Η ΕΙΡΗΝΗ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ

ΑΘΗΝΑ 29-6-2012.

 

Οι Έλληνες έχουν μάθει να μάχονται προκειμένου να υπερασπίσουν τις ελληνικές αξίες και να κατακτήσουν το αληθινό νόημα της ζωής. Είμαστε αυτός ακριβώς ο λαός που έχει διδάξει ότι το δικαίωμα στη ζωή κατακτιέται από ανθρώπους που διαθέτουν ζωντανή ψυχή και ορθό ανάστημα. Από λαούς που δεν επαιτούν αλλά απαιτούν την αναγνώριση των δικαίων τους λαμβάνοντας αυτά με το σπαθί τους. Ο ελληνικός λαός γνωρίζει καλά εκείνο το γνωμικό που λέει ότι η ειρήνη βρίσκεται μονάχα στα νεκροταφεία. Η πραγματική ειρήνη είναι εκείνη που αποκτιέται με τους αγώνες του πολεμιστή και τους όρους που εκείνος υπαγορεύει. Τότε και μόνον κατοικεί μόνιμα και υπερήφανα ανάμεσα στο λαό που την υποδέχεται. Ειδάλλως αν καταδεχτούμε να την παραλάβουμε με διαπραγματευτικούς όρους, τότε θα καταντήσουμε μια σάπια κοινωνία νεκρών στην ψυχή πολιτών που θα φέρουν ισόβια δεσμά.

 

Η ειρήνη ουσιαστικά ακολουθεί τον πόλεμο για την κατάκτηση του Δικαίου. Η ζωή η ίδια είναι δίκαιη μονάχα με κείνον που είναι ικανός να πολεμήσει για να την κερδίσει όχι μόνο στο στρατιωτικό πεδίο μα και σ’ αυτό της πολιτικής καθημερινότητας. Τα συμφέροντα των άλλων και οι υπόγειες διαδρομές που μετέρχονται θα αντιμάχονται διαρκώς τις δικές μας επιδιώξεις και θα αντιπαλεύουν πάντοτε την ύπαρξή μας μεταξύ των ελεύθερων υπάρξεων. Αυτό συμβαίνει τόσο στους κόλπους της τοπικής κοινωνίας όσο και στις επιδιώξεις που χαράσσει το Ελληνικό Έθνος. Ο σκοπός μας σήμερα και πάντα δεν μπορεί να είναι κανείς άλλος από την επιβολή της κοινωνικής δικαιοσύνης και της εθνικής αξιοπρέπειας. Ο καθαρμός της αυλής μας από ελληνόφωνους χαμερπείς και η έγερση της Ελλάδος στο ανώτατο επίπεδο Διεθνούς Ισχύος είναι ένας αγώνας ιερός που πρέπει να γίνει σκοπός ζωής του Έλληνα.

 

Αν το ζήτημα της ειρήνης τοποθετηθεί στο επίπεδο της υπάρξεως ή της ανυπαρξίας απορρίψεως αυτής, τότε η απάντηση αναμφίβολα είναι πως υπάρχουν στιγμές στη ζωή του Έθνους μας που επιβάλλουν την απόρριψη της ειρήνης. Είναι επίσης απολύτως βέβαιο ότι η έννοια του εξ ορισμού ειρηνόφιλου είναι ανύπαρκτη και ψευδεπίγραφη όπου αυτή προτάσσεται. Για τον Έλληνα Εθνικοκοινωνιστή ως εκφραστή της ελληνικής κοσμοθεωρίας και του αληθινού νοήματος του Δικαίου υπάρχει η καθαρή όψη της έντιμης ειρήνης που βρίσκεται στην ελευθερία της βουλήσεως του κοινωνικού συνόλου και στη δυνατότητα του Έθνους να χαράξει την ανοδική του πορεία βασισμένο αποκλειστικά στις δικές του δυνάμεις. Αυτό επιβάλλει την άρνηση της υποταγής στον δυνατό που θέλει να σου επιβληθεί όπως και την δική σου διάθεση να επιβληθείς στον περίγυρο και να καταστήσεις τον δικό σου λαό δυνατότερο παντός άλλου. Η διάθεση του Νικητή είναι γνώρισμα του Έθνους που θέλει να εξασφαλίσει την ειρήνη στο λαό μαζί με την πολιτική και πολιτισμική υπεροχή της Φυλής.

 

Η έννοια του ειρηνόφιλου υπάρχει εκ των προτέρων μονάχα εκεί που διαμένουν ηγετίσκοι ριψάσπιδες και πολίτες ψυχικά νεκροί. Οι κήρυκες της κατά παραγγελία ειρήνης έχουν συστήσει διάφορους παρασιτικούς οργανισμούς και διεθνιστικά κομματικά συμφέροντα. Προσποιούνται τους πολέμιους της αιματοχυσίας και των κοινωνικών διακρίσεων αντιστοίχως. Την ίδια στιγμή όμως τα μεν διεθνή παράσιτα αρπάζουν το λαϊκό εισόδημα ονομάζοντας την αρπαγή διεθνή σωτηρία δια της παγκόσμιας οικονομικής διακυβέρνησης. Οι δε διεθνιστές της αριστεράς και της δεξιάς και του κέντρου, οι τοπικοί πολιτικοί παρατηρητές του σιωνιστικού νεοταξισμού και της δικής του διακυβέρνησης, ανοίγουν δίχως να ρωτήσουν τον ελληνικό λαό τα σύνορα, σκορπάνε την λαθραία πανσπερμία, την πολυεθνική κατοχή, τον μαρασμό των Ελλήνων, τις δολοφονίες και τις αυτοκτονίες αδελφών μας.  

 

Αυτή σίγουρα δεν είναι μια κοινωνία Ελεύθερων Ελλήνων που απολαμβάνουν τα αγαθά της ειρήνης. Αυτό που ζούμε σίγουρα είναι ένας βρώμικος πόλεμος. Δεν μας έχει κηρυχθεί αλλά είναι σε κάθε περίπτωση πόλεμος. Μια τέτοια κατάσταση φυσικά αντιμετωπίζεται μονάχα με ισάξιες αντιδράσεις. Αντιμετωπίζεται με την ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας. Όταν απευθύνεσαι στο εσωτερικό της δικής σου κοινωνίας, τότε τα εφόδιά σου είναι η ενεργός συμπαράσταση και η ενότητα του λαού κάτω από τα λάβαρα του Έθνους. Είναι ο πολιτικός αγώνας που προτάσσει τον πατριωτισμό των πολιτών και την εθνική ανεξαρτησία στους κόλπους ενός αληθινού Φυλετικού και Λαϊκού Κράτους. Όταν η κοινωνική συνοχή είναι δεδομένη, τότε οι εξωτερικές προκλήσεις συναντούν λιγότερο γόνιμο έδαφος. Το πραγματικά ανεξάρτητο ελληνικό κράτος του Εθνικοκοινωνισμού θα δεχτεί τις συμμαχίες που χρειάζεται και θα απορρίψει εκείνες που το περιορίζουν όσα χρόνια κι αν του έχουν επιβληθεί. Θα συσπειρώσει το λαό από το μητροπολιτικό κέντρο και σε πάσα γη διαμονής  με μόνο σκοπό την επιβολή των δικαίων, των συμφερόντων και της υπεροχής του, πολιτικά και εδαφικά.

 

Σύνορα στην ειρήνη δεν υπάρχουν. Σύνορα υπάρχουν μονάχα στα εθνικά κράτη. Όροι καταχρηστικοί στην ειρήνη ομοίως δεν υπάρχουν. Υπάρχουν μονάχα όροι ανθρώπινης αξιοπρέπειας και ελεύθερης δημιουργίας του κοινωνικού συνόλου. Τα δε εθνικά σύνορα μπορούν να μεταβληθούν σε μια μονάχα περίπτωση. Όταν επεκτείνονται προκειμένου το Κράτος να υπηρετήσει το Έθνος. Η Ειρήνη κατοικεί όπου υπάρχει κυρίαρχο κράτος και ελεύθεροι Έλληνες. Στην Δυνατή Ελλάδα του Εθνικοκοινωνισμού.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

http://ethnikistikosagwn.blogspot.com