ΟΠΟΙΟΣ ΠΡΟΣΚΥΝΑ ΕΛΛΗΝΑΣ ΔΕΝ ΛΟΓΙΖΕΤΑΙ

ΑΘΗΝΑ 3-6-2011.

Στο παρελθόν η Ελλάς έχει προσπεράσει καταστάσεις πολεμικής πολιορκίας ή κατοχής. Σήμερα η πατρίδα μας παραδίνεται στην κατοχή «συμμάχων» από πολιτικούς δοσίλογους που αφού έχουν χωριστεί τάχα σε κατήγορους και κατηγορούμενους, έρχονται άπαντες να μας … σώσουν! Σήμερα δηλαδή η Ελλάς προστρέχει αυτοβούλως στις κατοχικές δυνάμεις. Σ’ αυτήν τη διαδρομή του ύψιστου παραλογισμού οι ηγετίσκοι «μας» ζητούν από τον ελληνικό λαό τη συνδρομή και τη συνεργασία του.

Μας ζητούν δηλαδή να υπάρξουμε φρόνιμοι και υπάκουοι ραγιάδες και να πληρώσουμε με έναν καινοφανή «πατριωτισμό» τον κεφαλικό φόρο που έχουν κανονίσει εκείνοι ως διαμεσολαβητές των εγγυήσεων σε χρήμα και ειρήνη υπό όρους. Να ζήσουμε και να μείνουμε ελεύθεροι παρέχοντας εξουσίες και πλούτη στον διεθνή αφέντη. Μα τότε αν είναι να παραχωρήσουμε τα προσόντα που χάρισε απλόχερα ο Θεός στην Ελλάδα, πως και γιατί χρωστούμε; Μας το είπε ποτέ κανείς αυτό; Όχι βέβαια, γιατί στην περίπτωση αυτή θα καταλάβουμε ότι όλα συνέβησαν για να χάσουμε την Πατρίδα μας δίχως να σηκώσουμε ανάστημα.

Ώστε μας ζητούν να προσκυνήσουμε το δίχως άλλο. Θέλουν να μάθουμε να ζούμε σκυφτοί με ή χωρίς στρατό κατοχής. Να παρελαύνουν οι Τούρκοι και να μας λένε τα νησιά μας και τη Θράκη, τα θησαυροφυλάκια του πλούτου μας δηλαδή, τουρκικά και να παραμένουμε σιωπηλοί σαν εθισμένοι στην νάρκωση για ακρωτηριασμό. Να μας λένε πως πρέπει να πεινάσουμε για να έρθει η ανάπτυξη και να καθόμαστε μακάριοι, περιμένοντας το σάπισμα του κράτους που θα μας παρασύρει στο κενό.

Ξεχνούμε όμως κάποια πολύ σημαντικά πράγματα. Ξεχνούμε κυρίως τους όρκους μας και τις καταβολές μας. Γιατί αυτοί οι όρκοι και αυτές οι καταβολές δεν περάτωσαν την αποστολή τους στο παρελθόν από τρανούς προγόνους μήτε η λευτεριά μας θεωρείται αγαθό απαρασάλευτο. Χώρια που ακόμη έχουμε αφήσει σκλαβωμένους Έλληνες πίσω μας δίχως ντροπή. Οι αξίες μας είναι μαζί με το ελληνικό μας αίμα η σημαντικότερη κληρονομιά μας που πρέπει να φροντίζουμε και να επαληθεύουμε διαρκώς. Και η λευτεριά μας είναι δέντρο που πρέπει να ποτίζουμε ομοίως διαρκώς με δάκρυ και με αίμα και με ενέργεια μέγιστη υπέρ του Ελληνικού Έθνους. Να φροντίσουμε τη Μάνα Ελλάδα για να μπορέσει κι εκείνη να φροντίσει απερίσπαστη όλα τα παιδιά της. Να ζήσουμε σαν άλλοτε απροσκύνητοι.

Αλλά τι σημαίνει να ζούμε απροσκύνητοι; Σημαίνει να ακολουθήσουμε το παράδειγμα τρανών Ελλήνων που και στους θεούς τους μιλούσανε όρθιοι. Να είμαστε έτοιμοι να πάρουμε τα όπλα σαν χρειαστεί δίχως να τα ντροπιάσουμε ούτε αυτά ούτε τα ιερά χέρια που τα βαστήξανε πρωτύτερα και να έχουμε πάρει απόφαση πως σε καμία περίπτωση δεν θα παραδώσουμε στις μελλοντικές γενιές μικρότερη αλλά μεγαλύτερη την πατρίδα μας. Να βάλουμε υπεράνω όλων την ύπαρξη της Πατρίδος και να γνωρίζουμε πως αξίζει γι’ αυτήν να χύσουμε το αίμα μας, αφού δίχως αυτή το κενό θα πληρώσει νομοτελειακά η σκλαβιά και ο ατιμωτικός θάνατος. Να ριζώσουμε βαθιά μέσα στο υποσυνείδητό μας, να κάνουμε κτήμα μας την πεποίθηση πως όποιος προσκυνά, αυτός Έλληνας δεν λογίζεται.

Και ακόμη πρέπει να φέρουμε στο νου την ιστορία μας και να απαγορεύσουμε επί ποινή θανάτου τη λησμονιά και την προδοσία Ελλήνων που δεν μας πρόδωσαν ποτέ. Να φέρουμε στο νου μας τους Σπαρτιάτες του Λεωνίδα που μας ζητούν να διαλαλήσουμε ολούθε ότι προσέφεραν το αίμα τους στο δέντρο της λευτεριάς ακολουθώντας σοφές διδαχές Ελλήνων Πατέρων. Να θυμηθούμε τον Μέγα Αλέξανδρο που έκοψε με ένδοξο ξίφος ελληνικό το εμπόδιο του γόρδιου δεσμού αφού τίποτα δεν στέκει να φράξει το δρόμο του Ελληνισμού προς την υπεροχή και τη δόξα.

Να θυμηθούμε την θεϊκή «τρέλα» των Ελλήνων που δεν μετράνε το πλήθος του εχθρού και διαλέγουν λίγες στιγμές λευτεριάς απορρίπτοντας την αιωνιότητα της σκλαβιάς με τις δανεικές ανάσες. Να φέρουμε πίσω στη μνήμη του ζαλισμένου νου μας ότι είμαστε όρθιοι Έλληνες γιατί ο Παπαφλέσσας διάλεξε συνειδητά να δώσει τη ζωή του για τη ζωή μας. Να πολεμήσουμε και πάλι για τη Νίκη κυνηγώντας τον στέφανο της δόξας όπως έπραξε ο Εθνάρχης Ιωάννης Μεταξάς. Να κατακτήσουμε τη λευτεριά μας με το αίμα των γενναίων κι όχι με τις ειρηνικές ψευτοφωνές των δειλών όπως μας νουθέτησε ο στρατηγός Γρίβας Διγενής.

Να φερθούμε λοιπόν σαν απροσκύνητοι Έλληνες και να γίνουμε εμείς οι ίδιοι αρχηγοί του Ελληνικού Έθνους και της Φυλής μας. Να περάσουμε στην αντεπίθεση πετώντας τα βαρίδια που κουβαλάμε και να φτάσουμε στη Νίκη μιας Ελλάδος Μεγάλης και Αδέσμευτης. Να σηκωθούμε και να σηκωθεί μαζί μας η Ελλάδα στο πρώτο σκαλί της οικουμένης http://www.youtube.com/watch?v=yONdr_yngFg&feature=youtu.be .
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
http://karachalios-spiros.blogspot.com
http://ethnikistikosagwn.blogspot.com