ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑΣ

Η Ελλάδα σήμερα


ΙΔΕΕΣ ΚΑΙ ΘΥΣΙΕΣ


ΑΘΗΝΑ 30-7-2011.

Κάποτε η πολιτική ασκείτο ως συνισταμένη προτάσεων και ιδεών. Κεντρική θέση στην άσκηση της πολιτικής είχε η ιδεολογία. Υπήρχε επιπλέον ένας κεντρικός στόχος. Η ευρυθμία της κοινωνίας και η διάκριση του Έθνους στον διεθνή περίγυρο. Η πολιτική του κράτους ασκείτο δηλαδή από εγγενείς δυνάμεις που θέτανε την Ιδέα στην διάθεση έθνους και λαού κι όχι στην διάθεση των παγκόσμιων κέντρων εξουσίας.

Στον καιρό που κρατούσε ακόμη ο πατριωτισμός τη θέση του στην πολιτική, πέφτανε κορμιά για την επικράτηση της ιδέας από τις πολιτικές παρατάξεις. Υπήρχαν φυσικά πάντοτε οι διαχωριστικές τάσεις και προσδιόριζαν το αδυνάτισμα της ενότητας του λαού από τους τοποτηρητές των «συμμάχων» της πατρίδος μας. Υπήρχαν οι κήρυκες του διαχωρισμού του εθνικού φρονήματος από την κοινωνική αλληλεγγύη, χαρίζοντας τους κύριους πυλώνες της αυθεντικής πολιτικής σκέψης και ιδέας αριστερά και δεξιά, αφού τάχα δεν μπορούσαν να συνυπάρξουν.

Υπήρχε ωστόσο η πολιτική αντιπαράθεση και μπορούσες να ξεχωρίσεις το ένα πολιτικό στρατόπεδο από το άλλο. Και μαζί με την αντιπαράθεση υπήρχαν και οι θυσίες. Υπήρχαν οι πολιτικοί αποκλεισμοί, οι φυλακίσεις, το μάτωμα στο πεζοδρόμιο. Αλλά όλα αυτά υπήρχαν διότι ήταν το αντίτιμο της σύγκρουσης ενός καθεστώτος από την μια πλευρά και μιας αντίδρασης από την άλλη.

Κανείς ασφαλώς δεν θέλει να ζήσει εκ νέου τέτοιες στιγμές. Το δίχως άλλο. Το αίμα του Έλληνα δεν πρέπει να χύνεται από Έλληνα. Ο Έλληνας είναι καμωμένος να προασπίζει Πατρίδα και λαό από τον εχθρό κι όχι από τον αδελφό. Αλλά αν υπάρξει κακός αδελφός, τυφλωμένος από το πάθος χρυσοφόρας εξουσίας, πρέπει οπωσδήποτε να ανατραπεί από Έλληνες εμφορούμενους από την Εθνική Ιδέα.

Η θυσία στην πολιτική κατοικεί εκεί που βρίσκεται η πίστη στην Εθνική Κοινότητα με πνεύμα ηρωισμού και αλτρουισμού. Η θυσία στο βωμό μιας Ιδέας δεν υπηρετεί σκοπιμότητες και διαβρωτικές καταστάσεις, αλλά γίνεται το όχημα για την ελευθερία και την καθαρότητα της Πατρίδος από προδότες και βάρβαρους.

Η ανταρσία ενάντια στη εθνική ακεραιότητα και την ελληνική σημαία δεν είναι θυσία, αλλά αλητεία και προδοσία. Είναι μια πράξη που συντροφεύει το καθεστωτικό κυνήγι ενάντια στο εθνικό φρόνημα. Η Ιδέα που αντιμάχεται την προδοσία, την αλητεία και την κατάληψη της Πατρίδος υπέρ της κραταίωσης της Εθνικής Κοινότητος και της Λαϊκής Κυριαρχίας είναι αληθινά πατριωτική και αξίζει κάθε θυσία χάριν της Ελληνικής Φυλής.

Έλεγε ο σπουδαίος αμερικανός Εθνικοκοινωνιστής φιλόσοφος Έζρα Πάουντ: «Αν δεν κάνεις θυσίες για τις Ιδέες σου, ή εσύ δεν αξίζεις ή οι ιδέες σου». Ο Έζρα Πάουντ είχε ζήσει την πολεμική και την απομόνωση από τους κήρυκες της παγκόσμιας εξουσίας δίχως σύνορα, γιατί αγωνιζόταν για την κατίσχυση του εθνικού κράτους που αντιπροσώπευε ο Εθνικοκοινωνισμός και γεννοβόλησε μέσα από τις ίδιες ιδεολογικές γραμμές ο Ελληνικός Πολιτισμός.

Στην Ελλάδα μας, την Γη Μαρτύρων και Ηρώων o σπουδαίος διανοητής του Ελληνισμού Ίωνας Δραγούμης συγκρούστηκε με τους πάντες. Συγκρούστηκε με το ίδιο το οικογενειακό του περιβάλλον που έβλεπε τον κίνδυνο που περιέβαλε την ασυμβίβαστη φύση του ανδρός. Συγκρούστηκε με την κρατική μηχανή του εφησυχασμού που προτιμούσε την σαθρή βολή και την νεκρική σιγή της συναλλαγής και της αδιαφορίας κι όχι τις ριζοσπαστικές ενέργειες για την αναγέννηση ενός κράτους υπηρέτη του λαού και του έθνους.

Συγκρούστηκε με το ίδιο το καθεστώς που είχε κλειστεί επιτηδευμένα στα τείχη του αστικού κράτους, αδιαφορούσε και δεν γνώριζε τι γινόταν στα βόρεια σύνορά μας και τη Μακεδονία. Έζησε ως το ξυπνητήρι των εθνικών συνειδήσεων και της λαϊκής τόλμης σε κάθε γωνιά της Πατρίδος μας, ελεύθερης και σκλαβωμένης, και δολοφονήθηκε από τις σφαίρες του εθνικού διχασμού.

Η Πατρίδα κατά την Εθνικιστική Ιδέα δεν αντιπροσωπεύεται από την στατική εικόνα του κράτους που μπορεί συχνά να βαδίσει στο γκρεμό παραδομένο από το θάμπος της ύλης και της προδοσίας, αλλά από την δυναμική εικόνα του Ελληνικού Αίματος, της Φυλετικής Συνείδησης και της Λαϊκής Προσδοκίας για Μεγάλη και Αιώνια Ελλάδα που απαιτεί και έχει πάρει απόφαση να ζήσει.

Ο Ελληνικός Εθνικοκοινωνισμός θα βαδίσει στον δρόμο της ύψιστης Ιδέας του Έθνους για να αποδώσει την Ελλάδα ζωντανή και ακμαία πιο πολύ από πριν στον ελληνικό λαό, ενάντια στους αργυρώνητους της προδοσίας και τους μισάνθρωπους του νεοταξισμού με κάθε θυσία.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
http://karachalios-spiros.blogspot.com
http://ethnikistikosagwn.blogspot.com

Δεν υπάρχουν σχόλια: