ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΤΑ ΚΛΕΙΔΙΑ ΘΕΛΟΥΝ ΧΕΡΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ

ΑΘΗΝΑ 8-7-2013.

Τα κάστρα συνήθως πέφτουν από την μέσα πλευρά των τειχών. Ειδικότερα όταν τα έθνη είναι γερά και οι εχθροί τους κατά κανόνα δειλοί, επιστρατεύονται οι σάπιοι τής Φυλής και οι μόνιμοι ταξιδευτές των εθνών ώστε να διαφθείρουν ήθη και εξουσία. Είναι εκείνοι που διδάσκουν την μαλθακότητα, τη φυγοπονία και τον καιροσκοπισμό μαζί με την πολυπολιτισμική «ευζωία» σε ένα περιβάλλον συνευρέσεως κατακτητή και κατεκτημένου.

Από την μια πλευρά λοιπόν έχουμε τα σαπρόφυτα τής πολιτικής «ορθότητας» που σκέφτονται με γνώμονα το στενό ατομικό τους συμφέρον και ενεργούν ως τοποτηρητές μιας λωρίδας γης που δεν τη θεωρούν γη των πατέρων τού Έθνους. Είναι ανθρωπάρια δίχως πίστη, αξιοπρέπεια και φυσικά χαρίσματα επάνω τους που έχουν γεννηθεί για να υπηρετούν οι ίδιοι και να δεσμεύουν με λόγους ξύλινους το λαό σε ξένη δούλεψη λαών τάχα πιο ικανών.

Και από την άλλη πλευρά έχουμε τους πραματευτάδες των δήθεν ικανών αλλογενών εξουσιαστών, ανθρώπους τής προσκολλήσεως σαν τις βδέλλες που δεν πιστεύουν σε πατρίδες αλλά σε πλούτη και εξουσίες. Σ’ αυτό το σημείο μοιάζουν πολύ με τους ελληνόφωνους πολιτικάντηδες που έχουμε γνωρίσει χρόνους πολλούς μέσα στο διάβα τής αιματοβαμμένης ιστορίας μας. Μοιάζουν τόσο πολύ ώστε με τον καιρό ο δυστυχής και εύπιστος λαός τούς περνάει για δικούς του αφού χειρίζονται καλά τη γλώσσα μα όχι τα ήθη και τη θρησκεία. Και έτσι έδωσε και σ’ αυτούς τούς γυρολόγους εξουσία.

Τα αφεντικά τής υπόθεσης που την λένε πολιτική και κατόπιν δημοκρατία ψευδεπίγραφη θέλουν να κυβερνήσουν όλο τον κόσμο και τα έθνη. Θέλουν να πάρουν από τους Έλληνες τα πρωτεία μέσα στην οικουμένη, αυτά που η Φυλή μας απέσπασε με τής Φιλοσοφίας και τής Ανδρείας τα όπλα. Με το Δίκαιο τού Εκπολιτιστή και τού Πολεμιστή. Δεν είναι οι «περιούσιοι» νεοταξίτες και δανειστές των εθνών, περί αυτών βέβαια ο λόγος, εραστές τής Πίστης και τής Εθνικής Ιδέας σαν τον Ελληνισμό μας αλλά υπηρέτες τής βαρβαρότητας και τής κούφιας ύλης που θέλουν να εκτοπίσουν το Θεό και να φτάσουν στον βρώμικο σκοπό μέσα από τον αφανισμό μας.

Την πρώτη ευθύνη την έχουν βέβαια πάντα οι γενοκτόνοι τού λαού τους που υποκρίνονται τούς πολιτικούς ηγέτες τής πατρίδος τους. Και ευθύς αμέσως ο λαός που τούς έχει δώσει πολύ χρόνο και χώρο για να εισβάλλουν στις ζωές του. Δεν μας έφτασε μέχρι τώρα το μάθημα τής κατοχής που έχουμε βιώσει σε όλες τις περιόδους εκείνες που ανοίξαμε τις θύρες στις σειρήνες τού διεθνισμού ούτε όταν αγωνιζόμασταν για την ελευθερία μας αλλά στο τέλος αφήναμε πίσω εδάφη και ψυχές για να γλιτώσουμε τάχα το υπόλοιπο Εθνικό Σώμα.

Ξεχάσαμε να φτιάχνουμε αυτοκρατορίες, ξεχάσαμε να νικούμε και να ευχαριστούμε το Θεό και αρχίσαμε να συνηθίζουμε τούς ζυγούς, τις «συμμαχίες», τα παζάρια και τις ήττες. Βάλαμε στα σχολεία και στην εν γένει Παιδεία που δεν είναι εθνική καθηγητάδες και διεθνή πανεπιστήμια που κάνουν σεμινάρια σε Έλληνες φοιτητές για τη βία που φέρνει τάχα ο Εθνικισμός και η Θρησκεία. Οι χορηγοί παγκοσμιοποιητές είναι βλέπετε γαλαντόμοι!

Γίναμε και «ανθρωπιστές» για να μαζεύουμε τούς λαθρεπιβάτες τής γης και βιαστές των παιδιών μας, αφού η βολική «Ελλάδα» θέλει ψευτορωμέϊκο μα και νέο τύπο κοσμοπολίτη δίχως φραγμούς και Χριστό. Και για το τέλος σοσιαλφιλελεύθεροι και μαρξιστές δίδουν ενέργεια και οικονομία και εθνική κυριαρχία στους βαρβάρους Ανατολής και Δύσης.

Αυτό το κράτος και οι θεσμοί του κάνουν μονάχα για υλικά κατεδαφίσεως. Το Έθνος είναι κάτι πολύ πιο μεγάλο και ιερό. Τής δικής μας αυθεντικά Ελληνικής Πατρίδος τα κλειδιά θέλουν χέρια ελληνικά. Το ζήτημα τής Ελλάδος δεν είναι κοινοβουλευτική υπόθεση και δεν έχει στενή και υποτελή κατά συνέπεια κοινοβουλευτική φύση. Είναι υπόθεση των Πανελλήνων που πιστεύουν σε Θεό και Πατρίδα και Έθνος και Φυλή Ελληνική. Είναι υπόθεση ενός γενικευμένου σηκωμού και μιας συλλογικής μέριμνας Πανελληνισμού που βλέπει το Γένος στο πρόσωπο κάθε ενός Έλληνα και ελληνικής κοινότητος θριαμβεύουσας σε πάσα γη που καταλαμβάνει και ζει.

Η αληθινή Ελλάς έχει ένα αδιατάρακτο σύστημα αξιών που ακολουθεί και εκφράζει. Πίστη – Ελευθερία – Ελληνική Κυριαρχία. Το συναίσθημα και η λογική συμβαδίζουν μέσα από το εθνικά επωφελές που υπερβαίνει πάσα πολιτική «ορθότητα». Η δε ανεκτικότητα στον δωσιλογισμό δεν είναι «ανθρωπισμός» αλλά προδοσία. Ο ανθρωπισμός μας είναι η λαϊκή ευημερία, η πολιτισμική δημιουργία και η ατσάλινη πυγμή τού Νικητή που πρέπει να διέπει τον ελληνικό λαό. Είναι ακόμη ο σεβασμός στις Προγονικές Αξίες, η Καθάρια Ελληνικότητα τής Φυλής και τής Πολιτείας που με τη σειρά της δρέπει τούς καρπούς τής γης και την μεγαλώνει.

Ο Λαϊκός Εθνικισμός τού Ελληνισμού μας είναι λυτρωτής και κατακτητής μαζί. Βαστάει αιώνια αναμμένο το καντήλι στο Εικονοστάσι τού Γένους μας και απελευθερώνει ελληνικές ψυχές. Μπαίνει σε κάθε ελληνικό σπίτι και δίδει μέριμνα και εθνική στέγη σε κάθε Έλληνα που έχει ατόφια ελληνική καρδιά και αίμα. Ποτίζει τη γη με τίμιο ιδρώτα ελληνικό, χτίζει σχολεία γνώσης ελληνικής και ισχυροποιεί την Πατρίδα κρατώντας τα κλειδιά της στα χέρια του.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

http://ethnikistikosagwn.blogspot.com