Οχυρό Ιστίμπεη (6/4/1941)
ΑΘΗΝΑ 7-4-2011.
Η ΥΠΕΡΟΨΙΑ ΤΟΥ ΔΥΝΑΤΟΥ ΕΚΑΜΦΘΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΙΝ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ
Οι ιστορικές μας σελίδες είναι ο μεγαλύτερος μας θησαυρός και το φυλακτό που μας στέλνουν Έλληνες σπουδαίοι και τρανοί. Έλληνες που εκείνοι και μόνον μας κληροδότησαν την σημερινή ελεύθερη Ελλάδα. Έστω και ατελώς αφού κάποιοι ρουφιάνοι και δοσίλογοι σαν τους σημερινούς φρόντισαν κάποιους ελευθερωτές μας να τους «ταξιδέψουν» σε άλλους κόσμους και κάποιους άλλους να τους μολύνουν το ιερό έργο που εκείνοι μας άφησαν κληρονομιά. Όμως οι αγώνες των προγόνων μας δεν ακυρώνονται και γίνονται ερινύες που έρχονται στο σήμερα να θυμίσουν την μικρότητα προσωρινών ηγετίσκων. Τότε που επάνω από πολιτεύματα και δημοκρατίες και άλλα παρόμοια οι έννοιες λευτεριά, πατρίδα, πατριωτισμός, εθνικισμός βρίσκονταν πολύ ψηλά και κανείς ξενόδουλος δεν τόλμαγε να τις μολύνει γιατί οι Έλληνες ήταν ΕΝΩΜΕΝΟΙ. Αυτό που μας λείπει σήμερα.
Στις 6 Απριλίου 1941 οι Γερμανοί, βλέποντας την ταπεινωτική ήττα των συμμάχων τους Ιταλών, αποφάσισαν να εισβάλλουν στην Ελλάδα για να περισώσουν την ύπαρξη και το γόητρο του Άξονα. Έτσι και έπραξαν. Δεν ήξεραν όμως και περισσότερο παντός άλλου δεν υπολόγισαν το έργο που είχε επιτελέσει ο προσφάτως δολοφονημένος με τρισάθλιο τρόπο Εθνικός Κυβερνήτης και Εθνάρχης Ιωάννης Μεταξάς στην Εθνική Άμυνα της χώρας μας. Έργο που διέθετε υπόσταση υλική αλλά και ηθική αφού ο Αρχηγός του εθνικού καθεστώτος της 4ης Αυγούστου είχε κατορθώσει μέσα σε δύσκολους καιρούς να σμιλεύσει ψυχολογία πατριωτισμού και νικητή σε μια αληθινή τρανή γενιά και παράλληλα είχε κατορθώσει να ορθώσει το τελειότερο σύστημα αμυντικών οχυρών που υπήρχε έως τότε παντού. Οχυρά που διέθεταν εγκαταστάσεις πλήρους εξυπηρετήσεως των αναγκών των στρατιωτών μας, πλήρη επαφή με τον περιβάλλοντα χώρο, απροσπέλαστα τείχη και δαιδαλώδης στοές αλλά και πολυβολεία αδιόρατα στον εχθρό ακόμη και σε συνθήκες εισβολής εντός του οχυρού που πιστοποιούσαν τον βέβαιο θάνατο του εχθρού.
Η μάχη του οχυρού Ιστίμπεη επρόκειτο να μείνει αλησμόνητη στους εισβολείς και να χαραχθεί με χρυσά γράμματα στο ατελείωτο βιβλίο της ελληνικής ιστορίας. Όπως άλλωστε μαρτυρούν οι Γερμανοί, αν δεν υπερτερούσαν σε αεροπλάνα και πυροβολικό η κατάληψη του οχυρού θα ήταν αδύνατη. Και φυσικά αν η Ελλάς δεν είχε υποστεί μακροχρόνιο πόλεμο φθοράς, φανερό στο μέτωπο από εχθρούς με την ανέντιμη εισβολή της Ιταλίας και ύπουλο από τους πράκτορες της Αγγλίας με την απώλεια του εθνικού ηγέτη, όλα θα ήταν διαφορετικά. Όμως οι άνδρες του οχυρού Ιστίμπεη, ενός κοσμήματος αληθινού της περίφημης γραμμής των οχυρών Μεταξά, με επικεφαλή τον Ταγματάρχη Πικουλάκη Ξάνθο φύλαξαν με απαράμιλλο ηρωισμό και εξαιρετική περιφρόνηση προς το θάνατο τις δικές τους Θερμοπύλες. Αναγνώριση που υποχρεώθηκε να δώσει ακόμη και αυτός ο Αδόλφος Χίτλερ.
Αλλά και με όλη την διαπιστωμένη υπεροχή του γερμανικού στρατού και παρά τις μεγάλες απώλειες το οχυρό δεν έδειχνε πως θα πέσει. Ούτε κατά την επέλαση του πεζικού κατά κύματα μετά από τους αρχικούς βομβαρδισμούς αεροσκαφών και πυροβόλων ούτε όταν εισέβαλαν οι πρώτοι Γερμανοί στρατιώτες εντός του οχυρού. Έπρεπε να παγιδευτούν τα φατνώματα του οχυρού και να εισρεύσουν στο εσωτερικό του τα επικίνδυνα αέρια των εισβολέων προκειμένου να αναγκαστεί ο Έλληνας διοικητής να το παραδώσει για να μην δηλητηριαστούν οι στρατιώτες μας αφού ο αγώνας έμελλε να συνεχιστεί σε άλλο επίπεδο και έπρεπε να προστατευτούν οι ζωές τους.
Η αναγνώριση της γενναιότητας και της αξίας των Ελλήνων στρατιωτών παρατέθηκε κατά την έξοδό τους από το οχυρό με την παράταξη των Γερμανών σε στάση προσοχής, τον χαιρετισμό του Γερμανού στον Έλληνα διοικητή και την διατήρηση των ελληνικών όπλων. Δόξα και Τιμή στους Αθάνατους Έλληνες Ήρωες, τρανό παράδειγμα για όλους τους Έλληνες. http://www.youtube.com/watch?v=fYCCZrWEK_A&feature=player_embedded.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου