ένα μόνο σκοπό: το θετικό αποτέλεσμα. Και πραγματικά, οι Εθνικές Συλλογικές Συμβάσεις, η οχτάωρη απασχόληση, το Ίδρυμα Κοινωνικής Απασχόλησης και το Ασφαλιστικό Σύστημα, η φιλολαϊκή μισθολογική και παραγωγική πολιτική, η Κοινωνική Δικαιοσύνη, η Αξιοκρατία αλλά και η ασφάλεια του πολίτη πραγματώθηκαν επί Ιωάννη Μεταξά. Ομοίως η Παιδεία και η Ελληνική Νεολαία της θρυλικής Εθνικής Οργάνωσης Νεολαίας( Ε.Ο.Ν) ετέθησαν διά της Πατριωτικής Γνώσεως και της Εθνικής Ομοψυχίας και Ασκήσεως στην υπηρεσία της Πολιτείας του Καθήκοντος και της Τιμής του Λεωνίδα και στην κεφαλή του Έθνους μας. Προς πλήρωση της επιταγής της Εθνικοκοινωνικής Κυβερνήσεως για μια Νέα Μεγάλη Ελλάδα και έναν Νέο Φωτοδότη Ελληνικό Πολιτισμό. Εν συνεχεία ανασυγκροτήθηκαν και εξοπλίστηκαν οι Υπηρεσίες Εθνικής Ασφαλείας και οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας. Η Εθνικοκοινωνική Ελλάδα του Ι. Μεταξά προόδευσε και ανταπεξήλθε φυσιολογικά με νικηφόρα αποτελέσματα στον Μεγάλο Πόλεμο. Γιατί δημιούργησε Ισχυρή Ελλάδα και Δυνατούς Έλληνες. Γι’ αυτό οι εχθροί των Ελλήνων και της Ανθρωπότητας φρόντισαν να τον φέρουν μπροστά στον θάνατο. Ιωάννης Μεταξάς, Αθάνατος! Ας συνεχίσουμε στον δρόμο που χάραξε εκείνος και τον προσδιόρισε ως τον Αέναο Ελληνικό Εθνικοκοινωνισμό.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ.