ΕΘΝΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΚΡΙΣΕΩΝ

ΑΘΗΝΑ 10-2-2013.

Οι αναταράξεις και οι προκλήσεις στην πολιτική ζωή του τόπου και κάθε κράτους που διαχειρίζεται φυσικά προνόμια και πλεονεκτήματα είναι ζήτημα διαρκές και σύνηθες. Η αποτελεσματική αντιμετώπιση των κρίσεων αποτελεί γνώρισμα των ελευθέρων εθνών και ελεύθερα έθνη είναι μονάχα εκείνα που διαθέτουν εθνική ηγεσία όχι απλώς στα λόγια αλλά στην πράξη. Διότι στην περίπτωση των γεωπολιτικών δοκιμασιών είναι βέβαιο πως δεν υπάρχουν μονάχα κρίσεις αλλά επιπλέον υπάρχουν και ευκαιρίες που μπορούν να δώσουν λύσεις και ισχύ.

Οι κρίσεις κατά συνέπεια είναι για τους δεσμευμένους και τους αδύνατους ενώ οι λύσεις είναι για τους αδέσμευτους και τους δυνατούς. Το γεωφυσικό πλεονέκτημα ακολουθείται από το γεωστρατηγικό βάθος το οποίο πολλαπλασιάζεται στην περίπτωση που το έθνος συνορεύει με φυσικές και γεωγραφικές του προεκτάσεις. Σ’ αυτήν ακριβώς την περίπτωση ανήκει η Ελλάς που όντας εξερχόμενη από το καθεστώς της δουλείας χρόνους πολλούς πριν δεν κατάφερε μήτε την εθνική της ολοκλήρωση να επιτύχει μήτε τον γεωπολιτικό έλεγχο της γειτονιάς να αποκτήσει.

Ο λόγος είναι ότι η πατρίδα μας δεν είχε ποτέ δική της βούληση και εθνικό στρατηγικό σχεδιασμό. Τα προσόντα του λαού μας είναι πολλά και τα χαρίσματα της γης μας ανάλογα. Βρισκόμαστε ως χώρα στη θέση του φυσικού παρατηρητηρίου της οικουμένης όλης προς πάσα γεωγραφική και ηπειρωτική κατεύθυνση. Ο πλούτος της γης και της θάλασσας φτάνει για να φτιάχνει θέσεις εργασίας και να αναπτύσσει εθνική άμυνα και ενεργειακή επάρκεια δίχως εξαρτήσεις σε πολιτικό και οικονομικό επίπεδο. Το κλειδί όμως της υπόθεσης βρίσκεται στην ψυχή της ηγεσίας και τα συμφέροντα που αυτή υπηρετεί.

Οι δυνατές χώρες είναι εκείνες που επιτυγχάνουν το συνταίριασμα ψυχικού σθένους και ατσάλινης δυνάμεως, το δημιουργικό πάντρεμα της ιδέας με την ύλη. Και αληθινά κράτη είναι εκείνα που φροντίζουν τους λαούς τους στηριζόμενα στα δικά τους πλεονεκτήματα και τη δική τους ταυτότητα γνωρίζοντας πως η δύναμη θέλει ηγετική φυσιογνωμία και νικητήρια διάθεση. Δεν συμπλέεις με κάποιον αλλά ανταγωνίζεσαι ισότιμα με σκοπό να κόψεις πρώτος το νήμα αν πρόκειται για σύμμαχο. Και δεν μπαίνεις κάτω από διεθνείς άρα υπερεθνικούς οργανισμούς γιατί δεν ψάχνεις για ψεύτικες σωτηρίες ξένες αλλά για αληθινή ζωή εθνική και λαϊκή.

Σήμερα το περιβάλλον της οικονομικής κρίσης διεθνώς συνδυάζεται ξεκάθαρα και ομολογημένα με την παραχώρηση, επομένως την ακύρωση της εθνικής κυριαρχίας. Παντού ακούγεται η έννοια της ενοποιήσεως των πάντων. Ενοποίηση στο νόμισμα, τις τράπεζες, την οικονομία, την ασφάλεια, την διαχείριση των πληθυσμιακών μετακινήσεων, τη θρησκεία, την ίδια εν τέλει την πολιτική διακυβέρνηση. Την ίδια στιγμή το παράνομο γίνεται νόμιμο και το παράλογο λογικό. Αποδεικνύεται λοιπόν πως η κρίση δεν είναι στείρα χρηματοοικονομική αλλά είναι πρωτίστως κρίση ηθών, αρχών και αξιών.

Για να επιλύσεις ένα πρόβλημα πρέπει να το ελέγχεις. Πρέπει να είναι δικό σου τόσο το πρόβλημα όσο και η επιθυμία της λύσης, να είναι ολότελα στην ευχέρεια της ψυχής και του λαού σου. Και τις λύσεις τις φέρνουν εκείνοι που έχουν τον πόθο να υποτάξουν το περιβάλλον στα μέτρα της δικής τους φυλής. Αυτό συμβαίνει μονάχα σε μια περίπτωση. Όταν αξιοποιείς τη δική σου προσωπικότητα και τα παραδοσιακά λάβαρα που σε κάμουν ξεχωριστό μέσα στο γεωπολιτικό παιχνίδι και το αντάμωμα των εθνών.

Η Ελλάς οφείλει να προτάξει σε αιχμή του δόρατος τον εθνικισμό της, την ορθοδοξία της, το ισχυρό δέσιμο με τη γη της, την πρωτοπορία της ελληνικής ιδιοκτησίας σε όλους τους τομείς. Επιβάλλεται να εμπεδωθεί το αίσθημα της εθνικής ασφάλειας στην κοινωνία, στην οικονομία, στην άμυνα. Να εξασφαλίσει συνοχή και παραγωγικότητα που να είναι θεμελιακά εσωτερική μας υπόθεση. Να απομακρύνουμε τα ξένα σώματα και τις εστίες διαφθοράς και διαιρέσεως της κοινωνίας μας.

Η δε Πίστη μας δεν είναι περιθωριακό στοιχείο όπως την θέλουν οι μαρξιστές αλλά Ομολογία Θείας Αληθείας που μας επιτρέπει αφενός μεν να κρατηθούμε άνθρωποι και αφετέρου Έλληνες Πατριώτες. Οφείλουμε να ηγηθούμε ενός ορθόδοξου τόξου που θεμέλιο λίθο θα έχει την άλλη Ελλάδα που βρίσκεται στην εξώθυρα του ελληνικού κράτους, του δυστυχούς σήμερα ψευτορωμέϊκου. Η Πίστη και η Ανάπτυξη του γεωστρατηγικού βάθους είναι δύο έννοιες που πρέπει να βαδίσουν μαζί στον ανηφορικό δρόμο της πατρίδος μας.

Χρειαζόμαστε με άλλα λόγια διατήρηση της φυσιογνωμίας μας, την δική μας εργώδη ενέργεια και την εξωστρέφεια με γνώμονα τη συγκέντρωση των δικών μας ανθρώπων που έχουν σκορπιστεί ολόγυρά μας και μακρύτερα. Όποιος ξένος εταίρος τυχόν θελήσει να προσεγγίσει την Ελλάδα, θα πρέπει να σεβαστεί τις αξίες μας, τον εθνικό μας σκοπό, τον πολιτισμό μας. Την Κυρίαρχη Ελλάδα που άρχει και δεν άρχεται.

Η Ελλάς δεν είναι επιχείρηση και δεν ψάχνει εταίρους. Έχει Δυνατό και Πιστό Λαό. Συμμάχους δεχόμαστε. Όχι όμως γυρολόγους δεσμοφύλακες και ηγετίσκους προδότες. Δεν μοιραζόμαστε την εθνική μας περιουσία με κανέναν ξένο. Η οικονομική μας θεώρηση είναι εθνοκεντρική και ενεργή, βασίζεται δηλαδή στον εθνικό εργατικό ιστό της πατρίδος μας. Η εθνικιστική ανάπτυξη γεννά ευκαιρίες και χώρους, δεν τους συρρικνώνει. Η Δυνατή Ελλάδα θέλει Λαϊκή Εθνικιστική Ηγεσία και αποφασισμένο λαό.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

http://ethnikistikosagwn.blogspot.com