Η ΛΑΪΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΣΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ – ΘΕΣΜΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ

ΑΘΗΝΑ 1-3-2012.

Στους κατοχικούς χρόνους που ζούμε η περιστολή των δικαιωμάτων του ελληνικού λαού σηματοδοτεί την πλήρη εξαχρείωση του καθεστώτος και την απόλυτη ροπή του στη συνειδητή προδοσία σε βάρος του Ελληνικού Έθνους. Η μετεξέλιξη της παράνομης κυβερνήσεως σε ενεργούμενο φιμώσεως και καταληστεύσεως λαού και Έθνους, η έσχατη παράδοση ιερών και οσίων στα χέρια του νεοταξικού κτήνους, της κατ’ επίφαση «Ευρωπαϊκής» Ενώσεως και των διεθνών τοκογλύφων, σχηματοποιούν το σημερινό καθεστώς ως μισελληνικό καθεστώς τυράννων που χρήζουν ανατροπής με κάθε τρόπο.

Κι αν ακόμη κλείδωσαν μέσα σε άψυχα χαρτιά με βρώμικες υπογραφές τον μόχθο του ελληνικού λαού και τον εθνικό μας πλούτο, κι αν ακόμη αποδέχτηκαν άθλιοι υπαλληλίσκοι του νεοταξισμού την μόνιμη παρουσία ξένων επιτρόπων, κι αν μας είπαν οι φοροεισπράκτορες του αγγλικού δικαίου πως θα πεινάσουμε για να πληρωθούν οι τοκογλύφοι που συντηρούν το ντόπιο νεοταξικό καθεστώς, ένα πράγμα δεν μπορούν να το αλλάξουν με τίποτα. Θα το βρουν συντόμως μπροστά τους. Είναι η ελληνική λαϊκή ψυχή που θα αναλάβει τον υψηλό θεσμικό της ρόλο και θα πράξει το πατριωτικό της καθήκον. Θα κλειδώσει τους ριψάσπιδες και τους δωσίλογους έξω από την πολιτική ζωή του Έθνους.

Η Ελλάς δεν μπορεί να επιτρέψει την παράταση της πολιτικής παρακμής επί των κεφαλών των παιδιών μας. Μια παρακμή που έχει δώσει λαβές ακόμη και στον τουρκικό ποιμενικό σκύλο του νεοταξισμού που γυρεύει λέει δικαιώματα κατοχής στα νησιά μας. Το δε ενεργειακό ζήτημα σε σχέση με την κρίση δημιουργεί μνηστήρες με αυξητικό ρυθμό όταν το υπό κατάληψη ελληνικό τάχα κράτος βγάζει στο σφυρί ακόμη και τους πολίτες του.

Εδώ πλέον γίνεται επιτακτική και επιβεβλημένη η επικράτηση της ιδεολογικής αντιλήψεως του Εθνικοκοινωνισμού περί του πολίτη μέσα από την ανάδειξη του θεσμικού ρόλου της Λαϊκής Κοινότητας σε ένα αληθινά εθνικό κράτος που θα φροντίζει για την ενδυνάμωση του Ελληνικού Έθνους και του λαού του κι όχι για την παγκόσμια εξουσιαστική συμμορία και τους χρηματοοικονομικούς οίκους.

Στο Εθνικοκοινωνικό Κράτος λοιπόν η Λαϊκή Κοινότητα αποτελεί τον κορυφαίο κυβερνητικό σύμβουλο και τον κυριότερο μηχανισμό δημόσιας διαβούλευσης επάνω από τους φερτούς συμβουλάτορες και τις περισπούδαστες τάχα κοινοβουλευτικές επιτροπές. Διότι πολύ απλά η αγάπη προς την Πατρίδα δεν εξαργυρώνεται και δεν είναι αντικείμενο προσκλήσεως. Παρουσιάζεται αυτοβούλως, προασπίζεται την ελληνικότητα ακόμη και του έσχατου λίθου που ανήκει στον ελληνικό λαό και έχει δικαίωμα λόγου που δικαιούται και κυρίως υποχρεούται να επιβάλλει στην πολιτική διοίκηση.

Για εμάς τους Εθνικοκοινωνιστές ο ελληνικός λαός δεν είναι απλός ψηφοφόρος αλλά εκτελεστικό όργανο της Πολιτείας. Ειδικότερα σε ό,τι αφορά ζητήματα που σχετίζονται με δομικές αλλαγές στην εργασία, την οικονομία και τις εθνικές υποθέσεις, θα πρέπει να συνδιαμορφώνονται με το λαό μέσα από ενημέρωση και διαδικασίες δημοψηφίσματος. Η έγκριση ή η απόρριψη θα πρέπει να αναδεικνύεται με ισχυρές πλειοψηφίες.

Στην Εθνικοκοινωνική Πολιτεία ο πολίτης θα έχει πραγματική φωνή εκπροσώπησης δίχως εκβιασμούς και αιφνιδιασμούς. Στα πλαίσια αυτά η ελληνική κοινωνία θα επιστρέψει στον παραδοσιακό κοινοτικό τρόπο ζωής και θα αναδεικνύει εκτός από τοπικούς εκπροσώπους, τοπικά Σώματα Λαϊκών Συνελεύσεων σε κάθε δήμο με νομική κατοχύρωση και θεσμικό ρόλο. Σε ένα πολιτικό περιβάλλον απαλλαγμένο από το σημερινό ανθελληνικό καθεστώς και τα δουλικά του κόμματα οι όποιες παρεμβάσεις θα είναι μονάχα οι θετικές παρεμβάσεις της Λαϊκής Κοινότητος προς το Εθνικό Κράτος.

Τα δημοτικά Σώματα Λαϊκών Συνελεύσεων του Εθνικοκοινωνικού Κράτους θα συγκροτήσουν με τους επικεφαλής τους αντίστοιχα περιφερειακά συμβούλια ανά Περιφερειακή Διοίκηση. Οι επικεφαλής των Περιφερειακών Λαϊκών Συνελεύσεων θα μπορούν να αποτελούν μέλη Συμβουλευτικής Επιτροπής του Εθνικοκοινωνικού Καθεστώτος με μοναδικό μέτρο ποδηγέτησης απαράγραπτο την Ενότητα του Κράτους και την Πίστη στο Έθνος.

Για το Εθνικοκοινωνικό Κράτος δικαίωμα λόγου έχει μονάχα ο πολίτης που διαθέτει ελληνικό αίμα, ελληνική συνείδηση και αυτόνομη παρουσία στον εργατικό και κοινωνικό ιστό του κράτους. Είναι ο Έλληνας που έχει δουλέψει και έχει έρθει αντιμέτωπος με τις δυσκολίες της ζωής δίνοντας μονάχος του λύσεις στα προβλήματά του. Ο απροσκύνητος, ο αδούλωτος, ο εργατικός, ο Πατριώτης. Εκείνος που θέλει να αποφασίζει για τη ζωή του και δεν θέλει κανέναν κερατά επάνω από το κεφάλι του.

Το Εθνικοκοινωνικό Κίνημα είναι η πολιτική παράταξη των Ενωμένων Ελλήνων που θέλει την δημιουργική και επαναστατική ενέργεια της Λαϊκής Κοινότητας γιατί πολύ απλά είμαστε λαϊκό κίνημα. Το πότε λοιπόν θα πολεμήσουμε ενάντια στους εχθρούς μας, το πότε θα εκταμιεύουμε ένα ποσό μονάχα για την κάλυψη ελληνικών αναγκών, το αν και σε ποιους χρωστάμε, θα το αποφασίσουμε εμείς. Η Λαϊκή Κοινότητα που είναι αυτόχρημα και Εθνική Κοινότητα.

Η Εθνικοκοινωνική Ελλάς και η Λαϊκή Κοινότητα αποφασίσαμε ότι χρωστάμε μονάχα στην Μεγάλη Ελλάδα και τα παιδιά μας. Γι’ αυτό διαγράφουμε χρέη και πολιτικάντηδες. Ερχόμαστε μαζί με την Νέμεση του Γένους και η Ελληνική Γη σείεται χαράς.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
http://ethnikistikosagwn.blogspot.com