ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑΣ

Η Ελλάδα σήμερα


ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ

ΑΘΗΝΑ 18-2-2010 .

Οι ντόπιοι εντολοδόχοι του Διεθνιστικού Νεοταξισμού, εξουσιαστές και εξουσιαζόμενοι, επιχειρούν να επιφέρουν το διαζύγιο ανάμεσα στο Έθνος και το Κράτος. Το μεν Ελληνικό Έθνος να το εξορίσουν από την Πολιτεία και τελικά δίχως ζωτικό χώρο και προορισμό να το αφανίσουν, το δε Κράτος να το ενσωματώσουν κατακερματισμένο σε μια υπερεθνική και υποταγμένη κοσμοπολίτισσα κοινωνία.

Είναι ένα διαζύγιο που ταιριάζει μ’ αυτό που οι ίδιοι απάτριδες και ενδοτικοί ηγετίσκοι προσπαθούν χρόνια τώρα να επιβάλλουν ανάμεσα στην μαχόμενη Ορθοδοξία και το Ελληνικό Κράτος. Όπως θέλουν να αφήσουν έξω από την ζωή των Ελλήνων την Εκκλησία αποστεώνοντας την ζωογόνο και εθνικώς χρήσιμη επιρροή του πατριωτικού ράσου σε σχέση με την κοινωνία μας, έτσι ακριβώς θέλουν να εξαλείψουν την Πίστη στις Αξίες του Γένους μας που φέρει μαζί της η Εθνική καταγωγή του λαού μας.

Τα περιθώρια της Εθνικής μας Αντίστασης στην έσωθεν άλωση του Εθνικού μας Κράτους στενεύουν. Μια άλωση που κι αν ακόμη την αναμένουμε, όπως μας έχουν προειδοποιήσει, τούτες τις ώρες μέσα από το κοινοβούλιο, πρέπει να ακυρωθεί μέσα στην κοινωνία μας με αγώνες εφάμιλλους των προγόνων μας υπέρ των ιερών και οσίων της Φυλής μας. Να υπενθυμίσουμε προς πάσα κατεύθυνση ότι το Κράτος ζει χάριν του Έθνους κι όχι το Έθνος χάριν του Κράτους.

Πριν δημιουργηθούν τα σημερινά σύνορα διαθέταμε ως λαός την κοινή γλώσσα, την κοινή φυλετική προέλευση, τις κοινές θρησκευτικές παραδοχές, τις κοινές πολιτισμικές αναφορές μας. Σε κάθε γωνιά του εδάφους που μας γέννησε και μας έθρεψε από αιώνων αναπτύξαμε την ιατρική, την φιλοσοφία, το θέατρο, τις τέχνες και πλήθος αυτοκρατοριών. Μιλήσαμε για την υπεράσπιση των βωμών και των εστιών. Και πολεμήσαμε όταν χρειάστηκε για να μην μας πάρουν Πατρίδα και Θρησκεία ή για να τα ελευθερώσουμε όταν χρειάστηκε. Όπως κι όταν φυσικά ξαναχρειαστεί.

Όταν αποδιώξαμε τους Τούρκους δημιουργήσαμε το σημερινό έστω και λειψό κράτος ως μια ενιαία και αδιαίρετη εθνική οντότητα. Πρώτα το Έθνος και μετά το Κράτος ενωμένο υπ’ αυτού, να σφυρηλατεί την λαϊκή έκφραση μέσα στα όρια της εθνικής κυριαρχίας, να προτάσσει το ηρωικό στοιχείο, την κοινωνική αλληλεγγύη και την δημιουργική ευημερία των Ελλήνων. Αυτά οι βολευτές μας ίσως να θέσουν τάχα εκτός μάχης με ένα νομοσχέδιο σκουπίδι τώρα που γράφονται τούτες οι γραμμές.

Ο Μητροπολίτης Αιγιαλείας κ.κ Αμβρόσιος μιλάει για την φαναριώτικη διπλωματία όπου η Εκκλησία δεν ανακατεύεται αφού δεν έχει αρμοδιότητα, η κυβέρνηση ενεργεί καλώς αφού αυτή έχει αρμοδιότητα και οι κατά τόπους Ιεράρχες καλώς αντιδρούν αφού γνωρίζουν τις επιμέρους εθνικές και κοινωνικές ευαισθησίες. Προφανώς Εθνεγέρτες σαν τον κ.κ. Αμβρόσιο είναι εκ των ελαχίστων που όντως εκφράζουν τον ελληνικό λαό. Ο ίδιος Ιεράρχης βλέπει ότι σύντομα θα πρέπει να αποδεικνύουμε ο ένας στον άλλο την γνήσια ελληνικότητά μας και διαπιστώνει ότι θα υπάρχει η ανάγκη απολογίας διότι το ελληνικό αίμα θα έχει μολυνθεί και ανακατευτεί με πακιστανικό, αφγανικό, ιρανικό, ιρακινό, αλβανικό και ποιος ξέρει τι άλλο ακόμη. Επίσης αναφέρεται στην ιστορία του προδότη Νενέκου που είχε στραφεί με το μέρος του Ιμπραήμ κατά των αδελφών του για να επέλθει η τιμωρία από την αντίδραση ολίγων, όπως πάντα στην αρχή, «τρελών» πατριωτών ιερέων και πολιτών. Ως είθισται…

Αλλά και ο σεβαστός καθηγητής κ. Γιανναράς μας λέει ότι το να ανήκεις σε μια εθνική συλλογικότητα με μικρότερη ή μεγαλύτερη ιστορική διαδρομή σημαίνει ότι «ανήκεις σε μια γλώσσα, σε μια συνείδηση κοινού παρελθόντος, σε κοινή νοοτροπία, κοινό θησαύρισμα πείρας που παραδίδεται από γενιά σε γενιά και διαμορφώνει συνήθειες, ένα κοινό ήθος, περίπου συλλογικό χαρακτήρα». Μας λέγει επίσης ότι διαφορετικό ανθρωπολογικό τύπο διαμορφώνει μια συλλογικότητα με παρελθόν κατακτητικών κυρίως πολέμων και άλλο μια άλλη που επιβίωνε χάρη στην πανανθρώπινη εμβέλεια της πνευματικής της πραμάτειας. Παρακάτω μας λέει ο κ. καθηγητής για μια εξουσία που αρέσκεται να προβληθεί το εγώ της και να εξαρτώνται όλοι οι άλλοι από αυτήν, ενώ καταλαβαίνουν την συλλογικότητα μόνο σαν κράτος και το ανήκειν μόνο σαν συμβατική υπηκοότητα. Μια εξουσία από απάτριδες και διεθνιστές αποδομιστές.

Προφανώς σ’ όλους αυτούς δεν λέει τίποτα η αίτηση του κατά δήλωσή του Τούρκου βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Χατζηοσμάν να συμπεριληφθεί στο νέο νομοσχέδιο η επιστροφή της ιθαγένειας σε 64000 Τούρκους που είχαν απελαθεί από την Θράκη με βάση τον Κώδικα περί ιθαγενείας επειδή δρούσαν υπέρ της Τουρκίας. Δεν τους λέει τίποτα το ψήφισμα της Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων Μείζονος Νέας Υόρκης που περιγράφοντας με συμπάθεια την γνήσια έννοια της μετανάστευσης και με μέγιστη αγάπη προς την Ελλάδα μας, καταλήγουν λέγοντας πως «κρίνουμε ότι η λαθρομετανάστευση και το προτεινόμενο σχέδιο νόμου είναι ο Δούρειος Ίππος της άλωσης του Ελληνισμού».

Το Κράτος θα παραμείνει στην ζωή του Ελληνικού Έθνους. Γιατί έτσι αποφάσισαν οι Έλληνες. Γιατί αυτή την φωνή και την πολιτική άποψη εκφράζει ο Ελληνικός Εθνικοκοινωνισμός. Γιατί κι αν ακόμη ψηφιστεί ο εθνοκτόνος νόμος, θα εγερθούμε μαζικά και λαϊκά κουρελιάζοντας τον διά παντός.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
http://karachalios-spiros.blogspot.com/
http://ethnikistikosagwn.blogspot.com/

Δεν υπάρχουν σχόλια: