ΓΝΩΜΙΚΑ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
Κάποιος που θα διαβάζει τούτες τις γραμμές θα πει πως είμαι βαθύτατα επηρεασμένος από την Αρχαία Σπάρτη. Ναι, δεν αντιλέγω. Έτσι είναι. Άλλωστε οι παραπάνω σκέψεις αποτελούν άλλη μια διανοητική διαδρομή για την απόδοση του βαθύτατα ελληνικού και τόσο «κακού» εθνικισμού. Όμως παράλληλα η συγκεκριμένη αλληλουχία της διάπλασης σώματος και νου του νέου πολίτη ακολουθείτο και σε άλλες ελληνικές πολιτείες, είτε αυτές υπερείχαν στα πολιτισμικά δρώμενα είτε στην άσκηση της πολεμικής αρετής. Ο ιδεαλισμός και τα υλικά επιτεύγματα συνυπήρχαν μεταξύ των Ελλήνων. Έτσι ξεπήδησαν ο Λεωνίδας, ο Μέγας Αλέξανδρος και φυσικά ο Ηράκλειτος και ο Αριστοτέλης. Και δίπλα στα πεδία των μαχών και την φιλοσοφία γεννήθηκαν τα αθάνατα γνωμικά των Αρχαίων Ελλήνων. Πας μη Έλλην βάρβαρος. Πόλεμος εστί πατήρ των πάντων. Εις οιωνός άριστος, αμύνεσθαι περί πάτρης. Αλλά και στον όρκο του πολίτη υπήρχε μια χαρακτηριστική φράση που κάποιοι σίγουρα θα την λέγανε «φασιστική». Την πατρίδα δε ουκ ελάσσω παραδώσω, πλείω δε και αρείω όσης αν παραδέξωμαι. Την Πατρίδα δεν θα παραδώσω μικρότερη, αλλά περισσότερη και ισχυρότερη από όση θα παραλάβω.
Τι μας λέει δηλαδή η κλασσική ελληνική σοφία; Ότι όποιος δεν είναι Έλληνας στο Γένος και το Αίμα, γιατί αυτό ακριβώς εννοούσαν ως ταυτότητα ελληνική κι όχι απλώς την λήψη ελληνικής παιδείας όπως παραφράζουν σήμερα σκόπιμα τον Ισοκράτη οι παραφρονούντες προπαγανδιστές του Νεοταξισμού εντός και εκτός συνόρων μας, όσοι δεν έχουν σχέση με την Ελληνική Φυλή, αυτοί είναι και απολίτιστοι και άξεστοι. Τι διαφορετικό αποδεικνύουν οι Αλβανοί με τις δολοφονικές συμπεριφορές στην Βόρειο Ήπειρο, ή οι Τούρκοι με τις αναρίθμητες γενοκτονίες σε βάρος μας ή οι Σέρβοι «φίλοι» που σ’ έναν απλό αγώνα καλαθοσφαίρισης σηκώνουν χείρα εγκληματική ή οι Αμερικανοί και οι άλλοι σύμμαχοι όταν κλέβουν την ιστορία μας και προκαλούν πολεμικές εστίες; Επαληθεύουν την ανωτερότητα των Ελλήνων και την βαρβαρότητα την δική τους. Και τι σημαίνει η πατρότητα του πολέμου κατά τον Ηράκλειτο; Όχι φυσικά πολεμοχαρές συναίσθημα, αλλά την κατάκτηση της δυνάμεως, το μεγάλωμα της πολιτείας και την ανεπηρέαστη και άφοβη άνθηση της ανδρείας ειρήνης και του υγιούς πολιτισμού. Και φυσικά ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερη Τιμή από το να μάχεσαι αμυνόμενος υπέρ της Πατρίδος, γιατί τότε θα συνεχίσεις να ζεις αξιοπρεπώς και να φέρεις επάξια την εθνική και φυλετική σου ταυτότητα.
Αλήθεια, που πήγανε σήμερα όλες αυτές οι αρετές και η σοφία ενός ολόκληρου Έθνους; Είναι δυνατόν να πιστεύουμε ότι μπορεί να μας σώσει ο Εβραίος ή ο Αμερικανός ή ο Ρώσος ή ο οποιοσδήποτε ουρανοκατέβατος, αφού πριν όλοι αυτοί μας έχουν βγάλει το μάτι; Είναι δυνατόν να αποδεχτούμε εθνικές ήττες μην τυχόν και ματώσουμε; Είναι δυνατόν ο παράς των παγκόσμιων νεοταξιτών τοκογλύφων να ορίζει την εθνική μας κυριαρχία και οι λαθρομετανάστες να αλωνίζουν και να σιτίζονται ελέω φθηνών μεροκάματων; Αυτό που χρειαζόμαστε είναι πίστη στην εθνικοκοινωνική Ελλάδα που φοβούνται οι εχθροί μας και σεβασμό στις παραδόσεις μας για μια Νέα Ισχυρή Πατρίδα. Ας απολαύσουμε στο βίντεο αυτό ορισμένα γνωμικά Αρχαίων Ελλήνων http://www.youtube.com/watch?v=_zaE6XnDbco&feature=related
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
http://karachalios-spiros.blogspot.com/
http://ethnikistikosagwn.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου