ΚΑΘΕΣΤΩΤΙΚΗ ΦΑΥΛΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

ΑΘΗΝΑ 8-7-2011.

Οι πολιτικοί μας ταγοί από της απελευθερώσεως του Ελληνικού Γένους υπήρξαν ανέκαθεν και εξακολουθούν επικριτικοί απέναντι στην Στρατιωτική και την Εργατική τάξη. Βρίσκανε πάντοτε άσχετους και αντιπαραγωγικούς τους στρατιωτικούς και τους εργάτες που τους αφήνανε έξω από την εξουσία της Πατρίδος. Ενίοτε τους φυλακίζανε ή τους ξεζουμίζανε οικονομικά. Να προστατεύουνε τους πολιτικάντηδες βεβαίως, να τους ψηφίζουνε φυσικά, αλλά ποτέ να μην απαιτούν δικαιώματα, να μην διεκδικούν Ελλάδα, να μην μιλούν. Τι σύμπτωση πια αυτή η κοινοβουλευτική δημοκρατία να μην αλλάζει ποτέ! Μα ποτέ, ούτε κατά κεραία ούτε κατά ένα ιώτα.

Μα για να δούμε τι έλεγε ο μεγάλος σατυρικός μας ποιητής Σουρής. Είμαι σίγουρος ότι δεν θα βγάλουμε απλώς νέα στοιχεία αποδείξεως των πολιτικών ενοχών, αλλά ταυτόχρονα θα αναπτύξουμε στις απειλητικές πολιτικές ασθένειες για την ύπαρξη Πατρίδος και λαού αντισώματα ώστε να ανατάξουμε την πορεία του Ελληνικού Έθνους προς τα άνω. Λέει λοιπόν ο ποιητής μας επί λέξει: «Ποιος είδε κράτος λιγοστό, σ’ όλη τη γη μοναδικό. Εκατό να ξοδεύει και πενήντα να μαζεύει. Να τρέφει όλους τους αργούς, να’ χει επτά Πρωθυπουργούς. Ταμείο δίχως χρήματα και δόξης τόσα μνήματα; Να’ χει κλητήρες για φρουρά και να σε κλέβουν φανερά».

Πόση μεγάλη αλήθεια συμπυκνώνουν τούτα τα γλαφυρά και ακριβοδίκαια λόγια. Αποδίδουν τα δίκαια στον δίκαιο και τα άδικα στον άδικο. Τα προσδιοριστικά γνωρίσματα λοιπόν της ξωμερίτικης και ανάλγητης πολιτικής διαχειριστικής τάξεως ήταν και είναι η φαυλότητα και η διαφθορά. Τα δε γνωρίσματα του πάντοτε πιστού σε Έθνος και Φυλή λαού μας ήταν και είναι η απερισκεψία και η θυσία. Και όλη αυτή η ανισομέρεια στις σχέσεις εξουσιαστών και εξουσιαζόμενων προκύπτει μέσα από δημοκρατικές τάχα διαδικασίες. Διαδικασίες που ανακαλύφτηκαν για έναν και μόνο σκοπό. Για να δώσουν δικαίωμα επιλογής προσώπων και στρατηγικών δια της ψήφου κοντά στον υπεύθυνο και στον υγιή πνευματικά, στον ωφελιμιστή και τον επιρρεπή σε κάθε κόλακα ελαφρόμυαλο.

Είναι λοιπόν αλήθεια πως ενώ διαθέταμε ανέκαθεν κράτος προσοδοφόρο αλλά και μισοτελειωμένο, ακρωτηριασμένο από απόψεως οικονομικής επάρκειας μα και εδαφικής ολοκληρώσεως ανεκπλήρωτης, πάντοτε πράτταμε οτιδήποτε μας οδηγούσε στο θρέψιμο των ανεπαρκών τύπων και την απώλεια νέων εδαφών. Την ίδια στιγμή που αφήνουμε ξοπίσω μας προσόντα και κάστρα ανοχύρωτα και βάζουμε σε θέσεις ευθύνης ευκαιριακούς αχυράνθρωπους, την ίδια ώρα που επιτρέπουμε να μας πουλάνε οι βαλτοί και οι άλλοι οι προστάτες και νταβατζήδες, εργατοπατέρες και αντιεξουσιαστές, πολιτικοί και μπολσεβίκοι γνωστοί παλαιότερα και τώρα ίδιοι, ξεχνούμε με αφέλεια τον καιρό που δανειζόταν το φαύλο κράτος 50 παράδες και ξόδευε εκατό, ενώ παράλληλε αμελούσε σκόπιμα την δική του παραγωγή.

Βέβαια στις μέρες τις δικές μας η παραγωγή δεν ατόνησε απλά, αλλά τράβηξε χειρόφρενο με τις ενέργειες των φαύλων πολιτικάντηδων που στο μεταξύ και στον καιρό του Σουρή και κατόπιν αποθήκευαν μαύρο χρήμα και πάχαιναν τις μίζες τους προκειμένου να φέρουν εις πέρας τις εντολές και τις αποφάσεις των ξένων για μικρότερο και φτωχότερο κράτος. Και γέμισε το κράτος της ξενοκρατίας πρόθυμους δούλους και στρατευμένους ψηφοφόρους που όντας αργοί στην απόδοση και την αντίληψη ανέχτηκαν να τους θρέφουν προδότες.

Δεν είναι απαραίτητα όλοι τους καταδεκτικοί στο πετσόκομμα του κράτους. Υπήρξαν όμως ανεκτικοί. Κουβάλησαν δε στις πλάτες τους ανάμεσά τους ψηλοθεσίτες ρουφιάνους του Συστήματος. Κάπως έτσι γεμίσαμε την κρατική μηχανή με επτά και βάλε πρωθυπουργούς στο ήθος το ανήθικο, την βολή τη δανεική και την ανηλεή την αρπακτή. Στο μεταξύ χορηγίες υπέρ πολιτικών, έργα δημόσια και μισερά και εξοπλισμοί «συμμαχικοί» ξεδιπλώσανε τη μεγάλη ιστορία τους.

Μην νομίζετε πως είναι φρούτα τωρινά. Υπήρχαν και στον καιρό του Σουρή. Επικοινωνιακοί προπαγανδιστές και βαστάζοι του κηφηναριού και κολαούζοι. Και συμμαχικές λόγχες υπήρχαν έξω από τα λιμάνια μας να ζητούν να βάλουμε δικούς τους πολιτικούς και να προτιμήσουμε εκείνους για «βοήθεια». Και δάνεια υπήρχαν που έφταναν μισερά κι αυτά ίσαμε δω και τα ξεφορτωνόμασταν μονάχα δείχνοντας βιαίως την πόρτα εξόδου.

Στο μεταξύ οι κλητήρες ξένων συμφερόντων που είχαμε βάλει για ταγούς και φρουρά του έθνους μάς κλέβανε όλο και πιο φανερά. Το δε ταμείο έμενε όντως δίχως χρήματα και τα μνήματα της δόξης γεμίζανε από αγνούς πατριώτες και εθνικιστές που με το Αίμα τους ατόφιο ελληνικό λευτερώνανε και μεγαλώνανε Ελλάδα ενώ διαφύλασσαν την ασφάλεια των λοιπών ελεύθερων μα και δούλων στο σύστημα αντάμα. Και αυτή είναι η οδός που θα ακολουθήσουμε. Ποια; Μα θα διώξουμε κλοτσηδόν τους δανειστές μας και τους δανεικούς πολιτικάντηδες. Και θα δώσουμε την εξουσία σε αυτούς που νοιάζονται και που πάνω τους στάζει ελληνικό αίμα και δάκρυ. Στους Έλληνες Πατριώτες και Εθνικιστές. Θα αρνηθούμε τα δουλικά δώρα και θα αρπάξουμε τα απαιτητικά δόρατα για αδέσμευτη και υπερήφανη Ελλάδα Εθνικοκοινωνική.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
http://karachalios-spiros.blogspot.com
http://ethnikistikosagwn.blogspot.com