ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΚΑΘΕΣΤΩΤΙΚΗ ΔΥΣΚΑΜΨΙΑ.

ΑΘΗΝΑ 7-10-2008.

Η παγκόσμια οικονομική κρίση που οδηγεί στην κάμψη των χρηματοπιστωτικών οργανισμών δίνει την καλύτερη αφορμή για να εντοπιστούν οι αδυναμίες και τα αίτια των ολέθριων συνεπειών του πλέον διαδεδομένου σήμερα καπιταλιστικού συστήματος εξουσίας. Ωστόσο κάποιοι χειρισμοί και αποφάσεις των κυβερνήσεων των μεγάλων δυνάμεων, παρόλο που δεν αποσείουν τις καθοριστικές τους ευθύνες, καταδεικνύουν την συμβατότητα της επιλογής λύσεων που οι εδώ ιθύνοντες απορρίπτουν ως δήθεν μη ρεαλιστικές.

Η συσσώρευση του πλούτου των Εθνών στα χέρια των λίγων και άπληστων κεφαλαιοκρατών, το κλίμα της διεθνούς ανασφάλειας στην παραγωγική διαδικασία και η ανέχεια στο επενδυτικό και καταναλωτικό κοινό έχουν σαν φυσικό επακόλουθο την έλλειψη ρευστότητας και την ανάσχεση σε μεγάλο βαθμό των χρηματοοικονομικών συναλλαγών σε τράπεζες και χρηματιστήρια. Η απληστία των «εισπρακτόρων» της Παγκοσμιοποίησης παρασέρνει στην οικονομική ένδεια τους συναλλασσόμενους που κινδυνεύουν να απωλέσουν τα πενιχρά εισοδήματα του εργασιακού τους μόχθου που εναπόθεσαν σε καταθετικούς λογαριασμούς.

Στην χώρα μας τα πραγματικά προβλήματα της περιορισμένης αγοραστικής δυνάμεως των πολιτών, της αφαιμάξεως της μικρομεσαίας επιχειρηματικής δραστηριότητας και της κατοικίας από τους δανεισμούς και της εξαχρείωσης του κοινωνικού κράτους αντιμετωπίζονται ως βάρη που φορτώνονται στους ώμους του λαού μέσω ανεδαφικών φορολογιών. Ενώ στο παγκόσμιο οικονομικό περιβάλλον καταφεύγουν σε πρακτικές επίλυσης με κρατικές χρηματοδοτήσεις, εθνικοποιήσεις και οικονομικές χορηγήσεις από το τραπεζικό και ασφαλιστικό σύστημα , εδώ τα κόμματα της καθεστηκυίας τάξεως ξεπουλούν κερδοφόρες κρατικές επιχειρήσεις εθνικής στρατηγικής σημασίας.

Οι ευθύνες είναι εξίσου μοιρασμένες και υποκριτικά αλληλοεπιρριπτόμενες. Ωστόσο η κυβέρνηση Καραμανλή αδυνατεί να αντιληφθεί τις αναδυόμενες εθνικές και κοινωνικές ανάγκες βυθισμένη στα σκάνδαλα, τις επικερδείς ασχολίες ολίγων και τον ανταρτοπόλεμο στα πολιτικά χαρακώματα. Η κυβερνητική ανεπάρκεια επικαλύπτεται από την έντονη επίκληση της συνέχισης των υποτιθέμενων μεταρρυθμίσεων, της ανυποχώρητης στάσης έναντι των πιέσεων, της παροχής πενιχρών ενισχύσεων στους οικονομικά αδυνάτους και δανειακά εγκλωβισμένους και του ανοίγματος βουλευτών και υπουργών στην κοινωνία. Ωστόσο οι κυβερνητικές κινήσεις δεν διαθέτουν ουσιαστικό περιεχόμενο φερεγγυότητας.

Η προσπάθεια μετάδοσης κλίματος βεβαιότητας για μια νέα εκλογική νίκη «μυρίζει» εκλογές, ενώ η εγχώρια Σοσιαλδημοκρατία ονειρεύεται την αναστύλωση μιας «Δημοκρατικής Αριστεράς» με επιλεκτικές ευαισθησίες και τάσεις υποχωρητικότητας στα εσωτερικά ζητήματα και τις εθνικές ανάγκες της Πατρίδος. Η Ελλάδα έχει ανάγκη από μια κυβερνητική πρόταση που να πατάει γερά και στους δύο άξονες του Εθνικού Κράτους, δίνοντας λύσεις στα προβλήματα της καθημερινότητας, ενισχύοντας παράλληλα την διεθνή παρουσία του Έθνους, όπως προτάσσει ο ΛΑΟΣ και ο Αρχηγός μας Γ. Καρατζαφέρης.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

ΜΕΛΟΣ ΤΩΝ Ο. Κ. Ε ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ ΚΑΙ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΛΑ. Ο. Σ

http://karachalios-spiros.blogspot.com