MIA EΘΝΙΚΗ ΕΠΕΤΕΙΟΣ, ΜΙΑ ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΚΑΙ ΕΝΑ ΒΑΘΥ ΝΟΗΜΑ

ΑΘΗΝΑ 28-10-2007.

O φετινός εορτασμός της τελευταίας μεγάλης Εθνικής Εποποιίας του 1940 τελέστηκε στα πλαίσια ενός πολιτικού περιβάλλοντος που συντηρείται με νεοταξική «ευλάβεια» από την Καθεστηκυία Τάξη της Πατρίδος μας. Ωστόσο ο μεγάλος θρίαμβος του Ελληνισμού στα πεδία των μαχών συντελέστηκε με την καθοριστική συμβολή της Ελληνικής Νεολαίας. Μια Νεολαία που ασφαλώς καθοδηγείτο από έναν εμπνευσμένο ηγέτη, όπως ήταν ο Εθνικός Κυβερνήτης Ι. Μεταξάς. Η Νεολαία του καιρού εκείνου εμφορείτο από τα υψηλόφρονα ιδανικά της Φιλοπατρίας, της Κοινωνικής Αλληλεγγύης, και της Αυταπαρνήσεως υπέρ του Ελληνικού Έθνους και Λαού.

Η σημερινή Πολιτεία, ελλείψει πάσης σοβαρής πολιτικής φυσιογνωμίας, αδυνατεί να εμπνεύσει σχέδιο και όραμα στους πολίτες, ενώ η συμπεριφορά της απέναντι στους νέους είναι απαξιωτική και αρνητικά στοχευμένη. Οι πολιτικές που υιοθετούνται και οι παραλήψεις που παρατηρούνται σ’ όλα τα συναφή θέματα καταδεικνύουν μια αρνητική προδιάθεση από τα πρώτα βήματα των νέων Ελλήνων. Έτυχε λοιπόν τούτες τις λαμπρές επέτειες στιγμές να ενημερωθώ για τη διενέργεια μιας ραδιοφωνικής συζητήσεως με αντικείμενο τη σκοπιμότητα των μαθητικών παρελάσεων και την επαπειλούμενη αποβολή σε κάποιο σχολείο κάποιων μαθητών που δεν ήθελαν να παρελάσουν. Την ίδια στιγμή δεχόμουν τηλεφώνημα που με προέτρεπε με αγωνία να γίνουν όλες οι δυνατές ενέργειες προκειμένου να τεθεί φραγμός στις εκτρώσεις που δολοφονούν εκατοντάδες χιλιάδες Ελληνοπούλα κάθε χρόνο. Σε κάθε περίπτωση βάλλεται ευθύτατα η Ελληνική Νεολαία. Στην πρώτη περίπτωση πλήττεται η Εθνική Υπερηφάνεια και η Πνευματική της Αυτοτέλεια, ενώ στη δεύτερη αφαιρείται ανθρώπινη ζωή με τον πλέον ειδεχθή τρόπο.

Στη συζήτηση περί των μαθητικών παρελάσεων τόσο ο δημοσιογράφος όσο και ο καλεσμένος συνδικαλιστής «δάσκαλος», εκπρόσωπος της ΟΛΜΕ, κατεύθυναν προδήλως και χειραγωγούσαν την κοινή γνώμη υπέρ της καταργήσεως των παρελάσεων. Με το γελοίο πρόσχημα ότι η ύπαρξή τους υποδηλώνει υποταγή στις εκάστοτε αρχές του τόπου! Καταφανώς ευρισκόμενοι εκτός τόπου και χρόνου, αγνοούν ότι οι μαθητικές παρελάσεις επιτελούν διττό και βαρυσήμαντο έργο: αφενός μεν διατηρούν την Εθνική Μνήμη ζωντανή και διδάσκουν με τον πλέον παραστατικό και ουσιαστικό τρόπο, αφετέρου δε αποδίδουν Τιμή και Ευγνωμοσύνη σ’ όσους αγωνίστηκαν και έδωσαν το αίμα τους προκειμένου εμείς σήμερα να είμαστε Ελεύθεροι Έλληνες και κάποιοι ενημερωτές και παιδαγωγοί της πλάκας να ανοητολογούν. Σε ό,τι αφορά το δικαίωμα της συμμετοχής ή μη των μαθητών στις παρελάσεις και προκειμένου να βουλώσουν το στοματάκι τους οι γνωστές ανθελληνικές έχιδνες, θα έλεγα να δίνεται στους συμμετέχοντες μαθητές μια επιβράβευση πρόσθετων μορίων στην τελική βαθμολογία τους. Όπως αξιώνεται σεβασμός στην άρνηση του κάθε ψευδοέλληνα ή αλλοδαπού, έτσι ομοίως και κατ’ αντιστοιχία πρέπει να επιβραβεύεται η αποδιδόμενη Τιμή στην Ελληνικότητα. Άλλωστε οι παρελάσεις αποδίδουν Τιμή στον αέναο Ελληνισμό, είναι αποκλειστικά Ελληνική υπόθεση και η Ελληνική Σημαία παραδίδεται σε Ελληνικά χέρια και μόνον.

Σχετικά με τις εκτρώσεις, το ζήτημα είναι ιδιαιτέρως σοβαρό και λαμβάνει Εθνικές διαστάσεις, καθώς οι καταγεγραμμένες περιπτώσεις οδηγούν στην εξόντωση κάθε χρόνο μιας ολόκληρης γενιάς Ελληνοπαίδων. Η διενέργεια της εκτρώσεως αφορά μια στυγερή και εν ψυχρώ δολοφονική πράξη εις βάρος μιας ανθρώπινης ψυχής που αδυνατεί να ανταπεξέλθει στην προγραφόμενη απειλή. Ιδίως στην πλειοψηφία των περιπτώσεων που οι εκτρώσεις πραγματοποιούνται για λόγους ανευθυνότητας και ψήλου πήδημα. Αν δεν υφίσταται διαπιστωμένα άμεση ανάγκη για λόγους υγείας, τότε οι εκτρώσεις θα πρέπει να απαγορεύονται επ’ απειλή σοβαρών και δρακόντειων κυρώσεων, ο δε νόμος που επιτρέπει την ελεύθερη διενέργειά τους θα πρέπει να παύσει οριστικά. Παράλληλα το Εθνικό Κράτος οφείλει να ανταποκριθεί σοβαρά στην επιδοματική πολιτική και την απόδοση μισθολογίου με στόχο την άμεση πληθυσμιακή έκρηξη των Ελλήνων αλλά και να εγγυηθεί την επιβεβλημένη ενίσχυση των επιβαρυμένων περιπτώσεων. Δεν υπάρχουν νόθα παιδιά, υπάρχουν παιδιά του Ελληνικού Έθνους. Οτιδήποτε διαφορετικό σε μια χώρα που μαστίζεται από υπογεννητικότητα ισοδυναμεί με προδοσία. Η αφαίρεση ζωής διά της άσκοπης και κερδοσκοπικής έκτρωσης, όπως ακριβώς και ο βιασμός ανηλίκου και η δολοφονία της νεολαίας μας από τα ναρκωτικά, όπως κάθε έγκλημα σε βάρος παιδιού, συνιστούν ειδεχθείς ενέργειες που οι δράστες τους ανήκουν στον σκουπιδοτενεκέ της Ελληνικής Κοινωνίας. Η Ελλάς δεν τους χρειάζεται και πρέπει να απαλλαγεί απ’ αυτούς.

Όσον αφορά την Παιδεία και τις παρελάσεις ως αναπόσπαστο κομμάτι αυτής, οφείλουν να διαπαιδαγωγούν υγιείς χαρακτήρες, ρωμαλέες προσωπικότητες, γνήσια Ελληνορθόδοξα αναστήματα. Ο Εθνικός και Κοινωνικός Προσανατολισμός της Παιδείας και η ανάδειξη του αισθήματος της Εθνικής Υπερηφάνειας είναι πρωταρχικός και θεμελιώδης σκοπός. Η Τιμή απέναντι στους Προγόνους, το Καθήκον απέναντι στις επερχόμενες γενιές Ελλήνων, η προσήλωση στους σκοπούς του Ελληνικού Έθνους, η Εθνική Ομοιογένεια και η Καθαρή Φυλετική Συνείδηση, η προάσπιση της Εθνικής Γης σε μια σχέση αλληλεξάρτησης είναι ζητήματα Κοινωνικής Διαπαιδαγώγησης και Εθνικής Εκπαίδευσης που δύνανται να προσδώσουν σε μια Πολιτεία Δύναμη, Ισχύ και Κύρος. Οι δε νέοι πολίτες του Εθνικού Κράτους ανάγονται σε ουσιαστικούς πρωταγωνιστές της πολιτικής ζωής του τόπου με γνώμονα μια Κοινωνία Δικαίου και μια Μεγάλη Ελλάδα. Αυτό μπόρεσε να πετύχει ο Εθνικός Κυβερνήτης και Εθνικοκοινωνιστής Ιωάννης Μεταξάς. Αυτή πρέπει να είναι η βασική Πολιτική Προγραμματική Θέση ενός Νέου και Δυνατού Ελληνικού Ριζοσπαστικού Εθνικοκοινωνισμού. Για μια Μεγάλη Ελλάδα με μια Ισχυρή Νεολαία.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
ΗΛ/ΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ: http://karachalios-spiros.blogspot.com/
http://polapopsis.blogspot.com/