ΝΕΟΤΑΞΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΙΣΜΟΣ
Η δολοφονική απόπειρα σε βάρος του νεαρού αστυνομικού Διαμαντή Ματζούνη έρχεται να επισημοποιήσει την πραγματική επιδίωξη του Νεοταξικού περιθωρίου και να δικαιώσει τις πατριωτικές φωνές για την ύπαρξη ενός σύγχρονου δούρειου ίππου εντός των τειχών του Εθνικού Κράτους μας. Το σημαντικότερο όλων πάντως τούτες τις ώρες είναι να ληφθούν οι ευθύνες και τα μέτρα που αναλογούν από όσους είναι εμπράκτως πιστοί στο ζωτικό δόγμα ότι υπεράνω όλων είναι η Πατρίδα. Πρέπει να φανούμε αντάξιοι των αγώνων που δίνουν οι αστυνομικοί μας για την ασφάλεια του Κράτους και την υπερίσχυση της νομιμότητας.
Αυτό που επιδιώκει η Νεοταξική Τρομοκρατία ως κατεξοχήν ξενοκίνητος αντικρατικός στρατός του Διεθνιστικού Νεοταξισμού είναι η πτώση του Εθνικού Κράτους με την αχρήστευση των αμυντικών μηχανισμών και τον τραυματισμό της κοινωνικής ομαλότητας και συνοχής. Αυτό που βλάπτεται είναι η ασφάλεια του Ελληνισμού και η ψυχολογία του ελληνικού λαού. Και ο νεαρός αστυνομικός που στόχευσαν τα καθάρματα αντικατοπτρίζει και τα δύο. Το εθνόσημο και το Ελληνικό Έθνος από την μία και την λαϊκή ψυχή στην οποία συμμετέχει από την άλλη. Σίγουρα οι δράστες της μεταλλαγμένης τρομοκρατίας δεν ενδιαφέρονται για την Εθνική Εργατική Τάξη και την Ελληνική Νεολαία.
Σίγουρα τα προβλήματα της οικονομικής δυσπραγίας, της ανεργίας, της κλοπής λαϊκού χρήματος, της δυσλειτουργίας και της αποεθνικοποίησης της Παιδείας με την ουσιαστική απεμπόληση της αποστολής της γνώσης είναι ζητήματα που ταλανίζουν με αρνητικές επιπτώσεις την ελληνική κοινωνία. Όμως είναι εξίσου βέβαιο ότι δεν επιλύονται με ενέργειες έκνομες, κρυπτόμενες πίσω από μια κουκούλα, ούτε από πράξεις βάναυσα παράνομες και δολοφονικές. Και ασφαλώς η στοχευμένη ταύτιση της αδικίας με πρόσωπα που έχουν τάξει τον εαυτό τους στην καταπολέμησή της και την υπεράσπιση του λαού και της Πατρίδος είναι ενέργεια που ενέχει τον χαρακτήρα της εθνικής προδοσίας.
Η χρήση βαρέως στρατιωτικού οπλισμού από την στρατευμένη στην υπηρεσία του Διεθνιστικού Νεοταξισμού Τρομοκρατία και μάλιστα με όπλα που έχει καταγγελθεί η είσοδός τους από λαθρομετανάστες που προέρχονται από περιοχές που μισούν τον Ελληνισμό και τον Χριστιανισμό, προβληματίζει σε μια περίοδο που τόσο η Ελλάς όσο και η ευρύτερη περιοχή γεωστρατηγικού μας ενδιαφέροντος δέχονται στιγμές πιέσεων ή πολεμικών συγκρούσεων. Η αμφισβήτηση της κυριαρχίας μας από την Τουρκία ακόμη και σε κατοικημένες περιφέρειες της Πατρίδος μας στο Αιγαίο, η αντίστοιχη κινητικότητα για την δημιουργία ζητήματος αυτοδιοίκησης στην Θράκη μας, η παρουσία του Ρωσικού στόλου στο Αιγαίο μας, ακόμα και η ισραηλιτική αυθαιρεσία και εγκληματικότητα στην Γάζα χάνονται ή διαπλέκονται παραπλανητικά με τα πλήγματα μιας Ελλάδος που δεν είναι παρούσα στις εξελίξεις όπως θα όφειλε.
Όταν όμως γίνεται λόγος για μια ισχυρή Εθνικά και Κοινωνικά Πατρίδα από την ευρύτερη Πατριωτική και Εθνικιστική Παράταξη που υπηρετεί αμιγώς τα ελληνικά συμφέροντα, έρχεται άμεσα ο αντίλογος τού μίσους από μια θλιβερή μειοψηφούσα πλευρά που αυτοχαρακτηρίζεται αντιφασιστική και τοποθετείται στον ιδεοληπτικό χώρο του αριστερισμού. Η αναφορά της στην υποτιθέμενη ανάγκη για έναν αντιφασιστικό αγώνα πηγάζει προφανώς από την έλλειψη γνώσης της ελληνικής πολιτικής πραγματικότητας, το κυνήγι της φανταστικής απειλής για το οποίο χρησιμοποιούνται πανάκριβα μέσα καταδίωξης και με το οποίο ασχολούνται επαγγελματικά και η ολοκληρωτική αντίληψη που διακατέχει τους ίδιους ότι η φωνή της Πατρίδος πρέπει να μένει βουβή. Η βίαιη αποστροφή της στα εθνικά μας σύμβολα και την δημιουργία μιας Ισχυρής Ελλάδος εκδηλώνεται σε βάρος της ελληνικής κοινωνίας.
Όταν μια ιδεολογία χτίζεται επάνω σε διεθνιστικά πρότυπα για την δημιουργία μιας ενωμένης οικουμένης δίχως έθνη και σύνορα, τότε γίνεται λόγος για μια διορισμένη ουτοπία που στέλνει τους λαούς στις δαγκάνες εκείνων που τροφοδοτούν το ξεθεμελίωμα των λαών. Και αυτό ακριβώς πράττουν με την σειρά τους τα κόμματα της Αριστεράς. Η ιδιαιτερότητα των λαών στην ανθρωπογεωγραφία τους και την ψυχοσύνθεση, ο έμφυτος πατριωτισμός τους για την υπεράσπιση της Εθνικής Γης και της εθνοφυλετικής καθαρότητας και η φυσιολογική επιθυμία διακρίσεως και υπεροχής έναντι των άλλων λαών είναι καταστάσεις νομοτελειακές που μόνο βιαίως μπορούν να ανατραπούν. Αυτή η ανατροπή προέρχεται από το υπερεθνικό διευθυντήριο της Νέας Τάξης Πραγμάτων που χρειάζεται την εσωτερική αμφισβήτηση των παραδοσιακών εθνικών δομών και θεσμών.
Η Ελληνική Εθνικοκοινωνική Παράταξη επιθυμεί τον σχηματισμό ενός Εθνικού Κράτους με τον λαό ενωμένο στα κοινά πεπρωμένα του Έθνους. Με τους Έλληνες να ορίζουν την οικονομία, την παιδεία και την Γη τους και την Ελλάδα να αναπτύσσεται και να μεγαλώνει κι όχι να συρρικνώνεται και να μικραίνει. Θέλουμε ένα Νέο Εθνικό και Λαϊκό Εργατικό Κράτος για όλους τους Έλληνες και όχι ένα διεθνιστικό μόρφωμα μέσα από λαθραίες επιλογές.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
http://karachalios-spiros.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου