ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑΣ

Η Ελλάδα σήμερα


ΕΘΝΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ

ΑΘΗΝΑ 29-1-2009.

Σπουδαία θέση στην πολιτική φιλοσοφία ενός Κινήματος που σχηματοποιεί την ιδεολογική του πρόταση στην κατεύθυνση της παγίωσης της εθνικής φυσιογνωμίας και της προάσπισης της κρατικής υπόστασης καταλαμβάνει νομοτελειακά η αντίληψη περί του περιβάλλοντος χώρου στα πλαίσια της πολιτειακής οργάνωσης. Ο σεβασμός προς τον λεγόμενο Εθνικό Εδαφικό Παράγοντα και ευρύτερα στον φυσικό ορίζοντα που συναπαρτίζει το οικοσύστημα με τις ευεργετικές παροχές απέναντι στην Εθνική Κοινότητα και τις λαϊκές μάζες που την προσωποποιούν δεν θεωρείται απαραίτητα δεδομένος στην πράξη. Πολλές φορές μάλιστα έχει επιχειρηθεί να διαχωριστεί το Εθνικό Συναίσθημα από την Οικολογική Συνείδηση, επιχειρώντας να εκχωρηθούν οι περιβαλλοντικές ανησυχίες στο διεθνιστικό και υπερεθνικό πολιτικό χώρο.

Το κέντρο βάρους και το αξιακό σύστημα της πολιτικής ιδέας διαμορφώνει και την θέση που καταλαμβάνει το περιβαλλοντικό ζήτημα ως σημείο προτεραιότητας. Κατά συνέπεια στα φιλελεύθερα καπιταλιστικά καθεστώτα που η συγκέντρωση του κεφαλαίου και οι χρηματοοικονομικές διαδικασίες της εικονικής οικονομίας και των χρηματιστηρίων υποσκελίζουν την παραγωγή και τον άνθρωπο δεν αφήνουν περιθώρια οικολογικής συνείδησης. Άλλωστε όπου ευημερεί η ανεργία, εκλείπει αντίστοιχα η οποιαδήποτε ευαισθησία. Το ίδιο συμβαίνει και με τις Σοσιαλιστικές Κοινωνίες που έχουν μετατραπεί σ’ ένα σύστημα κρατικού καπιταλισμού, επικαλούνται συχνά την χαμηλή ποιότητα ζωής και τους οικολογικούς κινδύνους, αλλά επιδιώκουν να εξοβελίσουν την ευεργετική παρουσία της εθνικής συνείδησης.

Πολλές φορές φυσικά έχει διενεργηθεί πολιτική εκμετάλλευση των οικολογικών ανησυχιών του λαού από τις Δυνάμεις της Αριστεράς με βάση την πολυμορφία των σύγχρονων κοινωνικών πληγών. Διότι πλήγμα σε βάρος του περιβάλλοντος συνιστούν εξίσου οι κεραίες κινητής τηλεφωνίας ή συστημάτων παρακολούθησης ή άλλως πως που εκπέμπουν βλαπτικά ηλεκτρομαγνητικά πεδία ή η ανεξέλεγκτη κερδοσκόπος βιομηχανική δραστηριότητα ή ακόμη και οι πολεμικές δραστηριότητες με όπλα που σκοτώνουν ομοίως τον άνθρωπο και την φύση. Σίγουρα όμως ο υλιστικός εξουσιασμός δεν αντιμετωπίζεται από έναν άλλο υλισμό που υποτάσσει τον πολίτη σε μια διεθνιστική παραδοχή ότι η επαπειλούμενη καταστροφή του περιβάλλοντος απεικονίζει δήθεν την αποτυχία του Εθνικού Κράτους. Ούτε βέβαια επιλύεται το ζήτημα με νεοταξικές ονειρώξεις περί ανοικτών κοινωνιών για την δήθεν προάσπιση της φύσης από την υπαρκτή ανθρώπινη ματαιοδοξία, αφού ο Διεθνισμός και η Παγκοσμιοποίηση εκτρέφουν εξίσου και ομοούσια τον βλαπτικό αντιφυσικό παρεμβατισμό.

Ενάντια στις παράλογες θεωρίες που εκκολάφθηκαν σε βάρος της Έθνους που λειτούργησε ως μήτρα των ανθρωπίνων κοινωνιών, το Εθνικιστικό Κίνημα έρχεται να εισφέρει τον οικολογικό εξορθολογισμό που αποτελεί την μια εκ των κυριότερων συνιστωσών που γεννοβόλησαν την Ιδέα του Έθνους στην πολιτική της διάσταση. Διότι ο Εθνικισμός είναι η ιδεολογική φαρέτρα της Εθνικής και Κοινωνικής Παρατάξεως. Είναι η πολιτική άποψη που αναφέρεται στην Κοινωνία των πολιτών που συνδέονται με κοινά εθνικά, γλωσσικά, πολιτισμικά, φυλετικά και θρησκευτικά γνωρίσματα που στο γενικό τους άθροισμα συναντιόνται στην δημιουργία του Εθνικού Κράτους. Η οικολογική συνιστώσα όμως λειτουργεί ως σύμφυτο στοιχείο της Κοινωνίας των πολιτών που στην επιδίωξη της άνετης επιβίωσης αναλώνονται στην διαμόρφωση των κατάλληλων συνθηκών και στην επιβολή των ανάλογων κανόνων που θα τους επιτρέψουν αφενός μεν να αναπτυχθούν φυσιολογικά και αφετέρου να εισπράξουν τα ωφελήματα της φύσης χωρίς να βλαφτεί εκείνη.

Για το Εθνικό Κοινωνικό Κίνημα το Έθνος εκφράζει την ανάπτυξη της Λαϊκής Κοινότητας και η Κοινωνία αποτελεί η ίδια μέρος της Φύσης. Όπως ακριβώς το Έθνος εκφράζει και προασπίζει την καθαρότητα και την αγνότητα των ανθρωπίνων προσώπων που το απαρτίζουν, έτσι ακριβώς και η Κοινωνία του Έθνους αποτελεί τον κατεξοχήν μηχανισμό συντηρήσεως και προφυλάξεως του περιβάλλοντος χώρου που την θρέφει. Επιπλέον η διασφάλιση της άρτιας κατάστασης του οικοσυστήματος εξασφαλίζει την προστασία του Εθνικού Κράτους από φυσικούς ή τεχνητούς κινδύνους. Αλλά και η εργασία του πολίτη υπέρ της Εθνικής Κοινότητας εμφορείται από αισθήματα πίστης όταν σμιλεύεται επάνω στην βαθιά επαφή και την προσήλωση στον εδαφικό παράγοντα και την Γη των Προγόνων. Επομένως το Εθνικό συναίσθημα αποτελεί την έμπρακτη αφοσίωση στην Φύση και το Εθνικό Κοινωνικό Κίνημα αποτελεί την κοιτίδα του Οικολογικού Κινήματος.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
ΠΡΩΗΝ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΝΕ. Ο. Σ
ΜΕΛΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΛΑ. Ο. Σ
http://karachalios-spiros.blogspot.com/
http://ethnapopsis.blogspot.com/


Δεν υπάρχουν σχόλια: